Różnica między IMAX 3D a 3D

Stało się już zwyczajem, że kupując popcorn, siedząc na krześle i nosząc specjalne okulary, ciesz się trójwymiarowym filmem na ekranie zwykłego kina 3D lub IMAX. Wielu jest zakłopotanych: dlaczego ceny w tych kinach są tak różne i ogólnie IMAX 3D - co to jest? Spróbujmy to rozgryźć.

Treść artykułu

• Historia IMAX 3D
• Szczegóły techniczne IMAX 3D
• IMAX 3D w kinie
• Wnioski

Historia IMAX 3D

Jeśli słyszałeś, że IMAX to nowa technologia, wiedz, że nie jest to do końca prawda: była używana w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Pierwsze kino IMAX pojawiło się w Kanadzie w 1971 roku, a piętnaście lat później, ponownie w Kanadzie, otwarto IMAX 3D. Ale Rosja zaczęła budować takie kina zaledwie dziesięć lat temu.

Z drugiej strony, w porównaniu do kręcenia zwykłych filmów 3D, technologię IMAX można nazwać nową, ponieważ patent na kręcenie filmów z dwoma obiektywami sięga końca XIX wieku, a lata pięćdziesiąte XX wieku są uważane za „złotą erę filmów stereo” w USA.

Szczegóły techniczne IMAX 3D

Wcześniej technologia IMAX nie mogła zostać wdrożona w Rosji z powodu trudności z nagrywaniem taśm i ich odtwarzaniem. Większość sprzętu do kręcenia zwykłych filmów nie jest tutaj odpowiednia. Podczas kręcenia filmów IMAX używają stu kilogramowej kamery filmowej z dwoma obiektywami, których odległość jest nieco większa niż odległość między oczami osoby, a także filmu dwukrotnie większej niż standardowa szerokość, co zapewnia wysoką rozdzielczość i kontrast obrazu. Dlatego pojawienie się technologii Digital Media Remastering, która umożliwia przenoszenie filmów ze standardowych filmów 35 mm na filmy 70 mm, dało znaczący impuls do rozwoju IMAX.

Podczas pokazów filmowych IMAX korzysta z jednego projektora, który ma dwa obiektywy i mocną lampę ksenonową. Jednocześnie ładowane są dwa filmy filmowe; dźwięk jest nagrywany na osobnej ścieżce i nigdy nie jest ściśnięty.

W kinie 3D trójwymiarowy obraz uzyskuje się, instalując dwa zwykłe projektory w pewnej odległości od siebie.

Metody rozdzielania obrazu dla prawego i lewego oka są różne dla wszystkich technologii 3D. Tak więc w kinach RealD (na przykład w sieci Moskiewskiej Kinostar) wyświetlane są 3 spolaryzowane ramki na przemian dla każdego oka z prędkością 72 klatek na sekundę na posrebrzanym ekranie. W XPAN-D (Caro and Cinema Park) prawa i lewa strona okularów są naprzemiennie przyciemniane, prędkość wynosi 48 klatek na sekundę, ekran jest normalny. W niektórych kinach stosuje się Dolby-3D - podział światła na części widma, każde oko widzi pewien zakres długości fal; ta metoda jest tańsza, ale jakość renderowania kolorów jest zauważalnie gorsza.

IMAX wykorzystuje posrebrzany ekran, 24 klatki na sekundę i polaryzację liniową (oznacza to, że obrazy oczu są filtrowane we wzajemnie prostopadłych płaszczyznach). Wadą polaryzacji liniowej jest to, że gdy przechylasz głowę, tracisz efekt trójwymiarowości. Ogólnie można zauważyć, że ta metoda jest łagodna dla wzroku, ponieważ powoduje minimalne zmęczenie oczu.

IMAX 3D w kinie

Celem kin IMAX jest sprawienie, by widz odczuwał „efekt obecności” tak głęboko, jak to możliwe. W tym celu pole widzenia widza powinno być mniejsze niż rozmiar ekranu. Dlatego albo zmniejsz halę (nie więcej niż 15 rzędów), albo wyposaż ją w duży ekran (standardowo 22 * ​​16,1 metra). Ponadto pierwszy rząd jest bliżej ekranu niż w zwykłym kinie 3D.

Dźwięk jest również koniecznie przestrzenny: jest odtwarzany przez sześciokanałowy system i jest równie dobrze słyszalny z dowolnego miejsca na widowni.

Rzadka osoba, która odwiedziła IMAX, nie zauważy pozytywnych różnic w stosunku do zwykłego kina.

Wnioski

1. IMAX oferuje lepszy obraz i gwarantuje dźwięk wysokiej jakości;
2. Stosunek wielkości ekranu do wielkości sali w kinach IMAX jest wyższy;
3. 3D i IMAX 3D wykorzystują różne technologie do nagrywania i odtwarzania filmów;
4. Ceny biletów do kin IMAX są od dwóch do trzech razy wyższe niż w przypadku zwykłych kin.