Różnica między anime a kreskówką

Każdy miłośnik japońskiej animacji spotkał się z chęcią zrozumienia innych,

• dlaczego „wszyscy Azjaci mają duże oczy i długie nogi”,
• jak dorosły może oglądać „bzdury”,
• jaka jest różnica między anime a kreskówką.

Możesz sprawdzić swoje odpowiedzi:

• Ponieważ to jest piękne!
• I wcale nie dla dzieci!
• TO OGÓLNE RÓŻNE RZECZY!

Treść artykułu

• Definicja
• Porównanie
• Tabela

Definicja

Duże oczy i nierealistyczne proporcje ciała są rzeczywiście obecne w prawie każdym anime, ale nie ma w tym nic szczególnie zaskakującego. Ale nie oburzamy się, że w kinie pokazują nam pięknych mężczyzn i kobiet w każdym wieku i pozycji, a w metrze i sklepach jesteśmy otoczeni przez zwykłych ludzi o dalekim od idealnego wyglądu? Japończycy używają również estetycznych obrazów, to wszystko. Jeśli chodzi o publiczność, jego skład wiekowy zależy od gatunku: istnieje anime dla dzieci (przy okazji, bardzo mała liczba), jest nastoletnie, jest dla młodzieży i studentów, są też dla dorosłych (i nie zawsze jest to notorycznie hentai). Aby zobaczyć różnicę między anime a kreskówką, musisz najpierw zdecydować o terminologii.

Animacja - nazwa animacji znana rodzimym rosyjskim mówcom, stąd rodzaj produkcji wideo - kreskówka. Początkowo termin ten opisywał technologię renderowania klatka po klatce na filmie, ale teraz nazywamy to dowolnym filmem animowanym.

Anime - ręcznie rysowane filmy animowane stworzone przez Japończyków dla Japończyków (następnie można je dostosować do odbiorców z innych krajów). Odpowiednio, z technicznego punktu widzenia, są to dokładnie te same bajki, co „Jeż we mgle”, „Cóż, poczekaj chwilę!” lub Monster Corporation. Wyróżnia się je na osobną kategorię ze względu na szereg jasnych cech, które postaramy się zrozumieć.

Porównanie

Jeśli utworzysz listę swoich ulubionych kreskówek, łatwo zauważyć, że wszystkie różnią się sposobem tworzenia ramki. Każdy widzi różnice doskonale:

• ręcznie rysowana animacja

• animacja komputerowa

• animacja lalek

• animacja plasteliny

• animacja flash

A wszystko to są zwykłe, znane i ukochane bajki..

Ale anime jest wyłącznie ręcznie rysowaną animacją i nie oznacza żadnej różnorodności typów. Ponadto ogromna większość japońskich arcydzieł, z wyjątkiem rzadkich serii komercyjnych, oparta jest na mandze, która zdała test popularności lub na grach. Fabuły kreskówek często nie wymagają wcześniej przygotowanej publiczności.

Odbiorcami filmów animowanych są głównie dzieci, nawet jeśli scenariusz zawiera podteksty tematyczne lub satyryczne. W związku z tym zarówno fabuły, jak i postacie bohaterów, a dialogi koncentrują się przede wszystkim na osobie o małym doświadczeniu życiowym i niezbyt dużej wiedzy. Rzeczywistość dzieci nie jest przyciągana, więc świat kreskówek to świat fikcyjny i pod pewnymi względami idealny. Oczywiście bajki są również produkowane dla dorosłych, a nawet z ograniczeniem „18+”, ale jest to kropla w oceanie europejskiego filmu animowanego.

