Poszukiwanie prawdy nieuchronnie prowadzi do błędu. Każda definicja tej złożonej koncepcji odzwierciedla tylko jej część, która w większym lub mniejszym stopniu odpowiada poglądom danej osoby na temat prawdy i fałszu sądów. Całe nasze życie intelektualne i duchowe polega na poszukiwaniu prawdy, ale przekonanie, opinia lub mądre stwierdzenie, traktowane jako absolut, staje się złudzeniem. Aby koło się nie zamykało, trzeba mieć jasne pojęcie o tym, czym jest prawda i czym różni się od błędu.
Treść artykułu
- Definicja
- Porównanie
- Wnioski
Definicja
Prawda w znaczeniu filozoficznym interpretowane jest jako odpowiednie odzwierciedlenie obiektywnej rzeczywistości w subiektywnej ludzkiej świadomości. Klasyczna koncepcja prawdy została sformułowana przez Arystotelesa jako zgodność wiedzy i obiektywnie istniejącej rzeczywistości. Ta uniwersalna formuła ma zastosowanie do każdego rodzaju ludzkiej aktywności umysłowej i jest uważana za podstawę materialistycznych pomysłów na temat poznawalności świata..
Nieporozumienie - błędne przekonanie, osąd lub inny rodzaj intelektualnej świadomości rzeczywistości, zawierający ograniczoną wiedzę lub ucieleśniający ich niezgodność z obiektywnym stanem rzeczy.
do treści ↑Porównanie
Złudzenie jest zawsze błędem. Ludzie popełniają błędy w samoocenie, akceptują fałszywe wartości jako standardy moralne, błędnie oceniają innych, dzielą się błędnymi poglądami. Osobliwością tego błędu jest to, że od pewnego czasu wydaje się być prawdą życia, prawdą i nie jest kwestionowany, a tym bardziej analizowany..
Osobiste nieporozumienia prowadzą do wewnętrznego konfliktu, który wymaga przeglądu postaw. Błędy naukowe są obalane dowodem nowych teorii z wielokrotnym potwierdzeniem ich poprawności przez podstawowe badania i eksperymenty praktyczne..
Reklama
Prawda w klasycznym sensie różni się od złudzenia tym, że jej kryterium stanowi ocena obiektywnej rzeczywistości jako zmieniającej się, dynamicznej całości. Względność prawdy odzwierciedla pewien poziom ludzkiej wiedzy, który istnieje tylko w ramach konkretnych reprezentacji dotyczących natury zjawisk i istoty życia..
Prawda względna jest równoznaczna z uznaniem poznawalności świata. Istnieje jako abstrakcyjne pojęcie, które nie wymaga chwilowego potwierdzenia, ale implikuje zmienność samej treści prawdy w dialektycznym rozwoju ludzkiego myślenia.
Prawda jest logiczna i konsekwentna. Jeśli osąd nie ma logiki, traci jasność, staje się błędny i prowadzi do błędu. W tym przypadku prawda jako kategoria oceny traci wszelkie znaczenie.
Dogmatów religijnych nie można uznać za prawdziwe. Podstawą każdej religii nie jest wiedza empiryczna, ale bezwarunkowa wiara, która nie potrzebuje dowodów z pozycji wiarygodności. Teozofowie głoszą absolutną prawdę Boga, nadając pojęciu prawdy duchową treść, co może być potwierdzone jedynie doświadczeniem zmysłowym, a nie intelektualnym..
do treści ↑Wnioski
- Błędne przekonanie zawiera wiedzę, która nie odpowiada obiektywnej rzeczywistości. Prawda odpowiednio odzwierciedla w świadomości istotę zjawisk świata.
- Błędne przekonanie wynika z błędnych osądów. Prawda jest ściśle logiczna i potwierdzona doświadczeniem intelektualnym..
- Błędne przekonanie wymaga obalenia. Nie można obalić prawdy.
- Błędne przekonanie może mieć charakter religijny. Prawda sądu nie pokrywa się z przekonaniami religijnymi.
- Złudzenie zniekształca rzeczywistość i prowadzi do nowych złudzeń. Prawda oczyszcza świadomość i poprawia ludzką wiedzę.
