Na tym etapie ewolucji nikt nie wyobraża sobie życia bez chemii. Rzeczywiście, każdego dnia na całym świecie zachodzą różne reakcje chemiczne, bez których istnienie całego życia jest po prostu niemożliwe. Ogólnie chemia składa się z dwóch części: chemii nieorganicznej i organicznej. Aby zrozumieć ich główne różnice, najpierw musisz zrozumieć, jakie są te sekcje.
Chemia nieorganiczna
Wiadomo, że ta dziedzina chemii studiuje wszystkie właściwości fizyczne i chemiczne substancji nieorganicznych, a także ich związki, biorąc pod uwagę ich skład, strukturę, a także zdolność do różnych reakcji z użyciem odczynników i pod ich nieobecność.
Są zarówno proste, jak i złożone. Substancje nieorganiczne tworzą nowe technicznie ważne materiały, na które jest popyt wśród ludności. Mówiąc ściślej, ta sekcja chemii zajmuje się badaniem tych pierwiastków i związków, które nie są tworzone przez dziką przyrodę i nie są materiałem biologicznym, ale zostały uzyskane przez syntezę z innych substancji.
W trakcie niektórych eksperymentów okazało się, że żywe istoty są zdolne do wytwarzania wielu substancji nieorganicznych, a także istnieje możliwość syntezy substancji organicznych w laboratorium. Ale mimo to po prostu konieczne jest oddzielenie tych dwóch obszarów od siebie, ponieważ istnieją pewne różnice w mechanizmach reakcji, strukturze i właściwościach substancji w tych obszarach, których nie można połączyć w jedną sekcję.
Przydziel proste i złożone substancje nieorganiczne. Proste substancje obejmują dwie grupy związków - są to metale i niemetale. Metale to te pierwiastki, które są nieodłączne od wszystkich właściwości metalicznych, a między nimi istnieje również wiązanie metaliczne. Do tej grupy należą następujące rodzaje pierwiastków: metale alkaliczne, ziemia alkaliczna, przemiana, światło, półmetale, lantanowce, aktynowce, a także magnez i beryl. Spośród wszystkich oficjalnie uznanych elementów układu okresowego dziewięćdziesiąt sześć elementów ze stu osiemdziesięciu jeden możliwych przypisuje się metalom, to znaczy ponad połowie.
Najsłynniejszymi pierwiastkami z grup niemetalicznych są tlen, krzem i wodór, a te rzadziej spotykane to arsen, selen i jod. Hel i wodór są również klasyfikowane jako proste niemetale..Złożone substancje nieorganiczne są podzielone na cztery grupy:
- Tlenki.
- Wodorotlenki.
- Sól.
- Kwasy.
Schemat interakcji soli ze związkami nieorganicznymi
Chemia organiczna
Ta dziedzina chemii bada substancje składające się z węgla i innych pierwiastków, które mają z nim kontakt, czyli tworzą tak zwane związki organiczne. Mogą to być substancje o charakterze nieorganicznym, ponieważ węglowodór może przyczepiać się do wielu różnych pierwiastków chemicznych.
Najczęściej dotyczy chemii organicznej synteza i przetwarzanie substancji i ich związki z surowców pochodzenia roślinnego, zwierzęcego lub mikrobiologicznego, chociaż szczególnie niedawno ta nauka wyszła daleko poza wyznaczone ramy.
Główne klasy związków organicznych obejmują: węglowodory, alkohole, fenole, związki zawierające fluorowce, etery i estry, aldehydy, ketony, chinony, związki zawierające azot i siarkę, kwasy karboksylowe, związki heterocykliczne, związki metaloorganiczne i polimery.Substancje badane za pomocą chemii organicznej są bardzo różnorodne, ponieważ ze względu na obecność węglowodorów w swoim składzie mogą wiązać się z wieloma innymi pierwiastkami. Oczywiście substancje organiczne są również zawarte w składzie organizmów żywych w postaci tłuszczów, białek i węglowodanów, które pełnią różne funkcje życiowe. Najważniejsze z nich to energia, przepisy, strukturalne, ochronne i inne. Są częścią każdej komórki, każdej tkanki i narządu każdego żywego stworzenia. Bez nich normalne funkcjonowanie organizmu jako całości, układu nerwowego, rozrodczego i innych jest niemożliwe. Dlatego cała materia organiczna odgrywa ogromną rolę w istnieniu wszelkiego życia na ziemi..
Główne różnice między nimi
Zasadniczo te dwie sekcje są ze sobą połączone, ale mają również pewne różnice. Przede wszystkim skład substancji organicznych koniecznie obejmuje węgiel, w przeciwieństwie do nieorganicznego, do którego nie można go włączyć. Istnieją również różnice w strukturze, w zdolności do reagowania na różne odczynniki i stworzone warunki, w strukturze, w podstawowych właściwościach fizycznych i chemicznych, w pochodzeniu, w masie cząsteczkowej i tak dalej.
W materii organicznej struktura molekularna jest znacznie bardziej skomplikowana, niż nieorganiczne. Te ostatnie mogą topić się tylko w wystarczająco wysokich temperaturach i są niezwykle trudne do rozkładu, w przeciwieństwie do organicznych, które mają stosunkowo niską temperaturę topnienia. Substancje organiczne mają wystarczająco masową masę cząsteczkową.
Inną ważną różnicą jest to, że tylko substancje organiczne mają tę zdolność tworzą związki o tym samym zestawie cząsteczek i atomów, ale które mają różne opcje układu. W ten sposób uzyskuje się całkowicie różne substancje, które różnią się właściwościami fizycznymi i chemicznymi. Oznacza to, że materia organiczna jest podatna na taką właściwość jak izomeria.
