Podstawa usprawnienia stosunków pracy i relacji społecznych między pracownikami a pracodawcami - Rozdział 7 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Ten przepis prawa przewiduje normy dotyczące aktów prawnych: układy zbiorowe (CA) i układy (CC). Istnieje wiele podobieństw między tymi dwoma rozporządzeniami, ale są też różnice. Aby zobaczyć różnicę, należy scharakteryzować każdy rodzaj aranżacji.
Treść i parametry układu zbiorowego
KD - dokument dla firmy opcjonalne, jego potrzebę określa pracodawca lub zespół, związek przedsiębiorstwa. Jeśli ten akt prawny zostanie sporządzony, musi zostać podpisany i wykonany przez obie strony umowy - najemcę i wszystkich jego pracowników. Oznaczenie CD jest przydzielone 3 miesiące, obejmuje wzajemne zobowiązania uczestników w następujących kwestiach:
- Fees / opłaty, świadczenia, odszkodowania, w tym inflacja.
- Godziny pracy, urlopy dodatkowe i specjalne.
- Bezpieczeństwo pracy, warunki sanitarne, higiena pracy, ekologia.
- Dalsze szkolenie, szkolenie personelu, warunki zwolnienia pracowników.
Umowa zostaje zawarta na czas określony <3 лет с правом продления на тот же период. Ważność zobowiązań zostaje zachowana, gdy nazwa firmy zostanie zmieniona, a jej szef zostanie zmieniony. W przypadku reorganizacji lub wycofania spółki układ zbiorowy jest ważny do czasu zakończenia procedur. Sprzedaż firmy nowemu właścicielowi unieważnia umowę po 3 miesiącach.
Charakter i przedmiot umowy
Policjant jest dla regulacja relacji między pracownikami a pracodawcą, może być dwustronny lub trójstronny. W przypadku 3 negocjatorów w umowach uczestniczy upoważniony organ. Umowa jest bardziej znaczącym dokumentem, dlatego jej podpisanie jest zastrzeżone 3-6 miesięcy. W zależności od dziedziny regulacji stosunków prawo przewiduje takie formy układów zbiorowych:
- Ogólne. Relacje uczestników gospodarki, sfery społecznej, produkcji, pracy przeprowadzane na poziomie federalnym.
- Spisek między regionami. Jest on zawierany w tych samych kwestiach, ale z udziałem dwóch lub więcej podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej.
- Regionalny COP. Określa relacje między pracownikami a pracodawcami w ramach tego samego podmiotu.
- Porozumienie branżowe. Osiągnięty w co najmniej jednym obszarze przemysłu.
- Porozumienie terytorialne. Działa w ramach jednej gminy.
COP jest ustalony na ten okres do trzech lat, można przedłużyć jednocześnie. Obowiązek spełnienia warunków układu zbiorowego obejmuje wszystkich pracodawców włączonych do stowarzyszenia sygnatariuszy.
Wspólny układ zbiorowy i układ na dużą skalę
Negocjacje zbiorowe i porozumienie ta sama koncepcja, mające na celu regulowanie partnerstw społecznych w miejscu pracy. Oba dokumenty są wynikiem negocjacji między pracodawcami a zatrudnionym personelem. Wspólność tych dwóch rodzajów przepisów można prześledzić w innych przepisach:
- KD i KS są zawierane przez przedstawicieli obu stron stosunku prawnego, tylko umowy mogą być zawierane z udziałem strony trzeciej - organu państwowego lub gminy.
- Normy regulowane tym i tym dokumentem prowadzą do poprawy warunków pracy, stanowią warunek wzrostu wydajności, dochodu każdego uczestnika umowy.
- Rejestracja CA i CC odbywa się w ten sam sposób: w ciągu 7 dni podpisana umowa zostaje przekazana uprawnionemu organowi pracy. Przepisy wchodzą w życie natychmiast, bez względu na fakt rejestracji.
- Warunki CA i CC pogarszające sytuację pracowników w stosunku do norm zapisanych w przepisach są zabronione.
Innym podobieństwem umów jest monitorowanie zgodności. Nadzór sprawują inspektorzy pracy.
Porównanie dwóch aktów prawnych
Oczywistą różnicą między CA a tą samą umową jest ich poziom prawny. Pierwszy dotyczy lokalne akty prawne, działając w ramach jednego przedsiębiorstwa, a drugiego obejmuje wiele firm, Jest stosowany na wyższych poziomach - od gminnych po federalne. Porównanie dokumentów według innych kryteriów:
- Liczba uczestników. Tylko dwie strony podpisują układ zbiorowy, a układ jest również trzeci: mianowana struktura władzy.
- Regulacje prawne Kodeksu pracy. W odniesieniu do CA art. 40–44, dla COP - 45–51.
- Okres ważności. Podobnie jak układ zbiorowy, akt pojednawczy jest ważny przez trzy lata po podpisaniu, a data publikacji i rejestracji nie ma znaczenia. Ale na zaprojektowanie COP podano więcej 3 miesiące. Istnieją różnice w rozszerzaniu znaczenia dokumentów.
Różnica w przyjęciu przez Trybunał Konstytucyjny i Trybunał Konstytucyjny: w pierwszym przypadku pracownicy i pracodawca zgadzają się, sporządza się protokół z posiedzenia. W innym odbywa się spotkanie komisji, które przygotowuje ostateczny dokument powstały podczas negocjacji. W obu przypadkach, w przypadku braku porozumienia w zakresie standardów pracy, zastosowanie mają przepisy prawa cywilnego lub innych aktów ustawodawczych.
