Różnica między dźwiękiem a fonemem

W języku rosyjskim występuje wiele terminów greckich i łacińskich. „Fonem” pochodzi od greckiego słowa używanego do tworzenia wielu słów o dwóch rdzeniach używanych w nauce, technologii i po prostu w życiu codziennym. Słowo to „tło” i oznacza „dźwięk” lub „głos”. Pamiętamy: magnetofon (nagrywanie dźwięku w sposób magnetyczny), dyktafon (z greckiego „tła” i łacińskiego dicto, co oznacza „dyktowanie”). Wreszcie, mielofon, znany z dzieł Cyrusa Bułyczewa, jest fikcyjnym urządzeniem do czytania myśli. Oznacza to, że „tło” w języku greckim jest dźwiękiem (cóż, lub głosem; każde słowo, w zależności od kontekstu, może oznaczać różne, choć podobne, pojęcia). Wszystko jest jasne, ale przyjrzyjmy się teraz, jak dźwięk różni się od fonemu. I ogólnie - co to jest fonem?

Treść artykułu

• Co oznacza to słowo??
• Fonem
• Porównanie
• Tabela

Co oznacza to słowo??

W sensie fizycznym dźwięk jest zjawiskiem, które jest elastycznymi drganiami mechanicznymi, które rozprzestrzeniają się w różnych środowiskach: gazowym (atmosfera, gaz), ciekłym (woda lub stop dowolnej substancji) lub stałym. Należy to wyjaśnić. Zwykle w życiu codziennym rozumiemy przez to słowo wibracje postrzegane przez zmysły ludzi lub zwierząt.

Ludzkie ucho odbiera wibracje z częstotliwością około 16 do 20 000 herców. Liczby te nie są bezwzględne, indywidualna wrażliwość może się nieznacznie różnić. Dźwięk o częstotliwości mniejszej niż dolna granica jest zwykle nazywany infradźwiękem, więcej niż górna - ultradźwięki. Sekcja fizyki - akustyki zajmuje się badaniem dźwięków..

Fonem

Różnica między dźwiękiem a fonemem polega na tym, że drugi termin nie jest używany w fizyce, a nie w życiu codziennym, ale w językoznawstwie i filologii. To znaczy w naukach humanistycznych związanych z językiem. Termin ten jest stosunkowo nowy; po raz pierwszy odnotowano go w drugiej połowie XIX wieku w Kazaniu. Jego wynalazcami są językoznawcy, etniczni Polacy, poddani Imperium Rosyjskiego, którzy pracowali w tym mieście Wołgi, Nikołaj Wiaczesławowicz Kruszewski i Iwan Aleksandrowicz Baudouin de Courtenay, który ma francuskie korzenie. Oboje wykładali na Uniwersytecie Kazańskim. Kruszewski zmarł w wieku 35 lat, a następnie Baudouin de Courtenay wielokrotnie wskazywał, że jego przyjaciel był „wynalazcą” terminu „fonem”. Od tego czasu do dziś fonem jest minimalną jednostką semantyczną języka.

Porównanie

Krótko mówiąc, różnicę między dźwiękiem a fonemem można sformułować w następujący sposób. Dźwięk to jakakolwiek wibracja w elastycznym ośrodku postrzeganym przez zmysły (ludzi lub zwierzęta), a fonem jest „podstawową cegłą”, z której zbudowane są słowa tworzące nasze słownictwo. Oznacza to minimalną jednostkę dźwiękową języka, wąską, konkretną koncepcję, coś w rodzaju specjalnego przypadku dźwięku. Jedna litera niekoniecznie równa się jednemu fonemowi. Niektóre samogłoski w języku rosyjskim (I, Y, E, E) składają się z dwóch fonemów. W innych językach, takich jak na przykład w języku angielskim, jeden fonem jest oznaczony dwoma lub nawet trzema literami (w języku niemieckim dźwięk [W] jest zapisany w następujący sposób: SCH).

W językoznawstwie istnieje sekcja specjalizująca się w badaniu fonemów. Nazywa się to fonologią. Mówiąc dokładniej, w tej części omówiono ogólny system dźwiękowy języka i funkcjonowanie dźwięku w systemie językowym. Fonem jest jednym z przedmiotów badań fonologii..

Tabela

Podsumujmy więc, jaka jest różnica między dźwiękiem a fonemem. Zwarta tabela pokazuje różnice między tymi terminami.