Co robi producent?

Producenci biorą udział w prawie wszystkich znaczących wydarzeniach z zakresu kultury masowej. Jaka jest ich rola w rozwoju branży? Co robi producent?

Osoba zajmująca odpowiednie stanowisko najczęściej prowadzi działania w następujących obszarach:

• film i telewizja;
• show-biznes;
• przemysł muzyczny.

Badamy cechy pracy producenta w każdym z nich.

Treść artykułu

• Co robi producent w telewizji i filmach
• Pokaż producent biznesowy
• Co robi producent muzyczny??

Co robi producent w telewizji i filmach

Pomimo faktu, że dwa wymienione obszary są bardzo różne pod wieloma względami, specyfika obowiązków danej osoby na danym stanowisku jest dość podobna w obu przypadkach. Chodzi o to, że zarówno kino, jak i telewizja wymagają stworzenia jakiegoś produktu audiowizualnego przeznaczonego do publicznego odtwarzania. Może to być film, serial lub program telewizyjny.

Główne etapy tworzenia odpowiedniego produktu - zarówno w formacie telewizyjnym, jak i prezentacji w formie paska filmowego - są na ogół zbieżne. Wśród nich:

• opracowanie i specyfikacja pomysłu na projekt;
• poszukać niezbędnych zasobów do jego wdrożenia;
• formacja załogi;
• organizacja filmowania;
• dystrybucja (wyświetlanie, nadawanie, organizacja sprzedaży na dyskach).

Co robi w ten sposób producent telewizyjny i filmowy? To on jest tą samą osobą, która odgrywa kluczową rolę we wdrażaniu odnotowanych etapów pracy nad produktem audiowizualnym. Producent przewodzi grupie specjalistów odpowiedzialnych za wdrożenie odpowiednich punktów planu lub wykonuje tę pracę - w najważniejszych obszarach - niezależnie.

Nowoczesny przemysł telewizyjny i filmowy jest w większości wypełniony projektami komercyjnymi, które wymagają zwrotu. Zadaniem producenta jest zapewnienie go. Dlatego w odniesieniu do roli człowieka na tym stanowisku najważniejsze jest, jeśli mówimy o ekonomicznym aspekcie realizacji projektu.

Producent często ma najbardziej uprzywilejowaną pozycję wśród wszystkich uczestników projektu, aby stworzyć film lub program telewizyjny. W niektórych przypadkach nawet reżyser poddaje się swoim radom i zaleceniom - osoba, bez której bezpośredniego twórczego uczestnictwa film lub program telewizyjny może zasadniczo nie zadziałać. Zakłada się jednak, że producent będzie najmniej zainteresowany realizacją osobistych interesów: najważniejsze dla niego, jak zauważyliśmy powyżej, jest zapewnienie zwrotu produktu.

Z kolei w niekomercyjnych projektach filmowych i telewizyjnych pozycję producenta można scharakteryzować o wiele niższym przywilejem. Tak więc w wielu przypadkach władza osoby na odpowiednim stanowisku ogranicza się do kontroli niuansów technicznych projektu (zakup i wynajem sprzętu, obliczenia finansowe itp.). Jednocześnie reżyser może odgrywać dominującą rolę w tworzeniu filmu lub programu telewizyjnego. To jego umiejętności i kreatywność determinują zdolność obrazu lub programu telewizyjnego do odgrywania istotnej społecznie roli, która leży w idei ich stworzenia.

Przemysł kinowy i telewizyjny ZSRR należy uznać za dość indykatywny z punktu widzenia zrozumienia roli producenta i reżysera w niekomercyjnych projektach. Jak wiecie, ta sfera w okresie sowieckim rozwinęła się kosztem budżetu państwa. Twórcy filmów i programów telewizyjnych nie mogli myśleć o tym, że dany projekt musi się zwrócić. Najważniejsze jest to, że film lub program telewizyjny może spełniać swoją użyteczną funkcję dla ówczesnego społeczeństwa.

