Chromatyna i chromosomy to odmiany kompleksów genetycznych, które mogą się wzajemnie przekształcać. Ich organizacja chemiczna jest do siebie podobna. Kompleks DNA dezoksyrybonukleoproteinowego ze strukturami białkowymi stanowi podstawę chemiczną chromatyny i chromosomów.
Pojęcie chromosomu i chromatyny
Chromosom jest zwykle nazywany elementem będącym częścią jądra komórkowego. Chromosom bierze udział w tworzeniu struktury jądra. Jest Repozytorium DNA, i stąd informacja dziedzicznego typu na temat organizmu jako całości. Liniowy układ genów charakteryzuje chromosomy. Chromosomy tworzą chromatydy. Chromatydy są reprezentowane przez parę podłużnych podjednostek. Każda z chromatyd zawartych we wskazanej parze jest absolutnie podobna pod względem struktury i struktury do drugiej chromatydy. Podstawą chromatyd jest cząsteczka DNA, przedstawiona w jednym egzemplarzu. Telomery działają jako końcowe regiony chromatyd.
Chromosomy
Chromatyna jest substancją wchodzącą w skład chromosomu. Może być izolowany z jąder komórek roślinnych lub zwierzęcych. Chromatyna charakteryzuje się zdolnością do intensywnego barwienia barwnikami jądrowymi. Kiedy komórka zaczyna się dzielić, chromatyna przechodzi proces formowania się w odrębne struktury określonego typu, które są częścią chromosomów.
Wspólne cechy chromatyny i chromosomów
Wspólność wyznaczonych pojęć jest następująca:
- Proces spiralizacji chromatyny, podczas którego następuje końcowe tworzenie chromosomów.
- Ponadto chromatyna i chromosom to dwa strukturalnie funkcjonalne stany, które niosą materiał dziedziczny.
Podobieństwo chemicznej podstawy chromatyny i chromosomu pozwala na zastosowanie białek do przeprowadzenia wielopoziomowego upakowania cząsteczek zawierających DNA, w wyniku czego chromatyna jest przekształcana w zwartą formę.
Różnica między chromosomami a chromatyną
Różnice strukturalne
Chromosomy, jako elementy jądra komórkowego, mają następujące charakterystyczne cechy, które odbiegają od cech chromatyny:
- Zdolność do samoreprodukcji.
- Obecność pojedynczego elementu związanego z właściwościami strukturalnymi i funkcjonalnymi.
- Zdolność do zachowania indywidualnych cech wielu pokoleń.
Chromatynę z chromosomu można odróżnić na podstawie następujących parametrów:
- Jest to kompleks przearanżowany przez połączenie RNA, DNA i białek.
- Jest to substancja chromosomów.
- Znajduje się w komórkach eukariotycznych.
- Jest złożonym fragmentem nukleotydu u prokariotów.
- Dzięki swojemu składowi jest zdolny do realizacji informacji genetycznej.
- Realizuje replikację i naprawę DNA.
Typowe różnice
Chromatyna, w przeciwieństwie do chromosomów, może występować w dwóch typowych odmianach:
Heterochromatyna -reprezentuje chromosomy o bardzo niskim lub całkowicie nieobecnym poziomie aktywności funkcjonalnej. Heterochromatyna może również występować w postaci części chromosomów. Charakteryzuje się względną kondensacją, która nie jest w pełni reprezentowana. Pod wpływem mikroskopu świetlnego heterochromatyna jest wizualizowana jako skupiska ciemnego odcienia.
Zuhromatin ma cechy przeciwne do heterochromatyny. Reprezentuje chromosomy lub ich częściową fragmentację, charakteryzującą się niepełnym stopniem dekondensacji. Pod względem funkcjonalności euchromatyna jest aktywna. Poziom światła nie ujawnia euchromatyny, nadal pozostaje niemal niepomalowany, nawet pod jego wpływem.
Charakterystyczną cechą chromatyny w porównaniu z chromosomami można uznać zdolność jednego z jej rodzajów, a heterochromatynę można z kolei podzielić na dwa elementy strukturalne:
- Opcjonalna heterochromatyna, która wyróżnia zdolność do przekształcania się w euchromatynę.
- Konstruktywny typ heterochromatyny, który nie jest w stanie przeprowadzić podobnej transformacji w żadnej komórce.
Chromosomy i chromatyna można również odróżnić ich wyglądem. Chromatyna jest reprezentowana przez grudki, elementy ziarniste i struktury nitkowate; ogólnie można powiedzieć, że są to zwarte regiony chromosomowe.
Chromosomy, będące jednostką materiału genetycznego, mają gęstą strukturę.
Reakcja chromosomu i chromatyny na barwienie jest inna. Chromatyna jest wrażliwa tylko na niektóre barwniki, w tym karmin i hematoksylinę. Chromosomy barwią się intensywnie, wrażliwie reagując na element barwiący.
