Różnica między liderem a szefem

Udana kariera jest tym, czego szuka rozsądna osoba. Suworow powiedział: „Zły to żołnierz, który nie chce zostać generałem”. Przedstawiając siebie lub kogoś jako głowę, ludzie często myślą o prawach i przywilejach i zapominają o odpowiedzialności.

Sukces firmy i jej rozwój, własny rozwój osobisty i relacje w zespole zależą od naszego światopoglądu. Zrozumienie różnicy między „liderem” a „szefem” pomoże w prawidłowym ustaleniu priorytetów, ustaleniu nazwy wakatu.

Przełożony

Pochodzi ze słów ręka i prowadzić. Lider - ogólna nazwa dla każdego, kto kieruje projektem - komercyjnym lub non-profit.

Stanowiska kierownicze:

  • Dyrektor.
  • Prezydent.
  • Przewodniczący.
  • Szef.
  • Kierownik.
  • Przełożony.
  • Wychowawca.

Lista jest długa, ale tylko ktoś, kto może być dobrym liderem pracuje nad swoją postacią, w każdej sytuacji jest w stanie zachować spokój, jest w stanie przetwarzać dużą ilość informacji, ma żywy umysł, poszerza swój światopogląd, zdobywając wiedzę z różnych źródeł.

Wykwalifikowany menedżer sprawia, że ​​organizacja jest konkurencyjna, zapewniając jej długotrwałe i pomyślne funkcjonowanie..

Szef

Samo słowo pochodzi od słów „start” i „start”, służy jako nazwa stanowiska zajmowanego przez osobę, której działalność w stosunku do innych osób jest przewodnikiem i przenosi elementy „początku”.

Wyobraź sobie organizację jak drabinę. Na szczycie jest lider, na każdym kroku są pracownicy, którzy podzielają jego wizję. Odpowiedzialny za konkretny proces na każdym etapie jest nazywany „szefem”. Jest dyrygentem głównej koncepcji firmy..

W celu jego wdrożenia szef musi organizować pracę zespołową, sprawdź wykonanie. Odpowiada za wykonywanie zadań i podwładnych przełożonego lub założyciela.

Nie każdy z wykształceniem może to zrobić. Kandydat na wakat musi posiadać cechy lidera:

  1. Analityczny sposób myślenia.
  2. Umiejętności podejmowania decyzji.
  3. Odporność na stres.
  4. Zorientowane na wyniki.
  5. Predyspozycje do systematycznej pracy.
  6. Szybka zmiana orientacji.

Zespół zostanie zorganizowany w oparciu o umiejętności dialogu i rozwiązywania konfliktów, kompetencje, uczciwość, sprawiedliwość, umiejętność przyznawania się do błędów.

Opiekun i przełożona oraz różnice

Kiedy te słowa są wymawiane, każde ma swój własny obraz, stworzony przez osobiste doświadczenie. Jednocześnie wszyscy zgodzą się, że zarówno lider, jak i szef są zjednoczeni podobnymi obowiązkami i cechami charakteru:

Główne funkcje w firmie:

  • Zarządzanie ogólne i funkcjonalne.
  • Organizacja i kierowanie działaniami podwładnych.
  • Podejmowanie decyzji administracyjnych.

Cechy osobiste:

  • Dążenie do celu.
  • Pragnienie władzy.
  • Zdolność do podejmowania ryzyka.

Istnieją różnice. Aby zrozumieć różnicę, sięgamy do podręczników ekonomii. Menedżerowie są podzieleni na trzy kategorie, z których każda wykonuje własne funkcje:

  1. Najwyższe kierownictwo - kierownik, dyrektor, zastępca dyrektora, prezes spółki są odpowiedzialni za działania całej firmy. Ich uprawnienia obejmują: opracowywanie i wdrażanie podstawowej strategii rozwoju, ustalanie budżetu, podejmowanie kluczowych decyzji, w tym dotyczących zwiększania produkcji, zmniejszania jej lub sprzedaży aktywów.
  2. Środkowy link - Kierownicy warsztatów i działów, kierownicy zespołów projektowych. Ich rolą w firmie jest określenie metod i sposobów realizacji postawionych zadań, interakcja z podległymi specjalistami, kontrola wykonania pracy, raport, ponoszenie odpowiedzialności za wynik. Potrafi przedstawiać sugestie dotyczące rozwoju przedsiębiorstwa.
  3. Żadnesogniwo na szyję - wykonawcy procesu.

