Różnica między emulsją wodną a farbą dyspersyjną

Wcześniej czy później każdy z nas musi pomyśleć o naprawie „środowiska osobistego”, nie ma znaczenia, czy jest to stałe, czy tymczasowe. I już na etapie planowania prac remontowych i budowlanych powstaje wiele pytań, a niektóre z nich od rodzimych brygadzistów nie mają jasnych odpowiedzi. Jednym z głównych problemów jest wybór materiałów budowlanych. Obecnie oferta wyspecjalizowanych sklepów jest tak bogata, że ​​często wymaga specjalistycznych porad, aby zrozumieć na przykład, w jaki sposób farba na bazie wody różni się od farby na bazie wody.

Treść artykułu

• Farba na bazie wody (VEM)
• Farba dyspersyjna wodna (VDK)
• Porównanie
• Tabela

Na próżno nie podajemy farby jako przykładu. Materiały lakiernicze (dalej LKM) są jednym z najważniejszych elementów każdej naprawy. Ponadto farby na bazie wody są jednymi z najpopularniejszych ze względu na ich względną taniość i zalety środowiskowe. Dlatego, jak zapewne już się domyślacie, rozmowa w naszym artykule dotyczy ich. Od razu powiemy, że są one bardzo podobne pod względem składu i właściwości powłok, ale nadal istnieją między nimi pewne różnice.

Farba na bazie wody (VEM)

Ten rodzaj lakieru odnosi się do starych i od dawna znanych materiałów budowlanych i wykończeniowych. Kiedyś była to główna farba stosowana w budownictwie zarówno na poziomie gospodarstwa domowego, jak i przemysłu.

Farby na bazie wody mają kilka zalet:

• brak węchu;
• szybkie suszenie (średnio 2-6 godzin, całkowite suszenie do 24 godzin);
• bezpieczeństwo środowiska;
• łatwość użycia;
• dostępność i niski koszt.

Większość tych zalet jest w taki czy inny sposób związana z VDK (farba dyspersyjna).

Skład VEM obejmuje wodę, w której znajduje się zawiesina cząstek polimeru i pigmentu barwiącego, a także wszelkiego rodzaju dodatki. Istnieją rodzaje farb ze spoiwami wykonanymi z żywic silikonowych lub akrylowych. Podajemy najczęstsze rodzaje farb na bazie wody:

• akryl;
• krzemian;
• silikon;
• minerał.

Najtańsza i znana farba na bazie dodatków mineralnych (wapno, cement). Jest szeroko stosowany w wielu lakierach. Jednak ten rodzaj farby ma poważną wadę - jest krótkotrwały. Chociaż z drugiej strony ten minus jest równoważony niską ceną.

Obecnie optymalną uniwersalną powłoką malarską jest emulsja wodna z poliakrylanem w swoim składzie. Jest stosunkowo niedrogi, nadaje się do prawie wszystkich głównych powierzchni i trwa dość długo..

I wreszcie emulsja wodna, której głównym składnikiem oprócz wody jest żywica silikonowa. Ma wysoką jakość i wygląd. Nadaje się do wszystkich lakierów i powierzchni. Najbardziej odporny w porównaniu z „kolegami”. Ma jedną, ale dość znaczącą wadę - jest to najdroższa opcja wśród farb na bazie wody.

Farba dyspersyjna wodna (VDK)

Jak wspomniano na początku artykułu, różnica między farbą na bazie wody a farbą na bazie wody jest minimalna. Dlatego teraz podamy ogólną charakterystykę VDK i dopiero wtedy przejdziemy do różnic między nimi.

Ostatnio farby dyspersyjne stały się powszechne. Stały się niejako dalszym rozwojem VEM. Elementem składowym VDK jest wodna dyspersja związana składnikami polioctanu winylu, akrylu lub lateksu. W związku z tym istnieją 3 główne rodzaje tej farby:

• na bazie PVA;
• lateks;
• akrylowa dyspersja wodna.

Farba z polioctanu winylu (PVA) jest najtańszą i, oczywiście, najpopularniejszą farbą na tle pragnienia uniwersalnej gospodarki. Jednak o niskim koszcie decyduje nie jakaś filantropia ze strony producentów, ale dość namacalne wady. Nie należy go stosować w pomieszczeniach o dużej wilgotności, bardzo łatwo jest zabrudzony. Oznacza to, że łazienka, kuchnia są natychmiast wykluczane z przedmiotów priorytetowych, co znacznie zmniejsza przód jej wykorzystania w pracach wykończeniowych i naprawach domowych.

Farba lateksowa jest znacznie lepsza, nie boi się wilgoci, jest dobrze umyta, a problem zanieczyszczenia jej nie przeraża. Jednak cena jest już wyższa.

Ostatni na liście jest akrylowa dyspersja wodna. Jak zapewne już zgadłeś, najlepsze, wysokiej jakości, uniwersalne itp. Ale musisz zapłacić za wszystko, co dobre. Nic dziwnego, że jest to najdroższa farba od członków grupy dyspersji wodnej..

Podajemy główne zalety powłok lakierniczych i lakierniczych na bazie dyspersji wodnej:

• szybkie suszenie - od 30 minut do 2 godzin, w zależności od składu VDR;
• odporność na blaknięcie na słońcu (ultrafiolet);
• doskonała przyczepność do prawie każdej powierzchni;
• „dobrze oddycha” (przepuszczalność pary);
• wysoka trwałość (do 20 lat, pod warunkiem ścisłego przestrzegania procesu).

Ale są plamy na słońcu. Najbardziej zauważalne są wysokie wymagania dotyczące realizacji prac malarskich. Tylko dokładne przestrzeganie wszystkich warunków malowania gwarantuje wysoką jakość rezultatu:

• dokładne przygotowanie pomalowanej powierzchni;
• ścisłe przestrzeganie proporcji podczas rozcieńczania farby rozpuszczalnikiem;
• rysowanie liczby warstw - dokładnie tyle, ile podano w instrukcjach;
• nie lubi zimna, podczas pracy temperatura nie powinna być niższa niż +5 ⁰C (dotyczy VEM).

Dyspersja wodna jest zwykle wytwarzana w kolorze białym, ale można to łatwo skorygować poprzez dodanie pożądanego koloru pigmentu.

Porównanie

Porównując wszystko, czego dowiedzieliśmy się o tego rodzaju powłokach, możemy powiedzieć, że są oni bliskimi krewnymi, ale nie bliźniakami. Różnice są niewielkie, ale są. Piszemy je dla jasności w tabeli.

Tabela

Mamy więc nadzieję, że nasz artykuł dał jasny obraz różnicy między farbami na bazie wody i farbami z dyspersją wody, co oznacza, że ​​nie będziesz musiał się wstydzić podczas wizyty w supermarkecie budowlanym, pytając zawsze zapracowanych konsultantów o zalety i wady tych materiałów lakierniczych. Teraz jesteś w tej sprawie dość bystry i możesz skonsultować się z każdym.