Przez długi czas nawet eksperci wierzyli, że psy widzą świat w czerni i bieli. Jednak, gdy badaliśmy fizjologię i anatomię naszych mniejszych braci, okazało się, że nadal mają widzenie kolorów, chociaż różni się od ludzkiego. Zobaczmy więc: jaki widok mają psy i czy to prawda, że nasi bobkowie i piłki o cudownym zapachu są nieco krótkowzroczni i nie rozróżniają przedmiotów znajdujących się w znacznej odległości??
Treść artykułu
- Wizja kolorów
- Ostrość wzroku
Wizja kolorów
Postrzeganie świata we wszystkich kolorach zależy od obecności stożków w siatkówce odpowiedzialnych za rozpoznawanie kolorów. Występują w różnych typach: niektóre z nich rozpoznają promieniowanie długofalowe (czerwone i pomarańczowe), inne są falami średnimi (żółte i zielone), a inne są odpowiedzialne za fale krótkofalowe (zimne kolory - niebieski, niebieski, fioletowy). U psów nie ma szyszek zaprojektowanych do pochłaniania promieniowania długofalowego. Jakie kolory widzą psy? Możemy z całą pewnością stwierdzić, że nie rozróżniają między czerwono-pomarańczowym kolorem a żółto-zielonym. Oznacza to, że z ludzkiego punktu widzenia są ślepi na kolory.
Chociaż natura pozbawiła psiej siatkówki szyszek, inne elementy - patyki - są tam obficie obecne. Zadaniem różdżek jest rozróżnienie między ciemnością a światłem. Im więcej, tym więcej niuansów światła może rozpoznać oko. Dla naszych zwierzaków „pięćdziesiąt odcieni szarości” nie jest nazwą efektownej powieści, ale codzienną rzeczywistością, ponieważ odróżniają te same odcienie nawet bardziej niż zapowiedziana.
do treści ↑Ostrość wzroku
Ze względu na większą liczbę patyków niż u ludzi psy lepiej widzą w ciemności. Jeśli chodzi o ostrość widzenia, można powiedzieć, że konwencjonalna mądrość, że są oni wyjątkowo krótkowzroczni, nie odpowiada rzeczywistości. Wręcz przeciwnie: eksperci odnotowali swoją dalekowzroczność średnio o + 0,5 dioptrii - jak wielu dorosłych. Od tego, jaki rodzaj wzroku mają psy, ich zachowanie i styl życia, rozwinięte przez dziesiątki tysięcy lat ewolucyjnej selekcji, zależy. Po prostu nie potrzebują ludzkiej wizji do normalnego „psiego” życia..
Istnieją niuanse, które w zasadzie odróżniają psie widzenie od naszego. Na przykład w ludzkim oku znajduje się tak zwana żółta plamka - obiekt znajdujący się w środku siatkówki i będący obszarem o maksymalnej ostrości wzroku. Ale pies nie ma takiego miejsca, dlatego po wejściu na krzesło okulisty odróżniałaby tylko trzecią linię od szczytu, a osoba o normalnym wzroku - dziesiątą. Ostrość wizualna tych czworonożnych zwierząt domowych jest około trzy razy niższa niż nasza. Ale ze względu na większą liczbę patyków widzą znacznie lepiej o zmierzchu i po ciemku, nie będąc zwierzętami wyłącznie nocnymi, ale „przejściowymi”, które mogą prowadzić zarówno w ciągu dnia, jak i życia nocnego.
Reklama
Ze względu na większą liczbę patyków w siatkówce niż u ludzi pies dobrze widzi ruch w odległości 800-900 metrów - dla drapieżnika (a pies jest drapieżnikiem) jest to niezbędną koniecznością. Ale widzi nieruchomy obiekt z bliższej odległości - około 600 metrów. Pies postrzega poruszający się obiekt jako ofiarę, więc nie musisz od niego uciekać. W końcu możesz być postrzegany jako obiekt polowania i zostać zaatakowany ... W ten sposób można ocenić, który wzrok psów jest dobry, a jaki zły, tylko z punktu widzenia jego funkcjonalności. Psy mają dość życia, ale do percepcji pełni świata mają też silne węch, obok którego nie ma ludzkiego węchu.
