Jak napisać raport z ćwiczeń?

Praktyka jest niezbędnym elementem procesu uczenia się, przez który uczniowie muszą przechodzić zaawansowane kursy. Pomyślne wykonanie zadań praktycznych i prawidłowe przygotowanie raportu z praktyki będą kluczem do pozytywnej oceny.

Oceny do studiowania, produkcji i praktyki przed dyplomem zostaną umieszczone w dyplomie studenta, dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na projekt raportu. Studenci, którzy nie wiedzą, jak napisać raport z ćwiczeń, powinni przygotować się na fakt, że oprócz samego raportu będą musieli sporządzić i wypełnić pewien pakiet dokumentów dołączonych do raportu głównego.

Treść artykułu

  • Ćwicz cele
  • Dokumenty chroniące praktykę
  • Raportowanie praktyki produkcyjnej
  • Nota wyjaśniająca
  • Dziennik ćwiczeń napełniania
  • Charakterystyka studenta z miejsca praktyki
  • Funkcje pisania raportu z praktyki licencjackiej

Studenci odbywają przede wszystkim praktykę edukacyjną i zapoznawczą, będąc na drugim roku studiów. Praktykę produkcyjną uważa się za pracę studenta studiującego na 3 roku. Studenci, którzy przygotowują się do ukończenia studiów, są praktykami licencjackimi.

Ćwicz cele

Studenci muszą przejść praktykę, ponieważ pozwala im to:

  • utrwalić wiedzę teoretyczną zdobytą przez lata szkolenia w ich przyszłym zawodzie;
  • nabyć niezbędne umiejętności praktyczne w specjalności;
  • zapoznać się z pracą lokalnych przedsiębiorstw, organizacji i instytucji, na podstawie których studenci będą angażować się w działania praktyczne;
  • zebrać niezbędne materiały do ​​napisania pracy lub pracy dyplomowej.
do treści ↑

Dokumenty chroniące praktykę

Reklama

Studenci instytucji edukacyjnych, którzy chcą wiedzieć, jak napisać raport ze studium przypadku, powinni zrozumieć, że raport z praktyki zawiera kilka elementów. Tak więc student, który ukończył staż:

  • sporządzić sprawozdanie z praktyki;
  • wypełnić dziennik ćwiczeń;
  • napisz notę ​​wyjaśniającą;
  • uzyskać charakterystykę z miejsca praktyki.
do treści ↑

Raportowanie praktyki produkcyjnej

Dodatkowe źródła

Oprócz instrukcji szkolenia uczeń musi dostarczyć kopie dokumentów wypełnionych przez niego w miejscu praktyki. Wielu nauczycieli chce zobaczyć w raporcie informacje o strukturze organizacji, w której uczeń przeszedł szkolenie praktyczne. Opis etapów pracy może wymagać dodatkowych informacji od wykonawcy. Dlatego przygotowując raport, uczeń powinien przygotować źródła takie jak:

  • dokumenty założycielskie organizacji, która stała się miejscem praktyki;
  • kopie dokumentacji, która nie zawiera poufnych informacji, które student studiował lub opracował w miejscu praktyki;
  • harmonogram i opisy stanowisk, zgodnie z którymi zwykli pracownicy organizacji, w której uczeń odbywał praktykę;
  • standardowe umowy i umowy wykorzystywane w codziennej działalności przedsiębiorstwa;
  • dokumenty archiwalne, które student studiował w praktyce;
  • tabele podsumowań instytucji i statystyki.

Jeśli student napotka inne dokumenty w trakcie pracy w przedsiębiorstwie, powinien również wziąć ich kopie, aby można je było później dołączyć do sprawozdania z praktyki. Im więcej dokumentacji gromadzi uczeń, tym lepiej.

Funkcje kierownika praktyki w przedsiębiorstwie

Gromadząc dodatkową dokumentację do przygotowania raportu, uczeń powinien skorzystać z pomocy swojego przełożonego, który jest pracownikiem organizacji, w której uczeń odbył praktykę. Pracownik odpowiedzialny za stażystę musi:

  • pomóc mu w zebraniu materiałów do raportu;
  • pomoc w wyborze kierunku badań przedsiębiorstwa;
  • wybierz podręczniki związane z obszarem pracy firmy;
  • kontrolować postęp pracy w organizacji;
  • zapewniać praktyczną pomoc w opracowaniu planu ćwiczeń;
  • obiektywnie ocenić jakość badań prowadzonych przez studenta.

