Każda osoba w taki czy inny sposób ma do czynienia z takimi pojęciami, jak zaliczka i zaliczka. Najczęściej są one brane pod uwagę synonimy. Jednak tak nie jest, a ich wzajemne zastąpienie jest błędem. Zrozumienie ich różnic jest konieczne do zawarcia umowy lub podpisania dokumentów, aby poprawnie zrozumieć wszystkie warunki.
Zaliczka
Definicja tego terminu podana jest w Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z tym dokumentem zaliczka wynosi pełna lub częściowa zapłata za towary i usługi przed ich otrzymaniem. Zaliczka stanowi nie tylko potwierdzenie zawarcia transakcji, ale także gwarantuje jej wykonanie. Ta forma relacji towar-pieniądze jest korzystna zarówno dla sprzedawcy, jak i kupującego. Kiedy konsument dokonuje przedpłaty, rezerwuje zakup dla siebie.
Pieniądze w tym przypadku pełnią rolę zabezpieczenia. Sprzedawca, mając przyrzeczenie od jednego nabywcy, nie może sprzedać rzeczy innemu. Jeśli nabywca dokonał płatności wstępnej i odmówił zakupu po otrzymaniu, strona sprzedająca ma prawo zatrzymać przedpłatę dla siebie. W tych warunkach pieniądze odgrywają rolę rekompensaty.
Zaliczka
Definicja tego terminu nie znajduje się w kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej. Jednak eksperci ogólnie akceptują, że jest to kwota pieniędzy zapłacona przez kupującego. przed otrzymaniem rzeczy lub usługi na pokrycie wydatków. Często jest to niewielki procent całkowitej ceny zakupu. Służy jako potwierdzenie zawarcia umowy, ale nie jest formą jej postanowienia, dlatego jest niekorzystne dla konsumenta.
W przypadku zwłoki sprzedawca zwróci całą zdeponowaną kwotę lub pozostałą część po wydatkach. Pomimo braku definicji w kodzie ten rodzaj przedpłaty jest szeroko rozpowszechniony w Rosji. Szczególnie często stosuje się go w relacjach między pracodawcą a pracownikiem, gdy ten ostatni otrzymuje zaliczkę z tytułu wynagrodzenia. Aby obliczyć kwotę, wynagrodzenie pracownika jest dzielone przez liczbę dni roboczych w miesiącu i pomnożone przez liczbę przepracowanych dni.
Podobne specyfikacje
Głównym podobieństwem między tymi dwoma warunkami jest to, że w obu okolicznościach nabywca przekazuje pieniądze sprzedającemu przed otrzymaniem towarów lub usług. Ponadto, zaliczkę można uznać za szczególny przypadek przedpłaty, ponieważ jest to opłata częściowa, a zaliczka jest pełna lub częściowa. Zgodnie z kodeksem cywilnym Federacji Rosyjskiej kwota wpłacona z góry nazywana jest zaliczką, jeżeli umowa nie wskazuje, że jest to przedpłata. Oba pojęcia służą również jako potwierdzenie zawarcia transakcji. Nie otrzymawszy kwoty pieniężnej w określonym terminie, strona sprzedająca ma prawo do niewykonania swojej części umowy dotyczącej dostawy rzeczy lub usługi. Jednak w drodze porozumienia warunki mogą zostać przedłużone. Zgodnie z warunkami, jeśli kupujący zapłacił zaliczkę lub przedpłatę, ale odmówił jej otrzymania po otrzymaniu zakupu, wówczas wypłacone w całości pieniądze pozostają u sprzedawcy.
Mając podobne podobieństwa w podstawowych cechach, te dwa pojęcia często nie są rozróżniane przez ludzi i są postrzegane jako synonimy. Prowadzi to do niewłaściwego wypełniania obowiązków, aw konsekwencji do sporów sądowych. Ponadto ze względu na brak jasnych definicji i granic tych pojęć w kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej sędziowie często podejmują decyzje na podstawie ogólnych warunków transakcji. Dlatego wynik przesłuchania jest trudny do przewidzenia..Główne różnice
Pomimo głównych podobieństw między tymi dwoma terminami istnieje kilka różnic. Nie są one oczywiste, ale należy je rozumieć w celu prawidłowego wypełniania zobowiązań..
- Gwarancja kontraktowa. Zaliczka stanowi gwarancję wykonania umowy. Zaliczka nie odgrywa takiej roli, jest przekazywana wyłącznie w celu pokrycia kosztów związanych z wykonywaniem zobowiązań. Dlatego klient opłacany z góry jest bezpieczniejszy..
- Domyślnie. Jeżeli sprzedawca nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań wynikających z transakcji, a zaliczka została już otrzymana, musi zwrócić całą otrzymaną kwotę lub jej pozostałą część po wydatkach. Jeżeli strona sprzedająca otrzymała zaliczkę i nie wypełnia zobowiązań, musi zwrócić pełną kwotę. Ponadto w przypadku odmowy zwrotu nabywca ma prawo do złożenia reklamacji i żądania grzywny. W tych warunkach do kwoty przedpłaty dodawany jest procent zgodnie z liczbą dni, które upłynęły od momentu, gdy towary lub usługi nie zostały dostarczone.
- Korzyść. Z powyższych punktów wynika, że przedpłata jest bardziej korzystna dla kupującego. Ponieważ w okolicznościach nieotrzymania płatnych towarów lub usług sprzedawca jest zobowiązany do zwrotu pełnej kwoty, aw niektórych przypadkach nawet z odsetkami za opóźnienie. Zaliczka jest bardziej opłacalna dla sprzedawcy, ponieważ może on wydać część pieniędzy na wydatki związane ze świadczeniem rzeczy lub usługi na podstawie umowy. Ponadto, jeśli umowa zostanie rozwiązana, wówczas tylko saldo będzie musiało zostać zwrócone.
Tak więc wypłacana jest zarówno zaliczka, jak i przedpłata przed otrzymaniem towarów i usług. Oba pojęcia są potwierdzeniem zawarcia umowy. W takim przypadku przedpłata jest również formą zabezpieczenia umowy, aw przypadku jej niespełnienia podlega zwrotowi. Jeżeli strona sprzedająca opóźnia zwrot, konsument ma prawo żądać zapłaty zaległej opłaty. Jeśli kupujący zapłacił zaliczkę, sprzedawca powinien zwrócić tylko część pozostałą po kosztach.
Znajomość podstawowych różnic między tymi dwoma terminami pomoże ci nie wpaść w kłopoty. Zawierając transakcję lub podpisując inne dokumenty, pomogą one właściwie poruszać się po warunkach i obowiązkach stron, co pomoże uniknąć nieporozumień, a nawet postępowań prawnych w przyszłości..
