Jaka jest różnica między wiekiem a indywidualnymi standardami rozwoju

Absolutnie każda osoba od momentu poczęcia aktywnie rozpoczyna swój rozwój. Każdy przeżyty okres jest etapem rozwoju, który wpływa na umiejętności, zdolności i dojrzałość fizyczną. Istnieje koncepcja normy wiekowej rozwoju, która odzwierciedla wiek jako cechę tymczasową. W rezultacie norma wieku rozwoju w psychologii jest zwykle postrzegana jako segment, okres, cykl.

Jaka jest norma wiekowa rozwoju?

Obecność specjalnych kryteriów, które można wyróżnić u osoby w pewnym wieku, pozwala przeanalizować, jak prawidłowo następuje rozwój organizmu. Ale w trakcie pracy nad tym kryterium pojawiają się trudności w tworzeniu pewnych analiz, które będą pasować każdemu bez wyjątku.

Istnieje wiele metod, które pomagają podać jasny opis stanu osoby w granicach wieku:

  1. Podejście statystyczne. Oznacza to pomiar indywidualnych cech osoby za pomocą wskaźników (na przykład wzrostu, masy ciała itp.) Obecność tych wskaźników umożliwia zbudowanie wykresu, zgodnie ze średnimi danymi, w celu zaobserwowania wzrostu lub odwrotnie, zahamowania określonego parametru. Norma jest uważana za wartość zbliżoną do średnich parametrów, ale te, które wykraczają poza normę, są odchyleniem. Ta metoda jest dość subiektywna..
  2. Podejście systemowe funkcjonalne. W tej metodzie nie ma zestawu wskaźników, a ocena stanu normy wieku odbywa się poprzez określenie optymalnego stanu interakcji człowieka ze środowiskiem społecznym zgodnie z wiekiem.
  3. Podejście biomedyczne. Ta metoda umożliwia ocenę stanu organizmu pod względem dojrzałości układów, w tym ośrodkowego układu nerwowego. Standardy dla tej zasady określania normy wieku implikują analizę struktury ciała, stanu sprawności fizycznej, parametrów zdolności umysłowych na określony okres życia. Zwyczajowo porównuje się uzyskane wyniki ze średnimi statystykami dla określonej kategorii populacji (podział według miejsca zamieszkania, standardu życia, płci itp.).

Norma wieku może być częścią indywidualnej normy rozwoju człowieka, ponieważ wiek jest pojęciem osobistym w prowadzeniu analizy osoby.

Indywidualne tempo rozwoju

Zgodnie z koncepcją indywidualnej normy rozwoju zwykle rozumie się parametry rozwoju fizycznego systemu mentalnego i moralnego pojedynczej osoby. Indywidualne standardy rozwoju mają wiele funkcji:

  • Nie mają jasnego kierunku i ram rozwoju..
  • Rozwój człowieka zachodzi przez cały cykl życia.
  • Te standardy są wyjątkowe i indywidualne dla każdego.
  • Indywidualność jest produktem, który jest unikalny i powstaje z powodu ogromnej liczby czynników (społeczny poziom rozwoju. Parametry genetyczne, dziedziczność, środowisko geograficzne, stan wsparcia finansowego).

Różnica między wiekiem a indywidualnym tempem rozwoju

Zatem czynnik łączący te dwie normy można uznać za czas. To okres ma kluczowe znaczenie dla norm wieku. Obecność poszczególnych wskaźników zależy również od okresu życia osoby, wieku (który można również uznać za parametr bezpośredniego wpływu czasu na ciało).

Norma wieku jest częścią indywidualnej normy rozwoju. Pewne umiejętności najlepiej nabyć w dzieciństwie i okresie dojrzewania, ponieważ pamięć działa obecnie lepiej, co sugeruje, że te dwa pojęcia są częścią ogólnego procesu rozwoju osobowości..

W celu optymalnego kształtowania się osoby zdrowej fizycznie i psychicznie normy muszą być zgodne i nie mogą znajdować się przed ani za sobą. Duża liczba wiodących psychologów i lekarzy zgodziła się, że konieczne jest harmonijne rozwijanie wieku i indywidualnych cech od samego początku życia. W tym przypadku osiągana jest równowaga fizyczna i psychiczna..