Różnica między mamutem a słoniem

Wiele prehistorycznych zwierząt powoduje palącą ciekawość wśród naszych współczesnych. Weź przynajmniej mamuty, których obrazy migoczą na stronach podręczników zoologii i ekranów telewizyjnych. Czy byli przodkami obecnych przedstawicieli świata fauny i z jakiego powodu nastąpiło ich wyginięcie? Odpowiedzi na te pytania dotyczą wielu po dziś dzień. Spróbujemy przeanalizować, w jaki sposób mamut różni się od słonia.

Treść artykułu

• Definicje
• Porównanie

Definicje

Mamut - wymarłe gatunki ssaków należących do rodziny słoni i żyjących w czwartorzędu. Były dystrybuowane w nowoczesnej Europie, Azji, Afryce i Ameryce Północnej. Liczne kości tych zwierząt znaleziono w miejscach starożytnych ludzi. Na Alasce i Syberii zdarzały się przypadki odkrywania zwłok mamutów, zachowanych z powodu wieków pobytu w wiecznej zmarzlinie. Większość przedstawicieli tego gatunku wyginęła około 10 tysięcy lat temu podczas epoki lodowcowej Vislin.

Słoń - przedstawiciel rodziny ssaków oddziału trąbiastego. To największe zwierzę lądowe. Długość życia słonia jest równa człowiekowi i sięga średnio 70 lat. To jedyny przedstawiciel świata fauny, który nie może skakać. Zaskakujące, że tak duże i niezdarne zwierzę jest w stanie rozwinąć imponującą prędkość podczas biegu (około 30 km / h). Ponadto słonie pływają całkiem dobrze. Mogą pokryć dziesiątki kilometrów wody. Jednocześnie zwierzęta nie potrzebują długiego snu - wystarczą im cztery godziny odpoczynku dziennie.

Porównanie

Na początek średni wzrost prehistorycznego zwierzęcia wynosił około 2 metry, a waga osiągnęła 900 kg. Wskaźniki te są dość porównywalne z parametrami współczesnych słoni. Były jednak podgatunki mamutów o wysokości około 4-6 metrów i wadze do 12 ton. Ciało, głowa i tułów zwierzęcia były pokryte gęstym płaszczem o jasnobrązowym lub żółtawo-brązowym odcieniu. Znakomicie rozwinięte gruczoły łojowe ssaka zwiększyły właściwości termoizolacyjne jego futra. Podskórna warstwa tłuszczu o grubości 8-10 cm doskonale chroniła również bestię przed zimnem. Ogromne zakrzywione kły obnosiły się na dużej, spiczastej głowie mamuta, której długość czasem osiągała 4 metry. Uważa się, że były one wykorzystywane nie tylko w celu samoobrony, ale także w celu uzyskania pożywienia. Z ich pomocą zwierzęta oderwały korę z drzew, wykopały żywność pod grubą warstwą lodu itp..

Kolejną różnicą między mamutem a słoniem jest wielkość uszu. U wymarłych zwierząt były małe (około 30 cm długości) i mocno przyciśnięte do głowy. Natomiast uszy słonia wystają na bok. Ich średnia długość wynosi 180 cm, warto też zauważyć, że tułów i ogon mamuta były znacznie krótsze niż u słonia. Na grzbiecie prehistorycznego zwierzęcia znajdował się garb, w którym gromadziły się zapasy tłuszczu. Wysokie zęby mamuta z dużą liczbą cienkich płytek szkliwa zębiny zostały przystosowane do żucia grubych pokarmów roślinnych. Stopy zwierząt miały bardzo grubą (prawie rogową) podeszwę o średnicy sięgającej 50 cm, a stopy współczesnych krewnych są szczególnie wrażliwe. Dzięki umieszczonym na nich grubym „poduszkom” poruszają się niemal bezgłośnie.

Pełniejsza odpowiedź na pytanie, jaka jest różnica między mamutem a słoniem, pomoże znaleźć tabelę porównawczą.