Ze wszystkich gatunków pisania szkolnego: narracja, opis, rozumowanie - ostatni jest najtrudniejszy. Po pierwsze, ponieważ wymaga to od pisarza nie tylko prawidłowego wyrażania swoich myśli, ale także posiadania własnej pozycji, umiejętności jej uzasadnienia. Po drugie, ponieważ wiąże się to ze znajomością faktycznego materiału wykorzystanego jako argument. Pytanie, jak napisać esej, jest jednym z kluczowych elementów przygotowań do egzaminu.
Treść artykułu
- Struktura składu rozumowania
- Jak napisać wprowadzenie
- Argumentacja
- Wniosek
- Jak „ozdobić” rozumowanie kompozycji?
- Sprawdź się!
Struktura składu rozumowania
Struktura rozumowania eseju jest następująca:
- Wprowadzenie zawierające tezę - przepis wymagający dowodów.
- Argumenty: co najmniej 2-3 dowody myśli przedstawione w pracy magisterskiej.
- Wniosek, w którym teza jest ostatecznie potwierdzona.
Objętość eseju oblicza się według wzoru:
Wprowadzenie + Podsumowanie = 1/3 objętości eseju
Innymi słowy, jeśli esej zajmuje trzy strony, to łączna liczba wstępów i wniosków nie powinna przekraczać jednej strony.
ReklamaKażda część rozumowania eseju musi zaczynać się od czerwonej linii..
do treści ↑Jak napisać wprowadzenie
Wprowadzenie rozumowania eseju powinno doprowadzić czytelnika do ujawnienia tematu, który z reguły jest sformułowany jako pytanie lub zawiera cytat. Na przykład:
- Katerina Kabanova - „promień światła” lub ofiara „ciemnego królestwa”?
- Współczesna schizmatyka - kim oni są??
- Problem znalezienia szczęścia w wierszu Niekrasowa „Komu dobrze żyć w Rosji”.
Wszystkie te tematy wymagają refleksji czytelnika na temat pracy klasycznej literatury rosyjskiej, dlatego na wstępie ważne jest, aby pokazać, co spowodowało zainteresowanie tym tematem, jego polemiczną naturę, sugerując obecność kilku punktów widzenia. Formułuje się główną tezę, która zostanie ujawniona w eseju..
Przykład wprowadzenia do tematu „Współcześni Raskolnikowowie - kim oni są?”:
„F. M. Dostojewski ukończył powieść„ Zbrodnia i kara ”w 1866 r., Ale do dziś jest czytana na całym świecie. Jaki jest powód popularności tego dzieła? Głęboka psychologia Dostojewskiego, jego talent do filigranowego przedstawiania najciemniejszych zakamarków ludzkiej duszy? Lub genialnie pokazany praca śledczego Porfiry Pietrowicza lub rosnące zainteresowanie rosyjską kulturą?
Przede wszystkim czytelnicy interesują się głównym bohaterem dzieła - autorem teorii „silnej osobowości” Rodiona Raskolnikowa. Wydaje mi się, że ta postać nie może pozostawiać nikogo obojętnym, ponieważ opracowana przez niego teoria kryminalna, dzieląca świat na ludzi bezsilnych i tych, którym wszystko jest dozwolone, nadal istnieje w umysłach współczesnej schizmatyki. Tylko jeśli na obrazie Raskolnikowa Dostojewski ujawni problem moralny i psychologiczny (bohater jest złamany duchowo i fizycznie), wówczas współczesni Raskolnikowowie są całkiem bezpieczni, ale z wielu powodów uważają się za uprawnionych do osądzenia i skazania całych narodów na śmierć ".
do treści ↑Argumentacja
Tak więc wstęp jest napisany, wskazana jest teza, ale jak napisać esej-argument bez argumentów? W końcu to w nich potwierdza się twój punkt widzenia, problemy tematu pogłębiają się.
Jakie argumenty można podać w tym temacie??
Argumenty | Przykłady |
Zło często istnieje pod przykrywką dobrych intencji. |
|
Pieniądze zarobione przez krew nie mogą przynieść szczęścia |
|
Wiek XX i XXI pokazały, jak niebezpieczne są teorie dzielące ludzi na „drżące stworzenia” i „tych, którzy mają prawo”. |
|
Nieludzka teoria niszczy duszę osoby, która ją stworzyła |
|
Od grzechu morderstwa, od zbrodni i samozagłady człowiek może być zbawiony tylko dzięki szczerej wierze i miłości |
|
Argumenty powinny być ze sobą wyraźnie powiązane: Raskolnikow w powieści jest współczesnym Raskolnikowem. Cel dyskusji: pokazanie, jak obraz „inteligentnego przestępcy”, którego ucieleśnieniem jest Raskolnikow, został przekształcony we współczesnym świecie.
