Różnica między strachem a fobią

Stan taki jak strach jest znany każdej osobie, bez względu na wiek i płeć. Jednakże, podczas gdy w niektórych przypadkach występowanie tego uczucia jest uzasadnione, w innych strach jest całkowicie bezpodstawny i niekontrolowany. Czasami sprawia, że ​​człowiek staje się aktywny lub wręcz przeciwnie, staje się przyczyną całkowitego zdrętwienia. Tak więc strach może mieć inną naturę i przejawiać się u każdej osoby na swój własny sposób. W tym artykule zbadamy różnicę między strachem a fobią..

Treść artykułu

• Definicje
• Porównanie

Definicje

Strach - stan wewnętrzny wywołany przez realne lub postrzegane zagrożenie. Z punktu widzenia psychologii jest uważany za negatywnie zabarwiony proces emocjonalny. Strach aktywuje ciało, budzi w nas chęć ukrycia się lub ucieczki. Działając jako podstawowa emocja osoby, zależy od wielu wewnętrznych i zewnętrznych, wrodzonych i nabytych przyczyn. Może to być uczucie odrzucenia lub samotności, poczucie nieuchronności, rozpoznanie własnej nieadekwatności itp. Główne funkcje strachu to ochrona, sygnalizowanie, poszukiwanie i adaptacja.

Fobia - objawem, którego istotą jest irracjonalny niekontrolowany strach lub nadmierny niepokój. Pojawia się w pewnych sytuacjach lub w obecności określonego obiektu. W psychiatrii termin „fobia” odnosi się do uporczywego, obsesyjnego, bardzo wyraźnego strachu, który wymyka się logicznemu wytłumaczeniu. W wyniku rozwoju takiego strachu człowiek zaczyna unikać pewnych czynności, sytuacji lub przedmiotów. Na przykład osoba cierpiąca na Aichmophobia próbuje usunąć wszystkie obiekty przekłuwające z zasięgu, aby nie zranić się i nie zranić innych. Psychiatrzy twierdzą, że pokonanie niekontrolowanego strachu na etapie pochodzenia jest całkiem realne. Jeśli jednak środki nie zostaną podjęte na czas, zostaną mocno zakorzenione w ludzkim umyśle i zaczną się rozwijać..

Porównanie

Rozważmy najpierw naturę dwóch rodzajów strachu. Strach jest przejawem naturalnej reakcji ochronnej jednostki, jej instynktu samozachowawczego. Gdyby człowiek nie miał tego mechanizmu hamującego, szedłby bez strachu wzdłuż krawędzi dachu i śmiało wszedł do klatki z lwami. To strach czyni nas bardziej czujnymi i ostrożnymi. Ale jeśli powstanie absolutnie nieuzasadnione i przejdzie w posiadanie myśli danej osoby, wówczas taki stan nazywa się fobią. Taki strach jest uważany za formę nerwicy. Dosłownie dąży do jednostki, nie pozwalając mu w pełni cieszyć się życiem. To jest główna różnica między strachem a fobią.

Dla porównania podajemy dwa przykłady. Pierwsza osoba boi się wysokości. Latając samolotem, czuje się nieswojo i próbuje usiąść z dala od okna. W życiu codziennym taka osoba unika sytuacji związanych z wzrostem. Po raz kolejny nie wspina się na drabinę, a proces czyszczenia okien zostaje przekazany bardziej „dzielnemu” sąsiadowi. Taki strach ma w sobie fundament związany z ryzykiem dla życia i zdrowia. W takim przypadku alarm znika wraz ze źródłem niebezpieczeństwa. Druga osoba doświadcza panicznego strachu przed wysokościami, nie tylko go prześladując, ale kontrolując działania jednostki. Kierowany niekontrolowanym strachem podróżuje wyłącznie transportem lądowym i nie wznosi się ponad drugie piętro. Każda myśl o źródle strachu powoduje zawroty głowy, drżenie kończyn, kołatanie serca i drętwienie. Ten stan nazywa się fobią. W przeciwieństwie do strachu, który jest wrodzony, jest objawem nabytym. Często zakładnikami takich problemów są mieszkańcy dużych miast, cierpiący z powodu strachu przed zarazkami, transportu, dużych tłumów itp..

Podsumowując, jaka jest różnica między strachem a fobią przy użyciu tabeli porównawczej.