Różnica między owczarkem niemieckim a kundlem

Niewiele osób nigdy nie marzyło o zostaniu dumnym właścicielem owczarka niemieckiego - psa, który zajmuje honorowe trzecie miejsce w skali inteligencji psów. Ale co dziwne, większość kundli ma podobieństwa z tą rasą. Jak odróżnić te dwa psy, zwłaszcza że przed dwoma miesiącami życia jest to niezwykle trudne?

Treść artykułu

• Definicja
• Charakterystyczne cechy
• Wnioski

Definicja

Owczarek niemiecki - pies wyhodowany pod koniec XIX wieku w Niemczech jako pies serwisowy oparty na środkowo-południowo-niemieckich odmianach ras straży, potomek wilka północnego. Zgodnie z klasyfikacją FCI należy do grupy 1 - pasterze i bydło. Pewny siebie, dobrze zarządzany, dobroduszny, nerwowy pies.

Kundel - pies, który od kilku pokoleń nie należy do żadnej rasy, jest często bezdomny. Ze względu na trudny dobór naturalny ma dobre zdrowie.

Przede wszystkim należy powiedzieć, że przed zakupem psa należy bardzo dobrze przestudiować standard rasy. Świeckiemu bardzo trudno jest odróżnić owczarka niemieckiego od kundla. Ale możesz wyciągnąć przynajmniej kilka wniosków.

Charakterystyczne cechy

Szczeniak pasterz rośnie bardzo szybko, jak mówią, z dnia na dzień. Jego ciało rozwija się dość harmonijnie, z wyjątkiem być może w okresie dojrzewania, kiedy szczenięta mają nieco dziwny wygląd. Kundel nie przybiera na wadze z taką siłą i nie rośnie tak szybko.

Szkolenie. Już w wieku 2 miesięcy można wyszkolić szczeniaka owczarka niemieckiego. Szybko, kilkakrotnie powtarzając, pamięta polecenia i z przyjemnością je wykonuje. Kundel to za dużo.

Głowa szorstki lub nadmiernie lekki - wskaźnik outbred. U pasterza jest umiarkowana pod każdym względem. Czoło jest lekko wypukłe. Przejście z niego do kufy jest słabo wyrażone. Nos jest dość duży i zawsze czarny. U kundli, w przeciwieństwie do pasterza, wyraźnie widać przedni rowek.

Mole. Pięć czarnych moli w pobliżu kącików ust jest wyraźnie widocznych u owczarka, ale nie są wskaźnikiem rasy.

Oczy migdałowy, czysty i ciemny, do dwóch miesięcy dymny niebieski, skoncentrowany i inteligentny wygląd u pasterza. Tego nie można powiedzieć o kundlu. Jej oczy są bardziej okrągłe i często wybrzuszone..

Uszy owczarek niemiecki, zwłaszcza szczenięta, mają bardzo długie „łopianowe” psy, dopóki nie staną. Kundle, jeśli nie jest to mestizo, są średniej wielkości, mogą pozostać wiszące.

Klatka piersiowa Psy pasterskie są dobrze rozwinięte i masywne. U kundli ma on bardziej beczkowy kształt.

Łapy. Doświadczeni hodowcy określają rasę przede wszystkim na podstawie struktury łap. U psów rasowych są „arystokratyczne” - umiarkowanie wydłużone, równe i duże. U szczeniąt owczarka niemieckiego wyróżniają się szczególnie.

Ogon w szafie u owczarka niemieckiego jest na dole i przypomina szablę. Na kundle zostanie wrzucony w pierścień nad jego plecami.

Kolor. Kolor sierści pasterza jest charakterystyczny dla pasterza. Białe plamy na piersi są nie do przyjęcia dla rasy, która jest powszechna wśród kundli.

Wełna Owczarek niemiecki jest szorstki, ale bardzo przyjemny w dotyku. Kundel ma bardziej miękki płaszcz, jakby jedwabisty. Skóra owczarka niemieckiego jest bardzo elastyczna, nie tworzy zwisów i fałd.

Ruch. Rasowy pies unosi łapy bardzo blisko ziemi, nie rzucając nimi, w przeciwieństwie do kundla. Plecy stoją i idą prosto. Porusza się niskim, pełzającym kłusem.

Wnioski

1. Struktura łap, klatki piersiowej i głowy owczarka niemieckiego jest bardzo harmonijna, umiarkowanie masywna, bez zbędnych zgięć i wybrzuszeń.
2. Ruchy rodowodu psa są wyjątkowe - arystokratyczne w sposób przypominający doglika.
3. Szczenię rasowe jest szybsze niż rasowe, rośnie i szybciej zapamiętuje polecenia.
4. Wygląd pasterza jest szczególny - zbyt skoncentrowany, bystry i jednocześnie miły. Oczy mają kształt migdałów, kundle są zaokrąglone.
5. Niezwykle trudno jest odróżnić owczarka niemieckiego od kundla bez dokumentów i piętna.