Pod tym względem reżyserzy odegrali główną rolę w przemyśle filmowym ZSRR. Instytut produkcji w nowoczesnym sensie był wyjątkowo słabo rozwinięty. Jednak niektóre funkcje charakterystyczne dla współczesnych producentów były często wykonywane przez reżysera. Na przykład te związane ze wsparciem technicznym projektu. Funkcje te mogą być również rozmieszczone w różnych pozycjach - na przykład jako reżyser obrazu lub studia.

Według wielu krytyków filmowych brak zadania odzyskania projektu doprowadził do najwyższej jakości filmów radzieckich, co potwierdzają oceny. Na przykład na najwyższych pozycjach Kinopoisk (http://www.ivi.ru/collections/topkp) jest bardzo mało rosyjskich filmów. Liderzy to głównie ci, którzy zostali zastrzeleni w ZSRR. Według krytyków radzieccy reżyserzy kładą nacisk na kreatywność, treść scenariusza, jakość gry aktorskiej - wszystko zostało zrobione dla widza.

Pokaż producent biznesowy

Show-biznes to obszar niezwykle blisko branży filmowej i telewizyjnej. W wielu aspektach rozróżnienie między nimi jest całkowicie błędne. Jednocześnie kino i telewizja charakteryzują się wieloma ważnymi cechami wyróżniającymi. Przede wszystkim jest to obecność sformalizowanego produktu - filmu lub programu telewizyjnego, który ma holistyczną koncepcję, a także z reguły koncentruje się na konkretnej widowni.

Z kolei show-biznes w większym stopniu zakłada ramowy charakter koncepcji oferowanej widzom. Najważniejsze jest obecność źródła „show”, czyli twórczego spektaklu, który nie został pierwotnie przemyślany i nie został wymyślony przez scenarzystów. Może to być dyskusja w studio, wywiady, gra intelektualna, pokazywanie sztuczek i innych umiejętności. W filmie i telewizji główną rolę odgrywa scenariusz i gra aktorów, w showbiznesie - z reguły kreatywność sytuacyjna i improwizacja.

Odnotowana specyfika rozważanej sfery z góry określa cechy roli producenta. Podobnie jak w przypadku filmu i telewizji, show-biznes - i to jasno wynika z nazwy - jest branżą zorientowaną handlowo. Jeśli nie chodzi o zarabianie pieniędzy na konkretnym projekcie, nie jest to już show-biznes.

Dlatego zadaniem producenta jest stworzenie mechanizmu monetyzacji stworzonego produktu kultury masowej. W tym sensie jest tak samo, jak w przypadku komercyjnego filmu lub programu telewizyjnego - jeśli chodzi o odzyskanie inwestycji w ich tworzenie. Ale metody rozwiązania tego problemu w tym przypadku mogą być zupełnie inne.

W branży filmowej i telewizyjnej mechanizmy monetyzacji to tylko kilka - kasa, opłaty licencyjne, reklama. W sytuacji show-biznesu struktura schematów komercjalizacji projektów jest zwykle znacznie bardziej skomplikowana.

Istnieją więc programy, za które osoba musi zapłacić organizatorom (lub na przykład kanałowi telewizyjnemu), mimo że może być główną postacią fabuły. W przypadku angażowania aktorów do kręcenia filmu - wszystko jest dokładnie odwrotnie. Zakłada się jednak, że bohater programu telewizyjnego, zapłaciwszy za swój udział w nim, będzie mógł następnie zarobić na tym pieniądze i odzyskać swoje inwestycje. Na przykład, jeśli jest autorem humorystycznych monologów, dzięki płatnemu udziałowi w programach utrzymuje swoje oceny i sławę. Z kolei dzięki swojemu uznaniu jest uważany za gwiazdę i może dawać koncerty solo, prowadzić drogie imprezy firmowe..

To zabawne, że obie strony (organizator programu telewizyjnego i uczestnik strzelania) z reguły mają własnego producenta. Dlatego każdy z nich rozwiązuje ten sam problem - zapewnia zwrot z projektu, ale stosowane metody są różne. W pierwszym przypadku producent jest zainteresowany tym, aby jego program był tak wysoko oceniany i intrygujący, jak to tylko możliwe - zarabiać na nim zarówno tradycyjnymi metodami (reklama, opłaty licencyjne), jak i rozsądnym obciążaniem uczestników. W drugim przypadku producent stawia sobie za cel utrzymanie ocen swojego partnera - w celu dalszego zarabiania dzięki uznaniu, umiejętnościom i talentom.