Staje się oczywiste, że „szef” ma wąską specjalizację w zawodzie. Kandydata z dyplomem inżyniera nie można mianować szefem działu planowania.

Obszary, w których biorą udział szefowie:

  • Ekonomiczny.
  • Zaopatrzenie.
  • Planowane.
  • Informacja.
  • Inżynieria.
  • Design.

Rozwijając umiejętności menedżerskie, menedżer średniego szczebla ma możliwość przejścia na kolejny poziom kariery zawodowej. Podsumowujemy:

  • Lider jest działaniem.
  • Głowa to nazwa stanowiska.

Aby określić nazwę stanowiska, zwracamy się do „Ujednoliconego przewodnika kwalifikacji dla stanowisk kierowników, specjalistów i pracowników”. Wyraźnie określił nazwiska i opisy stanowisk. Nazwa „manager” jest przypisana do postów, w których zarządzanie grupami działów, na przykład lider zespołu recenzentów. Nazwa „głowa” dla kierowników działów, warsztatów. Możesz jednak podać wolne miejsce według własnego uznania.

Następująca różnica jest odnotowana w postrzeganie psychologiczne. Historycznie słowo „szef” utożsamiane jest z autorytarną metodą zarządzania, natychmiast przywoływany jest wizerunek radzieckiej postaci politycznej. „Lider” jest nieodłącznym elementem metody demokratycznej związanej z młodą, zaawansowaną osobą.

„Głowa” jako syndrom

Są ludzie, którzy mają tendencję do dowodzenia, wydawania poleceń, zarządzania, kontrolowania. Często nazywani są „szefami”. Może to być żona, teściowa, dziecko, sąsiad, kolega z pracy, twój szef.

Kiedy ich zespoły są spowodowane niewłaściwymi motywami: brak szacunku dla ludzi, strach, chęć kontrolowania wszystkiego, arogancja, być może niechęć do pracy, powoduje to wewnętrzny dyskomfort lub protest. Jeśli w zespole są ludzie podatni na takie zachowanie, jest to problem. Zdrowa atmosfera w zespole jest kluczem do sukcesu. Nie będzie zbyteczne analizowanie siebie pod kątem tego syndromu, ponieważ uniemożliwia ci osiągnięcie sukcesu lidera.

Psychologowie R. Blake i J. Mowton zidentyfikowano pięć rodzajów liderów:

  1. Wysoki poziom koncentracji na zadaniu, całkowite zaniedbanie personelu. Motto: „Pracuj przede wszystkim, bez względu na to, kto myśli!”. Jednak takie zarządzanie jest bardzo wydajne.
  2. Skoncentruj się na personelu, trochę wymaganie do pracy. Motto: „Najważniejsze jest dobry zespół!” W rezultacie nieefektywne przywództwo.
  3. Niewłaściwe zarządzanie. Człowiekiem kieruje strach przed utratą pracy. W rezultacie: mało czasu poświęcono na zadania personalne i produkcyjne. W rezultacie nie możesz zaoszczędzić miejsca..
  4. Rozwiązuj zadania i nie zaniedbuj personelu. Użyj kompromisu jako głównego narzędzia do rozwiązania problemu. Ten typ odpowiada dużej liczbie menedżerów. Ogólnie: brak rozwoju.
  5. Skuteczne zarządzanie. Ten typ zwiększa poziom realizacji głównych zadań, tworzy dedykowany zespół. W tym celu ustanawia się wysokie standardy jakości, stosuje się planowanie strategiczne i motywację pracowników, nie zaniedbując ich zainteresowań..

Przede wszystkim szef musi być dobrym specjalistą w swojej dziedzinie. A jeśli jest on w zasadzie liderem, pomoże mu to w pomyślnej karierze..