Każdy język ma podstawowe zasady, które z tego czy innego powodu są trudne zarówno do zapamiętania, jak i do wykonania. W języku angielskim takim przykładem jest reguła wyboru między do lub do, formy czasownika pomocniczego do zrobienia. Przewodnik po działaniu jest dość prosty i opiera się na rozróżnieniu zaimków osobowych według liczby i osoby.
Treść artykułu
- Definicja
- Porównanie
- Wnioski
Definicja
Zarówno należą i należą do teraźniejszości i są formami czasownika pomocniczego do zrobienia, który wraz z mieć i szeregiem innych czasowników służy przede wszystkim do wskazania, że formułowane jest pytanie lub negacja.
do treści ↑Porównanie
Dla jasności wszystkie zaimki osobowe, które określają różnicę między do i robi, mogą być reprezentowane w formie takiej tabeli:
Liczba / osoba | Po pierwsze | Po drugie | Po trzecie |
Jedyna rzecz | Ja (i) | ty | on (on), ona (ona), it (it) |
Wiele | my (my) | ty | oni (oni) |
Tylko jedna komórka tego stołu - trzecia osoba liczby pojedynczej - wymaga użycia do, pozostałe są zadowolone z krótszego do. Ale problem zapamiętywania pozostaje, pomimo prostoty. Możemy zaoferować Ci algorytm pomocniczy: po pierwsze, dla wszystkich osobistych zaimków w liczbie mnogiej wymagany jest czasownik do. Po drugie, jeśli masz do czynienia z pojedynczym zaimkiem osobistym, to odnosząc się do kogoś lub mówiąc o sobie (ja to robię; ty to robisz), użyj do, opisując czyjeś działania (on / ona) / to (w przypadku zwierzęcia) robi coś) - robi.
Rano wykonujemy gimnastykę. My / Ty / Oni / robimy ćwiczenia rano.
Rano uprawiam gimnastykę. Robię poranne ćwiczenia.
Rano ćwiczy gimnastykę. On / ona / ono ćwiczy rano.
W zdaniach pytających wszystko jest takie samo - pytając o kogoś (dla liczby pojedynczej), use robi, dla kogoś - robi.
ReklamaCzy on / ona / ono lubi mleko? On / ona / ono uwielbia mleko?
I dla pierwszej i drugiej osoby:
Co ja / ty chcesz zrobić? Co chcesz robić / co chcę robić? (i dlaczego nie zadać sobie pytania, naprawdę).
I nie zapominaj, że wszystkie powyższe dotyczą tylko teraźniejszości - teraźniejszości prostej. Mając do czynienia z czasami przeszłymi prostymi, możesz zapomnieć o tym, co się robi i co się różni, i możesz swobodnie korzystać z trzeciej formy czasownika pomocniczego.
do treści ↑Wnioski
- W przypadku zaimków osobowych w liczbie mnogiej do oznacza zawsze czas teraźniejszy..
- W przypadku zaimków osobowych w liczbie pojedynczej musimy jedynie opisać działania jednej osoby / zwierzęcia (trzeciej osoby), zarówno w zdaniu twierdzącym, jak i w zdaniach przeczących / pytających. Mówiąc o sobie lub zwracając się do innej (pierwszej i drugiej osoby), użyj do.