Struktura raportu z ćwiczeń

Nauczyciele opracowują wytyczne, aby pomóc uczniom w nauce celów ćwiczeń i zasad raportowania. Zgodnie z zaleceniami metodologicznymi typowy raport z praktyki zawiera następujące elementy:

  1. strona tytułowa, w tym podstawowe informacje o stażyście i miejscu praktyki;
  2. treść, tj. krótki plan pracy;
  3. wprowadzenie, które obejmuje cele i zadania praktyki;
  4. główna część, w której zapisany jest opis struktury organizacji i jej głównej działalności;
  5. wniosek opisujący ostateczne wyniki studenta w przedsiębiorstwie;
  6. wykaz literatury, w tym regulacyjne akty prawne, zgodnie z którymi działa organizacja, akty wewnętrzne przedsiębiorstwa, zarządzenia szefa organizacji i opisy stanowisk dla pracowników;
  7. aplikacja, w której uczniowie używają kopii dokumentów pobranych w miejscu szkolenia praktycznego, wykresów, rysunków, wykresów i tabel, danych statystycznych.

Wprowadzenie do raportu z ćwiczeń

W części wstępnej raportu uczeń odzwierciedli trafność wybranej praktyki, zidentyfikuje przedmiot i przedmiot badania, a także wyznaczy cel, nakreśli zadania i metody ich realizacji.

Głównym celem praktycznej działalności przemysłowej jest zwykle gromadzenie i analiza materiału teoretycznego, utrwalanie wiedzy i umiejętności. Aby osiągnąć ten cel, uczeń musi poradzić sobie z wieloma zadaniami. Na przykład ważne jest dla niego utrwalenie swojej wiedzy zawodowej w wielu branżach, zdobycie praktycznych umiejętności pracy, kształtowanie poczucia odpowiedzialności i szacunku dla jego przyszłego zawodu.

W praktyce student będzie musiał dostosować się w miejscu pracy, zapoznać się z nowymi formami i metodami pracy oraz poznać doświadczenie firmy. Wśród jego głównych zadań:

  • identyfikacja problematycznych problemów podczas funkcjonowania przedsiębiorstwa;
  • poszukiwanie sposobów optymalizacji organizacji;
  • zgłaszanie sugestii dotyczących usprawnienia pracy firmy.

We wstępie student odzwierciedla główne etapy pracy w organizacji. Wymienia materiały użyte przez niego podczas ćwiczeń. Warto wspomniećhistoryczne i teoretyczne zmiany dotyczące pracy firmy, które studiował student.

Średnia długość części wprowadzającej to 1-2 strony drukowanego tekstu. Student nie musi pisać długich opisów. Charakterystykę pracy wykonanej w przedsiębiorstwie należy przenieść do głównej części sprawozdania z praktyki..

Główna część raportu

W głównej części, która zwykle osiąga objętość 15-20 stron drukowanego tekstu, powinny być 2 sekcje. Pierwsza sekcja głównej części raportu na temat praktyki przemysłowej zawiera:

  • diagnostyka i analiza przedsiębiorstwa. Możesz analizować główne działania organizacji, opracowując harmonogram dynamiki wzrostu kapitału docelowego lub liczby klientów;
  • opis struktury organizacyjnej i prawnej przedsiębiorstwa, uprawnień jego kierownika i pracowników;
  • analiza materiałów stosowanych w praktyce. Na przykład lokalne akty prawne, opisy stanowisk, dokumenty założycielskie lub przepisy dotyczące strukturalnych podziałów firmy;
  • badanie zidentyfikowanych problemów.

W drugiej części części głównej student musi scharakteryzować swoje obowiązki funkcjonalne w organizacji, w której ukończył staż. Student powinien opisać:

  • specyfika działu, w którym przebywał w okresie praktyki:
  • procedura wykorzystywania technologii informatycznej w procesie aktywności zawodowej;
  • trudności napotkane przy realizacji zadań podanych przez kierownika praktyki;
  • niedociągnięcia w działaniach organizacji zidentyfikowane podczas stażu;
  • założenia dotyczące poprawy firmy.

Wnioski ze sprawozdania z praktyki

Ostatnia część powinna zawierać od 1 do 2 stron drukowanego tekstu. W tej części uczeń odzwierciedla wyniki swoich praktycznych działań w przedsiębiorstwie. Podsumowuje ogólne wyniki praktyki, wskazuje zadania, które wykonał. Uczeń zapisuje, jak blisko był do realizacji celu i jak w pełni zbadał przedmiot badań.

