W języku rosyjskim formy rzeczowników nieożywionych drugiej i trzeciej deklinacji w przypadkach mianownika i biernika pokrywają się. Aby nie pomylić ich definicji, należy pamiętać, że rzeczowniki w mianowniku zawsze pojawiają się jako główny element zdania, często temat, a przypadek bierny zawsze wskazuje na zależność rzeczownika od słowa głównego, to znaczy rzeczownik w bierniku jest drugim członkiem zdania.
Na przykład:
Siekiera siekana - wióry lecą. (Axe, slivers - I.p.)
Jeśli weźmiesz topór do ręki, pamiętaj, że musisz zbierać żetony. (topór, taśmy - V.P.)
Zgodnie z terminologią przyjętą w rosyjskiej językoznawstwie przypadek bierny to „przypadek słabo niezależny morfologicznie”. Złożoność jego definicji pojawia się tylko w porównaniu z mianownikiem i dopełniaczem. W razie wątpliwości skorzystaj ze sprawdzonej metody szkolnej: zadaj rzeczownikowi pytanie:
(zobacz) kogo? - nauczyciele, matka, słoń, mysz (V. p.);
(zobacz) co? - drewno, ławka, trzcina, balkon (V.p.).
Przypadki mianownikowe i biernikowe wyróżniają się także przez przyimki, których użycie jest możliwe tylko w przypadkach pośrednich.
Na przykład:
Most został zbudowany zgodnie z nowoczesnym projektem inżynieryjnym. (Co? - Bridge, I. p.)
Przejście przez most nie było łatwe. (Przez co? - przez most - V.p.)
Wnioski
- Rzeczowniki w tych formach przypadków pełnią różne funkcje składniowe: w przypadku mianownika - rola podmiotu, w bierniku - uzupełnienia.
- Pytania nominatywne - kto? co?
bierne pytania - kto? co? - Rzeczowniki w mianowniku są używane bez pretekstów. W przypadku biernika należy stosować przyimki w, w, do, do.
