Najwyższa góra w Rosji

Radzieckie dzieci w wieku szkolnym wiedziały, że najwyższa góra w kraju nazywa się Szczytem komunizmu, a jej szczyt znajduje się na 7495 metrów nad oceanem. A inne najwyższe góry kraju znajdowały się w sowieckiej Azji Środkowej. Po rozpadzie ZSRR sytuacja uległa radykalnej zmianie, Szczyt Komunizmu pozostał na terytorium niepodległego Tadżykistanu, zmieniając jednocześnie jego nazwę. A teraz najwyższa góra w Rosji znajduje się na Kaukazie. Nazywa się Elbrus..

Treść artykułu

• Top 10 najwyższych gór w kraju
• Elbrus: krótki opis
• Schronienie Jedenaście
• Etymologia nazwy
• Siedem szczytów

Top 10 najwyższych gór w kraju

Dzisiaj z siedemdziesięciu dwóch gór Rosji, których wysokość przekracza 4 tysiące metrów, sześćdziesiąt siedem znajduje się na Kaukazie. Trzy kolejne - na Kamczatce i dwa - w Ałtaju. Co więcej, najwyższa rosyjska góra poza Kaukazem - Klyuchevskaya Sopka położona na Kamczatce - ma wysokość 4750 metrów i zajmuje jedynie trzynaste miejsce w rankingu.

Jak widzimy, z rosyjskich regionów Kabardyno-Bałkaria jest niekwestionowanym liderem pod względem liczby wysokich szczytów górskich. Spośród dziesięciu największych sześciu znajduje się w całości, jeszcze jeden dzieli z innym regionem rosyjskim - Republiką Karaczajsko-Czerkieską, a dwa - z Gruzją graniczącą z Rosją. Ciekawe, że nazwy wielu najwyższych gór w Rosji są mało znane zwykłym mieszkańcom tego kraju, znają je tylko wspinacze, geografowie i lokalni mieszkańcy. I na przykład Elbrus i Kazbek (ostatni - tylko siódmy w rankingu) są bardzo dobrze znani. Chodzi o promowanie gór poprzez kulturę i media..

Elbrus: krótki opis

Elbrus znajduje się na północnych zboczach Gór Kaukazu, jego współrzędne geograficzne to 43 ° 20'45 "szerokości geograficznej północnej i 42 ° 26'55" długości geograficznej wschodniej. Góra wygląda jak siodło, a drugi mały szczyt wznosi się na wysokość 5621 metrów nad poziomem morza. Szczyty są oddalone o około trzy kilometry. Dawno, dawno temu Elbrus wybuchł, ale przez około dwa tysiące lat był śpiącym wulkanem, którego szczyt pokryty jest wiecznymi śniegami. Według ekspertów ostatnia erupcja Elbrusa miała miejsce około pięćdziesiątego roku naszej ery, plus pięćdziesiąt lat.

Terytorium Kaukazu sąsiadujące z Elbrusem jest uznawane za popularny ośrodek narciarski i miejsce kultu dla turystów i wspinaczy. Pasma górskie i wąwozy Adyl-Su, Shkheld, Adyr-Su, Donguz-Orun i Ushba co roku stają się pielgrzymkami tysięcy miłośników sportów ekstremalnych. Infrastruktura turystyczna jest rozwijana głównie na południowych zboczach góry, gdzie budowana jest kolejka linowa. Infrastruktura po północnej stronie jest słabo rozwinięta, jest tylko kilka budynków wykorzystywanych przez Ministerstwo ds. Zagrożeń i wspinaczy.

Schronienie Jedenaście

Na zboczu Elbrusa, na wysokości 4130 metrów, wcześniej znajdował się najwyższy hotel górski ZSRR, zwany Schronieniem Jedenaście. W 1998 r. Spłonął, teraz na tym terenie budowany jest nowy budynek. Pod hotelem pod koniec września 1942 r. Doszło do bitwy między dywizją niemieckich „górskich strażników” a grupą specjalną NKWD. Łowcy z dywizji Szarotka zwyciężyli w tej bitwie, ale wkrótce zostali znokautowani z Kaukazu, a flaga Trzeciej Rzeszy, zamontowana na Elbrusie w sierpniu 1942 r., Została usunięta.

Egzotyczny hotel wielokrotnie „występował w filmach”. Pierwszym był niemiecki dokument „Towarzysze pod znakiem szarotki”, stworzony w 1943 roku i opowiadający o bitwach o Kaukaz. W 1978 roku ukazał się polsko-radziecki film science fiction „Zapytanie Pirks Pilot”, którego początek i koniec nakręcono w tym hotelu. Pojawiły się jeszcze dwa filmy dokumentalne: Wyzwoliciele i Wielka Wojna, w których są też zdjęcia ze Schroniska Jedenaście Hotelu.

Etymologia nazwy

Kaukaz od dawna jest miejscem mieszania narodów różnych kultur i różnych języków. Dlatego istnieje wiele wersji, które nadały imię Elbrusowi. Niektórzy badacze uważają, że nazwa ta jest irańska i oznacza „błyskotliwy” lub „błyszczący”. Jako argument wskazują na system górski Elburs położony w Iranie. Według zwolenników tej wersji nazwy te są identyczne, a permutacja dwóch dźwięków jest konsekwencją rozbieżności oryginalnego oryginału.

Ormianie od dawna nazywają górę Alberis, która według językoznawców może wrócić do tego samego przedindoeuropejskiego korzenia, co nazwa systemu górskiego Alp (to znaczy „białych gór”). Gruzini używają nazwy Yalbuz zapożyczonej z języków tureckich, co oznacza „burza lodowa”. Podobno zniekształcony Yalbuz, a później Elbrus. Małe rdzenne ludy Kaukazu używają innych nazw:

• Askhar-Tau - śnieżna góra Asov (Kumyks);
• Kushamaf - góra, która przynosi szczęście (Adyghe);
• Mingi-Tau - wieczna góra (Karaczais i Bałkary);
• Oshhamaho - szczęśliwa góra (Kabardyni);
• Urym Ikhimyua - szczyt bizantyjskiej drogi (Abazins).

Siedem szczytów

Pytanie o to, co jest najwyższą górą w Rosji, ma jednoznaczną odpowiedź. Ale w przypadku Europy nie jest to takie proste. Faktem jest, że jasna, ogólnie akceptowana granica subkontynentalnej Europy nie istnieje. Niektórzy geografowie żeglują po Uralu, inni wzdłuż Wołgi i południowej granicy - wzdłuż Dona lub wzdłuż zlewni Wielkiego Kaukazu.

Dlatego Elbrus, położony na północ od zlewni, zostaje włączony do Europy, a następnie nie. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że Elbrus znajduje się w Europie, to jest to najwyższa góra europejska. Jeśli zostanie to przypisane Azji, najwyższy „europejski” będzie Alpine Mont Blanc. Ale w większości katalogów Elbrus wciąż odnosi się do listy „siedmiu szczytów”, łącząc najwyższe szczyty siedmiu części świata - Europy, Azji, Ameryki, Afryki, Antarktydy, Australii i Oceanii.