Autor raportu odzwierciedla w końcowej części swojej pracy takie dane jak:

  • informacje o miejscu i warunkach szkolenia praktycznego;
  • opis ukończonego programu ćwiczeń;
  • pytania badane w okresie pracy w organizacji;
  • ocena efektywności przedsiębiorstwa;
  • sugestie dotyczące rozwiązania zidentyfikowanych problemów i niedociągnięć.

Kryteria oceny raportu praktyki wytwarzania

Przy ustalaniu oceny końcowej za przedstawiony raport nauczyciel weźmie pod uwagę takie czynniki, jak:

  1. poziom teoretyczny studenta;
  2. zdolność studenta do dostosowania istniejących informacji naukowych do obecnej sytuacji, do wykorzystania swojej wiedzy w praktyce;
  3. obecność w raporcie błędów semantycznych i gramatycznych, sprzeczności;
  4. prawidłowe ustalanie celów, zadań, metod wdrażania i treści praktyki;
  5. stopień i jakość umiejętności praktycznych nabytych przez studentów;
  6. stopień profesjonalnej orientacji wniosków studenta na podstawie wyników szkolenia praktycznego;
  7. poziom zawodowy rekomendacji podanych przez studenta w celu optymalizacji funkcjonowania przedsiębiorstwa;
  8. jakość dodatkowych dokumentów, danych statystycznych, wykresów i wykresów dołączonych do raportu;
  9. poprawność wypełnienia dziennika ćwiczeń i noty wyjaśniającej.
do treści ↑

Nota wyjaśniająca

Nota wyjaśniająca jest dołączana przez studenta do raportu z ćwiczeń. Jest osobiście opracowywany na kartce A4. Notatka powinna zawierać informacje dotyczące:

  • Nazwisko studenta;
  • nazwy kierunku studiów, specjalności i instytucji edukacyjnej;
  • nazwa organizacji, w której uczeń ćwiczy;
  • lista dokumentów, z którymi student studiował podczas stażu;
  • lista wydarzeń, w których uczeń wziął udział w praktyce:
  • nazwy funkcji pracy studenckiej w organizacji;
  • sugestie stażysty dotyczące poprawy organizacji.
do treści ↑

Dziennik ćwiczeń napełniania

Do wypełnionego raportu z praktyki zawsze dołączany jest dziennik. Jest przeznaczony do codziennego napełniania podczas stażu w organizacji. Standardowy formularz dziennika zawiera sekcje opisujące:

  • Nazwisko ucznia
  • nazwa wydziału, przedmiotu, grupy, instytucji edukacyjnej;
  • nazwa organizacji, do której uczeń został wysłany na praktykę;
  • okres stażu;
  • data przybycia do miejsca praktyki, to znaczy pierwszego dnia praktyki;
  • data wyjazdu z miejsca praktyki, to znaczy ostatniego dnia praktyki;
  • nazwisko kierownika praktyki z instytucji edukacyjnej;
  • nazwisko kierownika praktyki z przedsiębiorstwa, ze wskazaniem jego nazwiska i stanowiska;
  • codzienne zapisy ukończonej pracy studenta. Zazwyczaj opis czynności w praktyce przeprowadzany jest w specjalnej tabeli. Student odbywający staż musi zgłosić się na każdy dzień pracy w przedsiębiorstwie. Opisze swoje funkcje, zaznaczy informacje, które udało mu się poznać, i otrzyma od kierownika szacunki na każdy dzień pracy w przedsiębiorstwie.

Wypełniając ostatni akapit, nie powielaj treści pracy wykonanej w przedsiębiorstwie. Nawet jeśli uczeń codziennie wykonuje ten sam rodzaj pracy, powinien zapisywać w dzienniku różne dane dotyczące swoich funkcji. Możesz zaznaczyć w dzienniku nazwy różnych archiwalnych i aktualnych dokumentów, które studiował.

Pamiętnik wypełniony przez studenta jest sprawdzany przez kierownika organizacji i nauczyciela, z których każdy potwierdza poprawność informacji odzwierciedlonych w dokumencie jego podpisem. Na podpisanym dokumencie pieczęć organizacji, w której uczeń ćwiczył.

