Kim są dziwki? Nie chodzi o dziewicze „dziwki” przyczep do kombajnów lub ciągników, nie chodzi o haki w pojazdach, ani o holowanie samochodów (choć trochę podobne).
Niemal wszędzie w każdej produkcji, na budowach, w portach, magazynach, bazach, występują operacje załadunku, rozładunku, transportu ładunków o różnej masie, objętości, wymiarach, właściwościach fizycznych. Zaangażowany w te procesy procarz, w razie potrzeby operator dźwigu, czasami sygnalizator, mechanizmy podnoszące, urządzenia do chwytania ładunku (zawiesia, liny, uchwyty, stężenia, trawersy).
Poniżej opisano typowe zajęcia dziwki i kutasa pracującego z ruchem, podnoszeniem i opuszczaniem dużych ciężarów. W różnych branżach są czasami nazywane inaczej: proca, rigger, bowler, slinger-hooker.
Zawód łapacza
Chusta - z holenderskiego słowa pętli, najprostsze urządzenie do wiązania lub chwytania ładunku za pomocą kabla, łańcucha lub taśmy tekstylnej. Urządzenia, takie jak mechanizmy, akumulują stopień zużycia podczas pracy, istnieje punkt graniczny.
Istnieją dla nich normy, wymagana jest certyfikacja i weryfikacja. Aby potwierdzić znaczenie wiedzy, umiejętności, doświadczenia i zgodności ze wszystkimi zasadami procy, podano tutaj przykład..
W stoczni, gdy żuraw przeniósł blachę do kadłuba przez warsztat, pękł. Ale prześcieradło nie spadło pionowo w dół, ale było zaplanowane jak płaszczyzna dywanu na prawie jednej czwartej powierzchni warsztatu. Wszystko poszło dobrze. Ale szczegółowo przeanalizowali sytuację, aby poznać przyczyny i osoby odpowiedzialne za incydent..
Prostytutka nazywa się tym samym procarzem, ale wykonuje zapięcie obciążające bez prawa do wstępnego wiązania. Kontrolują dźwig z podłogi, przenoszą obiekty tego samego typu w kontenerach, zawieszając je na wspornikach, pętlach lub innych elementach.
Właściciele dźwigów, zgodnie z odpowiednim projektem, dla pracowników podłączających i pracowników głównych specjalności ustalają procedurę instruktażu + kontroli umiejętności w miejscu pracy, przeprowadzaną po 3 miesiącach. W takim przypadku konieczne jest odzwierciedlenie wyniku poprzez wprowadzenie lokalnego dokumentu księgowego.
Po nauczeniu teorii i praktyki w branży przeprowadzany jest egzamin kwalifikacyjny, dokument potwierdza dopuszczenie do pracy jako procarz bez prawa do wiązania. Dla niego określa się szereg norm i zasad:
- Przy kontroli grawitacji urządzenia.
- Autostopem.
- Dla bezpieczeństwa.
- Zgodnie z wymiarami korytarza ruchu.
- Pracuj z dźwigami z podłogi.
Prosta lista ustalonych standardów wymaga długich list.
Trudny specjalnik
Ćwiczyć wiązanie ładunku za pomocą zawiesi pracownik, który następnie zawiesza go na haku dźwigu do ruchu, jest procarzem. Pracuje ze schematami zawiesi ładunkowych, daje sygnał do rozpoczęcia ruchu, monitoruje położenie środka ciężkości, współpracuje z operatorem dźwigu, rozłącza pętle na końcu operacji. Do takiej pracy należy dopuścić procera odpowiadającego jednej z 5 kategorii (2-6).
Recertyfikacja ma miejsce, jeśli miał przerwę w swojej specjalności od ponad 6 miesięcy lub raz w roku. Dla procarzy drugiej kategorii granice towarów do 5 ton, długość produktów do 3 m.
Oto, co powinien wiedzieć (nie jest to pełna lista):
- Określić wizualnie masę ładunku.
- Schematy i nosidełka.
- Zasady użytkowania, wybór zawiesi wzdłuż długości i średnicy.
- Maksymalne obciążenie dźwigu i zawiesi.
- Sygnał alarmowy z operatorem dźwigu.
- Zasady bezpieczeństwa w przedsiębiorstwie.
Wraz ze wzrostem rozładowania zwiększa się złożoność pracy wymaganej dla tej wiedzy. Wymagania są regulowane przez standardy, zasady i instrukcje Rostekhnadzor. Tak więc dla szóstej kategorii przypisane jest łączenie złożonych ciężkich ciężarów na całej długości więcej niż 6 m, i masa powyżej 50 t. Powierzono przetwarzanie delikatnych produktów, a także konstrukcji do montażu segmentowego lub pochylni. Może mu przysługiwać prawo do zorganizowania pełnego procesu technicznego w zakresie przemieszczania ładunków specjalnych.
Skalowalne powinowactwo
Ponieważ pracownicy tych zawodów wykonują podobną pracę pod względem etapów składowych i elementów, dlatego istnieje wiele podobnych właściwości, cech, właściwości i wymagań dla obu - tylko oni mają różne skale. Oto niektóre:
- Obsługa może być niebezpieczna.. Zaczep lub młot podporządkowany jest osobom odpowiedzialnym za bezpieczeństwo..
- To musi być myślenie, analizowanie osób odpowiedzialnych, ostrożnie (z porządkiem w myślach). Błędy są zbyt drogie.
- Posiadanie dobrego oka, koordynacja ruchów, wystarczająca siła fizyczna jest przydatna w ćwiczeniach.
- Być w stanie szybko reagować i podejmować decyzje w różnych sytuacjach.
- Towarzyskość również nie boli (z operatorem dźwigu, z zawiesiem).
- Aby uzupełnić wiedzę, umiejętności i doświadczenie w lokalnej produkcji.
Rzemiosło w porównaniu
Slinger to bardziej złożony, obszerny, wielostronny zawód. Może swobodnie wykonywać pracę prostytutki, która będzie mogła przewozić towary z wyjątkiem szkolenia. Prostytutka przenosi ten sam rodzaj ciężaru (bez wiązania) w pojemniku, w którym znajdują się oczka, wsporniki, pętle hakowe.
Slinger, zgodnie z algorytmem procesu utworzonym i obliczonym w głowie, powinien być w stanie wybrać niezbędne zawiesia, urządzenia, wykonać właściwą uprząż i zawiesić ciężki ciężar. Wszystko to jest przemyślane w zależności od masy zgodnie z charakterystyką obiektu, określa się potrzebę działania kilku dźwigów.
Okazuje się wyraźnie, że zmiany ilościowe (wzrost) cech masy i wielkości wymagają odpowiedniej jakościowej wiedzy, technik i urządzeń. Dlatego wyżej wymienione podobne cechy dla 2 specjalności, procarz powinien być znacznie bardziej niezawodny, pewny siebie, ze „znakiem jakości”.Zawody te mają charakter podobny do wykonywanej pracy, ale robotnicy tak znacząco różne stopnie dostępu do towarów, do mechanizmów, odpowiedzialności za bezpieczeństwo pracy, bezpieczeństwo ciężkich ładunków. Wygląda na to, że wkrótce robot będzie w stanie zastąpić wysoko wykwalifikowanego procarza w wyjątkowych branżach intensywnie wykorzystujących metal.
