Wieloryby to największe żywe zwierzęta. Według niektórych ekspertów największe wieloryby są na ogół największymi żywymi stworzeniami, które kiedykolwiek zamieszkiwały naszą planetę. Największy wieloryb na świecie należy do gatunku wielorybów z rodzaju wieloryb. Pierwszy naukowy opis tego giganta został sporządzony przez szkockiego naukowca przyrodniczego Roberta Sibbalda pod koniec XVII wieku, a współczesna łacińska nazwa wieloryba Balaenoptera musculus została przyjęta w 1758 r. Lekką ręką słynnego szwedzkiego biologa Karla Linneusza.
Treść artykułu
- Styl życia
- Wymiary
- Wielkość populacji
- Gatunki o wartości przemysłowej
Styl życia
Gatunek ssaków morskich, zwany „płetwalem błękitnym” (w języku angielskim - płetwal błękitny), składa się z czterech podgatunków:
- południowy,
- północ,
- karzeł,
- indyjski.
Największym z nich są dwa podgatunki, które żyją głównie w północnej i południowej wodzie okołobiegunowej (tj. Wokół biegunów). Dzięki dobrze rozwiniętemu aparatowi filtrującemu, który składa się z dużej liczby rogów, płetwal błękitny żywi się planktonem, małymi rybami i głowonogami. To znaczy tych, których może połknąć w całości. Rozrywanie ofiary na kawałki nie jest dla niego.
Płetwal błękitny jest w stanie nurkować głęboko. Zdarzają się przypadki, gdy on, w harpunie, nurkował ze strachem na głębokości pół kilometra, a jeszcze bardziej ze strachu. Po uwolnieniu od wielorybników może osiągnąć prędkość do 50 kilometrów na godzinę, choć przez krótki czas. Średnia prędkość pływania to:
- 2-6 kilometrów na godzinę - podczas karmienia;
- 33 kilometry na godzinę - podczas migracji;
- 37 kilometrów na godzinę - w razie niebezpieczeństwa (może wytrzymać tę prędkość przez dość długi czas).
Samice wielorybów rodzą się mniej więcej raz na dwa lata, podczas gdy płód trwa (według różnych szacunków) od 10 do 12 miesięcy. Zwykle rodzi się jedno dziecko, ale na 100 porodów występuje 1 przypadek, gdy pojawiają się bliźniaki. „Dziecko” waży od dwóch do trzech i pół tony, a jego długość wcale nie jest dziecinna - od 6 do 8,5 metra! Młody wieloryb naprawdę rośnie skokowo!
ReklamaSamica karmi młode mlekiem w wieku do 7 miesięcy. W tym okresie dorasta do 16 metrów (czyli około dwa lub więcej) i waży około 23 ton. W ciągu dnia otrzymuje od matki 90 litrów mleka i w tym czasie dodaje 44 kilogramy wagi. Tak szybki wzrost jest możliwy dzięki wyjątkowym właściwościom mleka wielorybiego: tłuszcz i białko stanowią co najmniej 50 procent jego masy! Przez półtora roku młody płetwal błękitny osiąga długość 23–24 metrów i masę 50 ton.
do treści ↑Wymiary
Maksymalna długość błękitnego wieloryba zarejestrowana na zdjęciu wynosi 33 metry, a szacowana waga tego giganta to około 150 ton. Z istniejących zwierząt nie ma sobie równych. I nawet wśród mieszkańców minionych epok naukowcy nie znaleźli jeszcze nikogo, kto mógłby z nim konkurować. Nawet w erze mezozoicznej, kiedy Ziemia była znacznie cieplejsza, a warunki życia sprzyjały pojawianiu się bardzo dużych zwierząt.
Wśród morskich mieszkańców odległych czasów nie ma nikogo, kto mógłby konkurować z płetwalem błękitnym. Ale, o dziwo, w tym czasie sejsmozaury żyły na lądzie, o długości od czubka ogona do głowy 36-40 metrów. Ale jednocześnie ciało było małe, osiągnęły taką długość wyłącznie ze względu na stosunkowo cienki i długi ogon i długą szyję. Ciężaru tego mezozoicznego potwora lądowego nie można porównać z masą płetwala niebieskiego, naszego współczesnego - „tylko” około 50 ton!
do treści ↑Wielkość populacji
Niekontrolowane polowanie na płetwal błękitny doprowadziło do katastrofalnego spadku populacji. Jeśli przed rozpoczęciem intensywnych połowów liczbę gatunków oszacowano na 215–275 tys. Zwierząt, to do 1964 r. Na planecie pozostało tylko 650 osobników (według najbardziej minimalnych szacunków) lub nawet 2 tys. - według optymistów. W 1965 r. Zakazano polowań i rozpoczęto przywracanie. Teraz dane o tym, jak rośnie liczba wielorybów niebieskich, są bardzo różne w różnych źródłach..
Jedno jest pewne: populacja powoli się odbudowuje. To prawda, że nawet najbardziej optymistyczni zoologowie nie wierzą, że pewnego dnia uda się przywrócić populację do rozmiarów, które były przed rozpoczęciem połowów. Siedlisko płetwal błękitny jest podzielone na lokalne obszary, podczas gdy w XIX wieku obejmował cały Ocean Światowy, z wyjątkiem niektórych mórz śródlądowych. Łączna liczba wszystkich podgatunków w tym czasie wynosi około 5 tysięcy osobników.
do treści ↑Gatunki o wartości przemysłowej
Dziś największy na świecie wieloryb jest nadal chroniony przez prawo międzynarodowe. Dlatego nie ma wartości handlowej, jest jedynie przedmiotem badań. A w przeszłości został zabity ze względu na tłustoszowaty olej, który był używany w różnych gałęziach przemysłu, i ze względu na fiszbin. Te płyty klaksonowe trafiły do produkcji mebli, szczotek, różnych ram.
Teraz nie ma potrzeby stosowania tłuszczu i fiszbin. Rozwój przemysłu chemicznego umożliwił zastąpienie tych naturalnych materiałów sztucznymi analogami. Mięso wielorybie od dawna stanowi znaczną część diety ludów północy. Ale te czasy zapadły w przeszłość i nawet plemiona, które utrzymują tradycyjny styl życia, obywają się bez mięsa wieloryba, preferując inne produkty..