Lingwistyka lub filologia to cudowna nauka, która pozwala zrozumieć, jak działa język i jak normy językowe są przekształcane w realia mowy. Studium różnych sekcji nauki języka umożliwia penetrację struktury języka na poziomie gramatyki, składni, morfologii.
Oprócz wielu terminów obecnych w codziennym życiu naukowym filologów, książki o języku i jego składnikach dostarczają informacji i narzędzi do analizy każdego słowa w celu uzasadnienia jego użycia w mowie. Rolę słów w mowie opowiada morfologia nauki. Jest to ściśle związane ze składnią, ponieważ słowa nie działają osobno w mowie, ale w ścisłym związku z innymi słowami. W tym połączeniu widziany jest system językowy, którego główną cechą jest strukturalność.
Związek i przyimek - oficjalne części mowy
W morfologii słowa są uważane za części mowy (CR), spośród których wyróżnia się niezależne i oficjalne. W wielu przypadkach te pierwsze mogą istnieć niezależnie od tych drugich, ale pełnoprawne połączenie między wyrazami przejawia się tylko w „bliskości” dwóch rodzajów CR. Oficjalne czeskie obejmują pretekst, związek i cząstkę. W praktyce osób uczących się języka występują trudności w rozróżnieniu związku i przyimka, dlatego warto zwrócić uwagę na ich ogólne cechy i cechy charakterystyczne.
Związek i przyimek noszą znaki oficjalnej Republiki Czeskiej:
- Pozbawiony znaczenia leksykalnego.
- Nie spełniają funkcji składniowej (przyimki mogą być członkami zdania tylko „w firmie” z niezależnym CR).
- Odgrywają rolę „osoby powiązanej”, wpływając na użycie jednego lub drugiego wyrazu i znaków interpunkcyjnych swoją obecnością.
- Nie zmieniaj ich kształtu.
Funkcja ujednolicająca spójniki i przyimki to niektóre cechy pisowni. Mogą to być CR proste i pochodne. Podczas studiowania przyimków, zwłaszcza w języku rosyjskim jako języku obcym, pojawiają się trudności w przypadku oddzielnego pisania („z wody”, „pod stołem”) i łącznika („spod krawężnika”). Pochodne przyimki pojawiają się w języku, przenosząc słowa niektórych z nich na inne. W tym przypadku „pułapki” polegają na możliwości odróżnienia rzeczownika od przyimka od przyimka pochodnego („podczas rzeki”, „w ciągu roku”). Musisz ćwiczyć znajomość pisowni i poprawnego używania słów w mowie z przykładami zdań „z haczykiem”: w ten sposób będziesz w stanie zobaczyć wzór, nauczyć się poprawnie pisać przyimki i uniknąć nieporozumień semantycznych.
Związek ma pod pretekstem złożoność, ale w przypadku związku ma charakter typowego błędu interpunkcyjnego. To badanie i konsolidacja znaków interpunkcyjnych w zdaniach z członami jednorodnymi. Skomplikowane zdania można uniezależnić, co również należy dokładnie przestudiować, ponieważ aspekt ten ma swoje własne subtelności interpunkcyjne. Tak więc związek może zostać „usunięty” z jednostki syntaktycznej, ale usprawiedliwienie - nie.Unia i przyimek: jakie są różnice?
Zjednoczenie i przyimek spełniają się funkcje pomocnicze, to znaczy służą one do wskazania charakteru relacji między niezależną Republiką Czeską lub między częściami wniosku. Przejawiają się na poziomie funkcji, kompatybilności, uczestnictwa w tworzeniu bardziej złożonych jednostek językowych (frazy, zdania, frazy frazeologiczne).
Funkcja przyimka to demonstracje zależności niezależnego CR od innych słów. Jest więc używany tylko z rzeczownikiem, zaimkiem lub cyfrą, w połączeniu z którymi może tworzyć różnych członków zdania, na przykład uzupełnienia lub okoliczności. Sam przyimek nie przenosi obciążenia semantycznego. Jego gramatyczne znaczenie objawia się tylko na tle znaczenia głównego słowa w zdaniu lub zdaniu, a takie słowo może być tylko niezależnym CR. Uczestnicząc w tworzeniu jednostek syntaktycznych, słowa różnych typów CR nabywają cechy niektórych elementów zdania.
Rola związku przejawia się w tworzenie „pomostu” między małymi lub dużymi formacjami składniowymi. Są to jednorodne elementy zdania, a także proste zdania w składzie złożonym lub złożonym. Tak więc, jeśli przyimek można uznać za „sprzymierzeńca” niezależnego CR, to związek jest elementem „towarzyszącym”, który pomaga dodać jasność do wykazu, aby pokazać charakter związku między zdań głównymi a podrzędnymi. Tak zwane zdania „wielopiętrowe” (złożone z kilkoma podwładnymi) są częściej używane w piśmie, w dyskursie naukowym, w analityce. Mogą komplikować postrzeganie tekstu. W wypowiedziach ustnych bardziej charakterystyczne są proste zdania, w których sojusze między członkami jednorodnymi zwiększają mowę poprzez dodanie „pauz w celu refleksji”.
Jednym z oznak kompetentnej mowy jest prawidłowe użycie niezależnego i oficjalnego CR w formułowaniu ich myśli, w formułowaniu zdań. Gramatyka, podobnie jak matematyka, jest gimnastyką dla umysłu. Tylko stała praktyka pozwala zachować wiedzę na temat zasobu i poprawić znajomość słowa, podnosząc go na poziom artystyczny. Ucząc się języka, nie zaniedbuj analizy zdań, analizy morfologicznej słów.Zrozumienie znaczenia i roli poszczególnych słów we frazach i zdaniach pozwala nam zrozumieć ich wpływ na siebie oraz współzależność w różnych jednostkach składniowych - od poziomu frazy do poziomu tekstu. Analiza i synteza - niezbędne warunki do zrozumienia istoty języka, kształtowania prawidłowych umiejętności językowych i mowy.
