Co studiuje językoznawstwo?

Lingwistyka jest jedną z najważniejszych dyscyplin naukowych dla współczesnego człowieka. Jaka jest jego specyfika? Jakie studia lingwistyczne?

Możemy rozważyć ten problem w kontekście:

Treść artykułu

• Językoznawstwo jako odrębna nauka
• Wewnętrzna struktura językoznawstwa
• Językoznawstwo teoretyczne
• Lingwistyka stosowana
• Lingwistyka praktyczna
• Językoznawstwo ogólne
• Językoznawstwo prywatne

Zacznijmy od pierwszego punktu.

Językoznawstwo jako odrębna nauka

Termin „językoznawstwo” można przetłumaczyć na rosyjski jako „językoznawstwo”. Podstawą tego słowa jest łaciński lingua, czyli „język”. W podobnym brzmieniu termin ten występuje w wielu innych językach: angielskim (lingwistyka), hiszpańskim (linguistica), francuskim (linguistique) i oznacza to samo.

Lingwistyka jest nauką o języku jako całości jako głównym środku komunikacji między ludźmi. Zadaniem lingwisty jest nie tyle nauka języka, jak wyjaśnienie zasad jego struktury, określenie, w jaki sposób jego cechy - wymowa, gramatyka, alfabet - wpływają na ludzi i społeczeństwo, które mówią tym językiem.

Rozważana dziedzina nauki może obejmować naukę języków przy użyciu szerokiej gamy metod:

• obserwacje;
• statystyki;
• formułowanie hipotez;
• eksperymentowanie;
• interpretacje.

Wyjątkowość językoznawstwa polega na tym, że jego przedmiot (naukowiec) może być jednocześnie przedmiotem badań - w kontekście poznania siebie, własnego stylu językowego, a zwłaszcza osobistej percepcji wypowiedzi i tekstów w różnych dialektach.

Wewnętrzna struktura językoznawstwa

Językoznawstwo jest dość skomplikowaną dyscypliną. Obejmuje kilka dziedzin nauki. Jednym z najczęstszych powodów klasyfikacji językoznawstwa może być:

• teoretyczny;
• stosowane;
• praktyczne.

Pierwsza gałąź językoznawstwa obejmuje konstruowanie różnych hipotez, pojęć, teorii. Drugim jest rozwiązanie praktycznie istotnych problemów za pomocą narzędzi naukowych, które posiada specjalista o odpowiednim profilu. Trzecią gałęzią językoznawstwa jest dziedzina eksperymentów: w jej ramach naukowcy znajdują potwierdzenie lub obalenie hipotez i pojęć rozwijanych na poziomie teoretycznej dziedziny rozważanej dyscypliny.

Przeanalizujmy bardziej szczegółowo istotę zaznaczonych dziedzin nauki, o których mowa.

Językoznawstwo teoretyczne

Ta gałąź językoznawstwa obejmuje identyfikację i badanie wzorców charakteryzujących dany język. Może być opisowy lub normatywny. W pierwszym przypadku proponuje się opracowanie pojęć wyjaśniających, jakie są przyczyny powstawania niektórych struktur w języku. Językoznawstwo normatywne formułuje reguły i zalecenia, zgodnie z którymi należy mówić lub pisać w jednym lub innym dialekcie.

Prosty przykład. Korzystając z obserwacji lub statystyk, językoznawca dowiaduje się, że w języku rosyjskim w słowie „kontrakt” należy położyć nacisk na trzecią samogłoskę „o”. W oparciu o tę prawidłowość specjalista formułuje zasadę: w liczbie mnogiej należy pisać „umowy”, ponieważ przesunięcie akcentu na ostatnią samogłoskę w potocznym słowie „umowy” może naruszać prawa języka.

