Różnica między leasingiem operacyjnym a finansowym

Leasing to szczególny rodzaj umownego stosunku prawnego, prezentowany w kilku odmianach. Tego rodzaju leasing, jak operacyjny i finansowy, są powszechne. Jakie są cechy tych odmian??

Treść artykułu

• Co to jest leasing operacyjny?
• Co to jest leasing finansowy?
• Porównanie
• Tabela

Co to jest leasing operacyjny?

Under operacyjny rozumie się leasing, w którym koszty leasingodawcy nie są rekompensowane na podstawie odrębnej umowy. Ponadto umowa między partnerami zawierana jest na stosunkowo krótki okres - około 2 lat, podczas których nie jest prawdopodobne znaczące osłabienie przenoszonej nieruchomości. Ale stawki leasingowe w tym przypadku są dość wysokie (w przypadku, gdy obiekt jest nadal znacznie zużyty). W interesie leasingodawcy jest utrzymanie jego funkcjonalności w celu przeniesienia w ramach poniższych umów leasingowych. Przedmiot zatem najczęściej pozostaje własnością właściciela.

Leasing operacyjny wymaga od leasingodawcy kompetencji w zakresie analizy zapotrzebowania na niektóre rodzaje sprzętu. O ile to możliwe, powinien mieć tylko te przedmioty, na które będzie obserwowane regularne zapotrzebowanie - w przeciwnym razie będą bezczynne.

Leasing operacyjny jest powszechny we wszystkich segmentach biznesowych. Małe, średnie i duże przedsiębiorstwa stają się uczestnikami odpowiednich umów ze względu na względną dostępność do nabycia nieruchomości niezbędnej do użytkowania zgodnie z przedmiotowym programem, a także z faktu, że leasingodawca przyjmuje ryzyko związane z zapewnieniem funkcjonalności sprzętu.

Co to jest leasing finansowy?

Under finansowe rozumiany jest leasing, który obejmuje transakcje finansowe obejmujące koszt amortyzacji użytego sprzętu. W rzeczywistości odbiorca wynajmowanej nieruchomości płaci swojemu partnerowi pełny koszt odpowiedniej infrastruktury. Ten mechanizm finansowych stosunków prawnych jest charakterystyczny dla dużych transakcji i jest wdrażany z reguły przy udziale wyspecjalizowanych instytucji finansowych i kredytowych. W ramach leasingu finansowego przedmiot jest zazwyczaj przenoszony na własność leasingobiorcy - pod warunkiem, że wypełnił zobowiązania wynikające z umowy.

Kompetencje leasingodawcy w tym przypadku polegać będą nie tylko na analizie zapotrzebowania na określone rodzaje sprzętu, ale także na określeniu poziomu wypłacalności docelowych klientów. Małe i średnie przedsiębiorstwa zbyt rzadko praktykują zawieranie umów w ramach programu leasingu finansowego. Ale nawet jeśli potencjalni klienci leasingodawcy są dużymi przedsiębiorstwami, należy ocenić ich zdolność do pozyskania środków kredytowych niezbędnych do wypełnienia zobowiązań umownych.

Leasing finansowy charakteryzuje się tym, że partnerzy, którzy zawarli odpowiednią umowę, na ogół nie rozwiązują jej na określony czas - co do zasady, zanim koszty leasingodawcy nie zostaną zrekompensowane. Możliwe jest przedłużenie tego okresu - ale w tym przypadku koszt obiektów przenoszonych od jednego partnera do drugiego zwykle wzrasta. W rzeczywistości wynajmujący przenosi zatem nieruchomość na kredyt.

Porównanie

Główną różnicą między leasingiem operacyjnym a leasingiem finansowym jest to, że nie ma potrzeby pełnego odszkodowania kosztów leasingodawcy przez jego partnera w ramach zawierania umów pierwszego rodzaju i jeżeli w drugim przypadku istnieje odpowiedni obowiązek. Okoliczność ta powoduje również różnicę w zakresie zawierania umów najmu oraz podziału obowiązków dotyczących utrzymania stanu funkcjonalnego nieruchomości.

Leasing operacyjny można uznać za bardziej atrakcyjny dla małych i średnich firm, ponieważ łączne płatności z tego tytułu są z reguły znacznie niższe niż w przypadku przeniesienia własności w ramach leasingu finansowego. Stąd, mniej rygorystyczne wymagania dla najemców, brak potrzeby przyciągania od nich dużych kwot kredytu.

Po ustaleniu różnicy między leasingiem operacyjnym a finansowym, wnioski przedstawimy w małej tabeli.

Tabela