Ekonomia to złożona nauka pełna różnych koncepcji. Niektóre z nich są podobne zarówno pod względem składników i znaczeń, jak i nazw. Są jednak zawsze podzielone z uzasadnionego powodu - w danej sytuacji odnoszą się do konkretnego wskaźnika.
Pojęcia „popytu” i „wielkości popytu” wydają się być dokładnie takie same lub całkowicie takie same. Jednak doświadczeni ekonomiści lub po prostu ludzie, którzy rozumieją ten problem, nie zgodzą się z tym punktem widzenia. Jaka jest różnica między znaczeniem terminów tak podobnych do słyszenia?
Co to jest popyt?
Spośród wielu pojęć jest to jedna z najważniejszych i zawsze znajduje się na liście głównych i głównych.
Popyt jest zależność ceny i ilości produktu, które konsumenci chcą kupić. Mówiąc ogólnie i nieco prostymi słowami, ile to będzie wykupione, jeśli tyle trzeba zapłacić za jedną rzecz, a to wszystko w pewnym okresie czasu.
Aby uzyskać pełną wartość tej zależności, należy obliczyć sumę wszystkich relacji cenowo-ilościowych dla oferowanego produktu, biorąc pod uwagę różne ceny. Każdy zna schemat zarabiania w sklepie - poprzez marże produktów. Podsumowując, całe zapotrzebowanie na podobny produkt o różnych marżach jest liczbą całkowitą wskaźnika.
Wykres wygląda część grafiki hiperboli. Osie tutaj są ceną towarów na rzędnej i pożądaną ilością na odciętej. Zmniejsza się, co jest wskaźnikiem, że wraz ze spadkiem ceny wzrasta ilość produktów pożądanych do zakupu. Wykres zmierza do zera, ale nigdy go nie osiąga.
Ten wskaźnik ekonomiczny ma miejsce elastyczny i nie. Pozostaje nieelastyczny, gdy nie da się obejść bez produktu. (Na przykład leki). W każdej innej sytuacji może zmieniać i zdobywać różne znaczenia.Należy również zauważyć, że podobnie jak wniosek, jest to potrzeba poparta siłą nabywczą potencjalnego konsumenta.
Jaka jest wielkość popytu
Taka koncepcja nie jest daleko od powyższego. Przeciwnie, powyższe obejmuje to, co jest obecnie rozważane.
Z ekonomicznego punktu widzenia popyt to ilość towarów (lub usług), którą kupujący jest skłonny kupić, jeżeli towary (lub usługi) są sprzedawane po określonej cenie przez określony czas.
Pierwsze słowo w brzmieniu tego terminu nie jest bez przyczyny. Ten wskaźnik to tylko figura, ilość bezpośrednio wyrażona w formacie liczbowym.
Na wykresie ilość znajduje się na odciętej. Zbliżając się do zera, możemy stwierdzić, że maleje, oddalając się od zera - wzrasta. Dlatego możemy rozumieć, że zależy to bezpośrednio od ceny, która jest oznaczona wzdłuż rzędnej.
Oprócz zależności wskaźnik ten jest jednym z najważniejszych w kształtowaniu cen na rynku. Wraz z wielkością podaży służą one jako regulator, ponieważ ustalanie „wysokich” cen, za które konsumenci nie mogą sobie pozwolić na zakup produktów, jest niezwykle nieopłacalne. Dlatego możemy stwierdzić, że wielkość popytu i cena produktów wpływają na siebie nawzajem, a spadek jednej wartości może zwiększyć lub zmniejszyć inną.
Oprócz ceny towarów również ta cecha zależy od możliwości nabywców, ich pragnień i dochodów.
Wartość ma tendencję do ciągłej zmiany w krótkich okresach czasu. Nie może być elastyczny ani nie, nie jest też potrzebą kupującego.
Jaka jest różnica?
Po przeanalizowaniu obu pojęć można zadać pytanie - jaka jest ich różnica? Tak i dlaczego nawet rozumiesz różnicę?
Należy zauważyć, że często te terminy są mylone, co oznacza odmienną mowę. Jest to związane z podobieństwo do brzmienia samych terminów - w końcu wydaje się, że co się zmieni, jeśli umieścimy inny w jednym słowie? W rezultacie liczba ta nadal będzie!
Wielkość popytu jest tylko częścią koncepcji „popytu”. Jak już wspomniano, jest to ilość towarów.
Jeśli przejdziesz do harmonogramu, zobaczysz, że bierze ono pod uwagę cenę i ilość pożądanego produktu. Popyt jest stosunkiem między tymi liczbami, dlatego na wykresie można go umieścić między osiami, a nie podążać dokładnie za jedną z nich.
Aby obliczyć „liczbę” lub liczbę równą popytowi na dany produkt, konieczne jest wykonanie kilku operacji matematycznych za pomocą obu wskaźników - ceny i ilości. Jednocześnie, aby obliczyć liczbę, z którą jest równa wartość popytu, wystarczy spojrzeć na wskaźnik ilościowy.
Główną różnicą między przeanalizowanymi warunkami jest to jeden obejmuje drugi. Pierwszą jest potrzeba konsumenta, którą potęguje jego zdolność do kupowania. Drugi to tylko część tej potrzeby, w zależności od kosztów i umożliwienia jej utworzenia.Wniosek
Zatem mylenie opisanych definicji lub zastępowanie jednej z nich jest błędne, nie tylko z logicznego punktu widzenia, ale także z ogólnej ekonomicznej. Pierwsza koncepcja ma pełniejsze znaczenie na temat części sytuacji gospodarczej, podczas gdy druga jest zawarta w ogólnym i nie jest całkowicie oddzielna i odrębna, tylko w niektórych sytuacjach ma szczególną rolę. Przykładem takiej sytuacji jest sam proces ustalania cen, kiedy ustalana jest stała wartość ceny dla nowego produktu, który jest już dostępny na rynku.