Lingwistyka stosowana

Specyfika lingwistyki stosowanej polega na dostosowaniu koncepcji teoretycznych do rzeczywistości społecznej. Opcjonalnie pod względem wprowadzenia pewnych norm do obiegu mowy obywateli. Na przykład w Islandii polityka dotycząca języka państwowego jest bardzo konserwatywna: aby nowe nazwy były włączane do codziennego obiegu, muszą zostać zatwierdzone przez specjalną komisję. Również w tym kraju istnieją instytucje, które w języku islandzkim najlepiej pasują do terminów obcych, dlatego w codziennej mowie mieszkańcy Islandii używają słów pochodzenia narodowego.

Lingwistyka praktyczna

Lingwistyka praktyczna sprawdza „zgodność” pojęć teoretycznych i hipotez z rzeczywistością społeczną poprzez eksperymenty, udowadnia je lub obala. Na przykład niedawno rosyjscy lingwiści zdecydowali, że słowa „kawa” można używać nie tylko w języku męskim - jak się powszechnie uważa i w jaki sposób nauczano go w szkołach - ale także w przypadku płci środkowej. Niektórzy eksperci tłumaczą ten fakt faktem, że historycznie w Rosji współczesne oznaczenie napoju poprzedza nazwa „kawa” - w środkowym rodzaju. Tak więc nową normę można uznać za pewne odniesienie do tradycji historycznej..

Inną popularną podstawą klasyfikacji lingwistyki jest jej podział na ogólne i szczegółowe. Jakie są cechy obu dyscyplin?

Na początek zastanów się, czym zajmuje się lingwistyka sklasyfikowana jako ogólna..

Językoznawstwo ogólne

Ta dziedzina nauki, o której mowa, nie zajmuje się badaniem konkretnego języka, ale grupą tych lub, o ile to możliwe, ich nieokreśloną kombinacją. Zadaniem naukowca zaangażowanego w pracę w tym kierunku jest znalezienie ogólnych wzorów w różnych dialektach, ich wyjaśnienie. Na przykład w trakcie badań w ramach językoznawstwa ogólnego ujawniono, że w większości języków istnieją zaimki, temat, orzeczenie, liczba pojedyncza i mnoga.

Językoznawstwo prywatne

Z kolei lingwistyka prywatna studiuje poszczególne języki, zjednoczone w blisko spokrewnionych grupach (na przykład słowiańskim, romańskim, germańskim) lub sąsiednich (kaukaska, indiańska, bałkańska).

Językoznawstwo jednojęzyczne i porównawcze jest czasem wyróżniane jako pododdziały rozważanej dyscypliny. W pierwszym przypadku naukowcy szczegółowo badają specyfikę danego języka, identyfikują w nim różne dialekty i badają je z kolei. Językoznawstwo porównawcze polega na porównaniu różnych dialektów. Jednocześnie celami takich badań może być zarówno poszukiwanie podobieństw, jak i wykrywanie różnic między różnymi dialektami.

Lingwistyka jest nauką, która studiuje języki we wszystkich ich komponentach. Dlatego wśród powszechnych podstaw klasyfikacji odmian danej dyscypliny znajduje się skupienie badań nad konkretnymi elementami strukturalnymi języka.

Są to:

• mowa;
• list;
• znaczenie.

Fonetyka i pokrewne dyscypliny, takie jak leksykologia, są odpowiedzialne za badanie mowy. Pisanie jest przedmiotem studiowania grafiki, gramatyki (z kolei zaklasyfikowanej do dodatkowych dyscyplin - na przykład morfologii i składni). Znaczenie badane jest głównie w ramach semantyki..

Niektórzy eksperci zwracają uwagę na taką dziedzinę lingwistyki, jak pragmatyka, która bada frazy i wypowiedzi używane przez ludzi w określonych sytuacjach. Żywym przykładem jest wymiana radiowa we flocie rosyjskiej typu „główny burżuazja siedzi w pogodzie i milczy”, który jest „wiodącym niszczycielem amerykańskiej marynarki wojennej, który zachowuje ciszę radiową podczas burz”.

Oczywiście, badanie każdego z wymienionych składników języka odbywa się najczęściej jednocześnie z innymi, dlatego różne metody charakterystyczne dla wskazanych gałęzi językoznawstwa są zwykle stosowane w jednolitych kontekstach.