Różnica między genotypem a fenotypem

Genotyp i fenotyp to pojęcia, których uczniowie uczą się w szkole średniej w ramach biologii ogólnej. Ze względu na tożsamość dźwięku potencjalni absolwenci bardzo często mylą dwa podstawowe pojęcia biologiczne.

Genotyp - jest to zestaw genów, które żywy organizm otrzymał przy urodzeniu. Innymi słowy, jest to kompletny zestaw informacji genetycznej, którą posiada konkretna jednostka biologiczna. Właściwość tego terminu obejmuje nie tylko grupy genów lub alleli, ale także rodzaje powiązań między nimi w chromosomie tych nosicieli informacji dziedzicznej.

Zestaw i kombinacja genów wpływa bezpośrednio na rozwój, strukturę wewnętrzną i zewnętrzną, a zwłaszcza procesy życiowe danego organizmu. Aby ustalić genotyp, należy przeprowadzić analizę genetyczną lub badanie. W produkcji roślinnej i hodowli zwierząt zarodowych do analizy pożądanego genu stosuje się krzyżówki..

Ten sam genotyp jest utrwalony u identycznych bliźniaków. Na przykład dwie żywe istoty - kotek, dziecko, mysz tej samej płci, które powstały z jednego zapłodnionego jaja. Jeśli gatunek biologiczny rozmnaża się wegetatywnie (podział, rozmnażanie zarodników, pączkowanie) lub liczba organizmów wzrasta z powodu klonowania, to do momentu wystąpienia mutacji osobniki mają podobny zestaw genetyczny.

Termin został wprowadzony do „eksploatacji” przez Johana Johansena w 1909 r., Kiedy opublikował wyniki badań dziedziczności. Znaczna część genów obecnych w ciele przejawia się w fenotypie ciała.

Fenotyp - są to wewnętrzne i zewnętrzne parametry organizmu, który pojawił się w nim w wyniku ontogenezy, czyli podczas jego indywidualnego rozwoju. Fenotyp opiera się na genotypie - zestawie genów, możliwych mutacjach i czynnikach środowiskowych. Na przykład - temperatura, poziom promieniowania, stężenie soli w wodzie. W organizmach z diploidalnym lub podwójnym zestawem chromosomów w fenotypie pojawiają się tylko geny dominujące. Allele recesywne najczęściej nie pojawiają się w fenotypie, ale pozostają w genotypie i mogą być dziedziczone przez organizm.

Im wyższy poziom organizacji ciała i jego wrażliwość na czynnik zewnętrzny, tym więcej możliwości dla odmian fenotypu.

Termin fenotyp został wprowadzony przez wspomnianego Duńczyka Johansena w tym samym czasie, co pojęcie „genotypu” w celu rozróżnienia między konkretną dziedzicznością a sposobem, w jaki dany organizm realizował swój program genetyczny.

Idealnym przykładem do wykazania możliwości fenotypu może być historia dwóch identycznych bliźniaków, które mają ten sam zestaw genów a priori. Umieszczając je na początkowym etapie rozwoju w różnych warunkach życia - klimatycznym, społecznym, dostaniesz organizmy, które są bardzo różne pod względem parametrów zewnętrznych i jakościowych. Ale nie zapominaj, że istnieją cechy, które są determinowane tylko przez genotyp. Na przykład kolor oczu lub grupa krwi.

Wnioski

1. Żywy organizm otrzymuje genotyp od swoich rodziców w wyniku połączenia dwóch nosicieli informacji dziedzicznej. Fenotyp powstaje na podstawie genotypu; wpływa na to szereg czynników zewnętrznych i nieuniknionych mutacji..
2. Genotyp można określić po analizie DNA, fenotyp można zobaczyć gołym okiem, już podczas analizy parametrów wyglądu żywego organizmu.
3. Jednostka przenosi zestaw genów na swoje potomstwo; w procesie indywidualnego rozwoju żywego stworzenia powstaje fenotyp.