Pamiętaj! Argumenty nie powinny przekraczać 3-5, ale muszą być przekonujące.
do treści ↑Wniosek
Myśląc o tym, jak poprawnie napisać uzasadnienie eseju, nie należy zapominać o sposobie pisania wniosku. Tutaj należy wyciągnąć i podsumować wnioski.
Ogólne zalecenia są następujące:
- Rozpocznij zakończenie od zdania końcowego: „W ten sposób autor wyjaśnia czytelnikom, że ...”, „Podsumowując nasze przemyślenia na temat…, dochodzimy do wniosku”, „Podsumowując powyższe, chcę ponownie przypomnieć o znaczeniu problemu…” itp..
- Nie trzeba ponownie wymieniać tego, co rozważano powyżej: wniosek jest uogólnieniem, kwintesencją tego, co najcenniejsze, jak wspomniano w eseju. Użyj słów wprowadzających „pierwszy”, „drugi”, „trzeci”, aby wymienić własne odkrycia w tym temacie.
- Kompozycja, rozumowanie jako gatunek nie oznacza ostatecznych wniosków. Działasz jako badacz, wysuwając hipotezę i wybierając dowody, ale kategoryczność jest tutaj nieodpowiednia. Wniosek, w którym zachęcasz czytelnika do myślenia, wygląda znacznie lepiej: „Jest to cecha literatury klasycznej: tematy poruszane przez pisarzy są wieczne. A kto może zagwarantować, że w krytycznej sytuacji nie będzie próbował usprawiedliwić cudzego okrucieństwa?”
Jak „ozdobić” rozumowanie kompozycji?
- I po co to „dekorować”? - pytasz. - Stylowe rozumowanie eseju powinno przypominać pracę badawczą: fakty, argumenty, hipotezy, argumenty ...
I masz rację, tak jest. Ale kompozycja jest nadal dziełem kreatywnym, a suchy styl prezentacji nie jest tu w pełni odpowiedni. Powinno to wpłynąć na czytelnika, wpłynąć na jego emocje..
Aby to zrobić, wykorzystaj istotne społecznie, rezonansowe fakty jako ilustrację swoich słów. Na przykład link do dziennikarskich dochodzeń w sprawie wydarzeń na Ukrainie jest odpowiedni dla tematu współczesnej schizmatyki..
Krótkie cytaty z głównego dzieła, a także z dzieł innych pisarzy, dobrze wyglądają w eseju. Cytowanie musi być zróżnicowane: bezpośrednie i pośrednie.
Dokładne słowa autora powinny być ujęte w cudzysłów, a przy cytowaniu pośrednim (niedokładnym) ważne jest, aby nie zniekształcać znaczenia cytatu.
To bardzo dobrze, jeśli uda ci się podnieść epigraf do eseju, który rezonuje z głównym pomysłem. Po pierwsze, jest to „dekoracja”, a po drugie ważny element kompozycyjny. Możesz się do niego odwołać we wstępie: „Słowa z epigrafu nie zostały przypadkowo zauważone ...”. Podsumowując, dobrze jest „zaokrąglić” temat: „Wracając do epigrafu, chcę powiedzieć, że ...”
do treści ↑Sprawdź się!
Podsumowując, sprawdzając pracę, jeszcze raz przeczytaj cały tekst i zobacz, jak jest on logiczny: czy jest wystarczająco dużo argumentów, czy są przekonujące. Używaj tylko zweryfikowanych faktów..
Spójrz na stosunek części: czy występuje nierównowaga, gdy środkowa część jest mniejsza niż wejście.
Jeśli w tekście są słowa, których nie masz pewności co do pisowni, lepiej zastąp je synonimami.
W eseju z reguły używa się wielu wstępnych słów i wyrażeń. Muszą być oddzielone przecinkami..
Nieprzyjemną wadą kompozycji jest powtarzanie. Są one szczególnie widoczne, jeśli przeczytasz tekst na głos. Sprawdź, czy esej, o który pytałeś w domu. W innych przypadkach będziesz musiał polegać na uważności..