Ćwicz sprawdzanie dziennika

Kiedy kierownik placówki oświatowej sprawdza dziennik, zwraca uwagę na obecność:

  • wypełniono kolumnę dotyczącą codziennej pracy w miejscu praktyki;
  • opisy pracy wykonywanej przez praktykującego studenta w ramach jego obowiązków zawodowych;
  • ogólna analiza działań studentów po dniu roboczym;
  • źródła informacji, z którymi student spotkał się i pracował w trakcie pracy. Potwierdź, że dane te mogą kopiować dokumenty pobrane z przedsiębiorstwa za zgodą kierownika praktyki z organizacji;
  • znaczki organizacji i podpis kierownika zakładu od przedsiębiorstwa.

Poniższe pliki wideo przedstawiają zasady i procedurę wypełniania pamiętnika w praktyce:

do treści ↑

Charakterystyka studenta z miejsca praktyki

Cechą charakterystyczną jest opis wiedzy teoretycznej, umiejętności praktycznych i cech biznesowych ucznia. Cechą stażysty jest przedstawiciel organizacji, w której uczeń pracował. Zaleca się wprowadzenie informacji o zdolnościach ucznia i zastosowanych talentach, o praktycznych umiejętnościach i zdolnościach, które pokazuje.

Gotową cechę należy potwierdzić podpisem szefa organizacji służącej jako miejsce szkolenia praktycznego. Na dokumencie umieszczona jest również pieczęć przedsiębiorstwa.

Niektórzy pracownicy odpowiedzialni za kompilację charakterystyki proszą studentów o samodzielne wypełnienie dokumentu, a następnie przyprowadzenie go do podpisu. W takim przypadku uczeń sam opisuje swoje umiejętności praktyczne. Nie należy przypisywać sobie niewiarygodnych zasług, które mogą budzić wątpliwości nauczycieli sprawdzających raport. Cechy praktycznych umiejętności ucznia i wiedzy teoretycznej powinny być prawdziwe i obiektywne..

Pod koniec charakterystyki należy wskazać datę jego sporządzenia i umieścić ocenę przyznaną stażyście. Z reguły przedstawiciele organizacji umieszczają studentów na znakach „Dobry” i „Doskonały”.

do treści ↑

Funkcje pisania raportu z praktyki licencjackiej

Studenci, którzy są na ostatnim roku studiów, są zainteresowani tym, jak napisać raport na temat praktyk licencjackich. Powinni wiedzieć, że nie ma wielu różnic między praktyką przemysłową a licencjacką. Raport jest sporządzany w sposób ogólny. Studenci, a także młodsze kursy, są zaangażowani w codzienne dzienniki.

Kryteria klasyfikacji dla raportu ukończenia szkoły

Raport z praktyk licencjackich jest opracowywany na podstawie wyników ostatnich praktycznych zajęć dla studentów. Ponieważ dokument ten powinien odzwierciedlać informacje o końcowych umiejętnościach zawodowych nabytych przez niego przez cały okres studiów, nakłada się na niego podwyższone wymagania.

Nauczyciele upoważnieni do oceny raportu sprawdzą dokument zgodnie z następującymi kryteriami:

  1. Wprowadzanie pełnej informacji o organizacji, w której praktykował uczeń. Powinien w pełni i dokładnie odzwierciedlać dane dotyczące nazwy przedsiębiorstwa, jego formy prawnej, wykazu dokumentów założycielskich.
  2. Prawidłowa definicja zakresu i uprawnień organizacji. Uczeń musi poprawnie przeanalizować wydajność organizacji, zidentyfikować niedociągnięcia i optymalne sposoby ich usunięcia..
  3. Szczegółowy opis listy nieruchomości należących do organizacji, metody księgowania, systemu podatkowego, systemu płac i źródeł finansowania procesu pracy.
  4. Odpowiednia ocena metody doboru personelu, a także metody szkolenia, edukacji i oceny nowego personelu. Student musi opisać warunki relacji między pracownikami organizacji a pracodawcą, wymienić główne formy zachęt dla pracowników, scharakteryzować sposoby rozwoju zawodowego i motywację pracowników.
  5. Ustalenie strategii rozwoju przedsiębiorstwa i określenie efektywności jego pracy.
  6. Wskazanie pełnej listy metod gromadzenia i przetwarzania informacji uzyskanych w wyniku stażu.
  7. Poziom realizacji zadań.

Na podstawie wyników testu student otrzyma ocenę, która następnie zostanie odzwierciedlona w dyplomie absolwenta.