W anime tylko kreacje z gatunku kodo są przeznaczone dla dzieci, które mogą być praktycznie nie do odróżnienia od animacji europejskich lub amerykańskich (pamiętaj, że mała pszczoła Maya). Cała reszta dotyczy nastolatków i dorosłych, a warunkowy podział na gatunki oznacza inną grupę docelową. Naturalnie tematy i problemy są tu zupełnie inne niż w kreskówkach. Tak więc w anime może być wiele historii, a nie akcja jest podkreślona, ​​ale wewnętrzne monologi, psychologia i relacje międzyludzkie. Kreacje zachodnie oferują niezwykle uproszczony schemat per aspera ad astra („przez ciernie do gwiazd”) lub uniwersalną walkę dobra i zła.

Zwierzęta antropomorficzne w anime są bardzo rzadkie, a głównymi bohaterami są ludzie i istoty ludzkie (roboty, wróżki, kosmici). Zwierzęta, nawet obdarzone rozumem, pozostają zwierzętami, wilkołaki pozostają ludźmi (nawet z ogonem wilka lub uszami wiewiórki). Kot w spodniach i kapciach, zając w szortach i koszulce, potwory na zajęciach na uniwersytecie można znaleźć tylko w kreskówkach. Czasami pojawia się ten paradoks:

W anime jest dużo mistycyzmu, science fiction i fantasy, jednak to, co odnosi się do prawdziwego życia, jest bardzo niezawodnie i szczegółowo opisane. W tym negatywne zjawiska, za które Japończycy są bezlitośnie krytykowani: sceny przemocy, przejawy okrucieństwa, czarny humor i relacje seksualne są obfite w filmach niektórych gatunków, podczas gdy inne składają się z wszystkich powyższych. Inną rzeczą jest to, że w kraju istnieje ścisła cenzura, której nie widać w telewizji, a wiek widzów pozwala zainteresować się takimi ludźmi. Dostosowane do zachodnich wersji przeglądarek zwykle nie obejmują tego, co może zszokować niezwykłych Europejczyków.

Pomimo faktu, że anime jest nadal animacją, scenariusze i reżyserowanie w nim są bardzo zbliżone do branży filmowej. Dużą uwagę przywiązuje się do detali, tła, symboliki, a nawet hollywoodzkich klisz. Format serii jest bardzo popularny, a większość animacji w tej formie jest również wydawana w telewizji lub na sprzedaż na DVD.

Jeśli szukasz różnicy między anime a kreskówką w technice rysowania, możesz zauważyć niektóre funkcje. Tak więc postacie postaci są zwykle bardzo proporcjonalne i naturalistyczne. Pomimo zbyt długich nóg i wielkich oczu, w większości przypadków ludzie w anime są stworzeni zgodnie z prawami anatomii. Nawiasem mówiąc, poruszają się w ten sam sposób, nawet jeśli styl implikuje porywczość. Fryzury z prawie obowiązkowymi pasmami o różnych długościach, kolor może być bardzo różny. Włosy nie mogą przestrzegać praw fizyki i prawie zawsze są w ruchu, odpowiadając pozycji ciała, stanowi emocjonalnemu bohatera lub sytuacji. W kreskówkach obraz jest abstrakcyjny i bardziej prawdopodobne jest odgadnięcie reakcji postaci na podstawie słów, dźwięków i działań niż ją widzimy.

Osobno warto wspomnieć o symbolice w anime. Kolor włosów, fryzura, odcień i rozmiar oczu mogą wiele powiedzieć o postaci: przynajmniej ujawnić wiek, rolę w wydarzeniach, podstawowe cechy osobowe, status. Oczy i włosy japońskich artystów doskonale przekazują emocje - i jest to praktycznie jedyny sposób, aby zmienić rysowanego bohatera w aktora.

W anime wszystkie postacie są do siebie podobne, tak jak prawdziwi ludzie są w zasadzie podobni - różnice dotyczą tylko subtelności i szczegółów funkcji. W kreskówce postacie są absolutnie dowolne, ich wygląd często nawet w przybliżeniu nie przypomina ludzkiego. Mogą przedstawiać emocje tylko schematycznie, a reakcja widza jest głównie spowodowana działaniem.

Tabela