Kot nie wychodzi na zewnątrz, nie poluje na myszy i ptaki, nie je surowych ryb, nie komunikuje się z czworonożnymi przyjaciółmi ... Niemal sterylne zwierzę! Niemniej jednak każdy weterynarz kręci z wyrzutem głową, gdy dowiaduje się, że odrobaczanie nie zostało zrobione kotowi domowemu z wyżej wymienionych powodów. Na szczęście nieproszeni „lokatorzy” są wypędzani dość łatwo i bezpiecznie, jeśli stan bestii nie jest zbyt zaniedbany. Notatka o tym, jak zrozumieć, że kot ma robaki, jest potrzebna każdemu właścicielowi: robaki radośnie wędrują z ciała i pleców kota, a problem zwierzęcia niezauważony z czasem stanie się problemem dla całej rodziny.
Treść artykułu
- Źródła infekcji
- Objawy helminthiasis
Źródła infekcji
Helminthiasis - Pierwsza wstępna diagnoza, którą weterynarze robią zaocznie, wymieniając najczęstsze objawy zachowania i stanu kota. Przeciwnie, lekarze starają się natychmiast wykluczyć pasożyty z listy, więc są zainteresowani tym, czy zwierzę zostało odrobaczone, kiedy zostało przeprowadzone i jakie leki. A jeśli okaże się, że kot jest „bardzo domowy i czysty”, a zatem nie jest zaznajomiony z robakami, zaleca się nie tylko „pożeranie go”, ale także robienie tego samego ze wszystkimi członkami rodziny (oczywiście preparaty z ludzkiej pierwszej pomocy).
Aby odciąć się od zwykłych wątpliwości właścicieli zwierząt domowych dotyczących reasekurowanych lekarzy weterynarii („A jak robaki dostaną się w kota?”), Mówimy:
- jaja pasożyta niosą muchy, pchły, muszki i inne owady, które swobodnie przemieszczają się między środowiskiem naturalnym a mieszkaniem człowieka;
- jeśli pojawienie się owadów w twoim mieszkaniu jest wykluczone, to ich kontakt z rzeczami, które wnosisz do domu, jest bardziej niż prawdopodobne (w sklepach, magazynach, podczas transportu);
- jaja pasożyta przenoszone są głównie przez ludzi na butach (mamy urok wolnego życia psów i kotów w swobodzie wyboru miejsca do wysyłania dużych i małych potrzeb), a mycie rąk po ulicy nie uchroni nas przed „gośćmi” (niech koty pocierają czystą pysk o butach twojego ukochanego mistrza lub leżących na wycieraczce);
- jaja pasożyta przychodzą do nas z mięsem, rybami i podrobami, a nawet zamrożenie nie ochroni nas w 100% (pasożyty w niektórych przypadkach przetrwają), a wiele kotów woli surowe.
Objawy helminthiasis
Jak zrozumieć, że kot ma robaki? Sytuację zwykle komplikuje fakt, że objawy helminthiasis są podobne do objawów wielu chorób, a czasami kot jest leczony w domu z zupełnie innej (i odwrotnie - zwierzęcia robakowatego, które potrzebuje innej opieki medycznej). Dlatego najpewniejszym sposobem jest analiza kału w laboratorium kliniki weterynaryjnej. Odbywa się to szybko, a po drodze ujawnia się wiele innych problemów, na które zwykle nie zwraca się uwagi..
Reklama
Co zrobić, jeśli klinika jest niedostępna z wielu powodów? Obserwuj uważnie kota i metodycznie porównuj objawy.
- Zwierzę jest bardzo szczupłe, ma normalną dietę i apetyt;
- apetyt wzrasta, a masa ciała zwierzęcia pozostaje taka sama;
- apetyt maleje, stale odczuwa się silne pragnienie;
- kot staje się ospały i nieaktywny;
- u zwierzęcia obserwuje się okresowo i systematycznie problemy żołądkowo-jelitowe (biegunka, wymioty, zaparcia, krew i śluz w kale);
- u małych kociąt brzuch jest długo spuchnięty;
- wątroba kota jest powiększona;
- zwierzę stale liże lub gryzie odbyt;
- kot kaszle bez widocznych objawów przeziębienia lub chorób układu oddechowego (śluz w nosie, temperatura jest znacznie podwyższona, ból podczas połykania);
- białka oczu i błon śluzowych stały się żółte.
Jak już wspomniano, wszystkie te objawy są charakterystyczne dla wielu innych chorób. Helmintioza może być na ogół bezobjawowa we wczesnych stadiach. Przy poważnym uszkodzeniu ciała pasożyty można zobaczyć gołym okiem w kale: ich segmenty są jak suche ziarna ryżu, a żywe robaki są jak cienkie nitkowate lub płazińce.
Wątpliwi właściciele, odkrywając, że ich futrzaste zwierzę je zbyt dużo i śpi za dużo, obawiają się robactwa robaków. Bojąc się zaszkodzić zwierzęciu, szukają dodatkowych sposobów, aby dowiedzieć się, czy kot ma robaki. Nie jest wcale konieczne, aby pojawiały się już w mruczeniu, ale co sześć miesięcy zapobieganie jest warunkiem utrzymania zwierzęcia w domu. Wyjątek stanowią tylko zwierzęta w ciąży, karmiące, bardzo stare lub chore.