Rozważany przykład jest jednym z wielu możliwych sposobów zarabiania na sferze show-biznesu. W związku z tym role pełnione przez producentów w danej branży mogą być bardzo różne. Zachowując oczywiście wspólny atrybut ich działalności w postaci rozwiązania problemu zapewnienia zwrotu z projektu.

Co robi producent muzyczny??

Przemysł muzyczny jest również ściśle powiązany zarówno z kinem i telewizją, jak iz showbiznesem. Ma znaki, które zbliżają go zarówno do pierwszej, jak i drugiej sfery. Podobnie jak filmy i programy telewizyjne, w branży muzycznej powstaje całościowy, konceptualny produkt - piosenka, klip, kolekcja. Z kolei piosenkarze i muzycy mogą być bezpośrednimi uczestnikami różnych programów - jak ludzie generujący element kreatywności, który widzowie chcą oglądać.

Tak więc to, co robi producent muzyczny, może jednocześnie być podobne do działań osoby zajmującej odpowiednie stanowisko zarówno w przemyśle filmowym i telewizyjnym, jak i w show biznesie. Jednocześnie praca osób zatrudnionych w danej dziedzinie charakteryzuje się szeregiem wyróżniających cech.

Głównym produktem w branży muzycznej jest piosenka, a jej powstanie wymaga wielkiego talentu i wyjątkowej kreatywności. W przypadku kina i telewizji oryginalność koncepcji można bardzo dobrze osiągnąć metodami technologicznymi (manipulowanie scenariuszem, dodawanie różnych efektów specjalnych), a ponadto praca ta jest często wykonywana przez kilka osób jednocześnie. Producent jest w stanie bezpośrednio interweniować, jeżeli jest to wykonalne z handlowego punktu widzenia.

Pisanie muzyki jest procesem niezwykle trudnym w ten sposób, aby wprowadzić strumień technologiczny. Producent nie może powiedzieć kompozytorowi: „Zamień te i te nuty w miejscach, zwiększ tempo, dostosuj akordy”. Naruszy to impuls twórczy autora piosenek i produkt muzyczny może w ogóle nie działać.

Jednak producent działający w branży muzycznej zawsze może wybrać, które kompozycje skomponowane przez jednego lub drugiego autora są najlepiej dostosowane do perspektyw dalszej komercjalizacji. Tak więc głównym zadaniem osoby na tej pozycji jest poszukiwanie i wybieranie talentów, które mogą wygenerować kreatywny produkt, który nie tylko staje się wynikiem twórczego impulsu autora, ale także ma szansę stać się zasobem do zarabiania.

Producent muzyczny jest zobowiązany do posiadania umiejętności niezbędnych do rozwiązania odpowiedniego problemu - słuchu, głosu, być może umiejętności gry na dowolnych instrumentach. W przeciwnym razie ocena perspektyw percepcji przez grupę docelową utworu skomponowanego przez autora zakończy się niepowodzeniem. Producent musi być w stanie poczuć muzykę, zrozumieć, jakie wrażenia może wywoływać u innych ludzi.

Z kolei w przemyśle filmowym i telewizyjnym wcale nie jest konieczne, aby osoba na odpowiednim stanowisku podobnie oceniała jakość gry aktorów. Najprawdopodobniej da odpowiednią funkcję reżyserowi - i na podstawie danych wejściowych określonych opcjonalnie przez producenta wybierze niezbędną obsadę.

Tak więc rola producenta, treść jego działań i funkcji mogą się znacznie różnić w zależności od konkretnej branży kultury masowej. Łączy ludzi pracujących na tym stanowisku, zadaniem jest komercjalizacja projektu, jeśli nie mówimy o finansowaniu zewnętrznym (opcjonalnie, kosztem budżetu państwa). Ale metody jego rozwiązania będą już określone przez specyfikę konkretnego pola działalności producenta.