W przypadku nieobecności lub nieobecności - jak dobrze?

W języku rosyjskim produktywnym sposobem formowania słów jest przejście z jednej części mowy do drugiej. Przykładem jest przekształcenie niektórych rzeczowników lub ich form w przysłówki, przyimki pochodne i kombinacje przyimków. W takim przypadku wyrazy pochodne nie podlegają regułom pisowni, obowiązkowym dla części mowy, z której zostały utworzone.

Dotyczy to również słów „pod nieobecność” i „pod nieobecność”: w ich piśmie obowiązują różne zasady, w zależności od tego, jaką częścią mowy są.

Rzeczowniki „pod nieobecność” i „pod nieobecność” mają niezależne znaczenie leksykalne i wskazują stan, pozycję, kiedy coś jest niedostępne lub osoba, o której mowa, nie znajduje się w danym miejscu w miejscu wskazanym w zdaniu.

Rzeczowniki te, w połączeniu z przyimkiem „c”, są formami bierników i przyimków.

Znaczenie słów tego typu zależy od kontekstu: przejawia się tylko poprzez semantyczne połączenie z innymi słowami:

Wobec nieobecności dyżurnego na stanowisku komisja doznała rażącego naruszenia dyscypliny. (Opiekun był nieobecny.)

Wobec braku niezbędnych materiałów w magazynie mało wierzono. (Rzekomo brakowało materiałów).

Między pretekstem „w” a słowami „nieobecność” / „nieobecność” można wstawić definicję: w przypadku nieobecności w przestępstwie, w nieobecności wyobrażonej.

Formy biernikowych i przyimkowych przypadków rzeczownika „nieobecność” są tworzone przez rodzaj rzeczowników średniej płci w i. W przypadku biernika mają końcówkę -e, w kreacji -i. Dlatego pisząc słowa „pod nieobecność” i „pod nieobecność” należy kierować się pytaniami dotyczącymi poszczególnych spraw.

Biernik: kto? co - (c) nieobecność

Przyimki: w kim? w czym? - pod nieobecność

Rzeczownik „nieobecność” w postaci biernika z przyimkiem „w” może przejść do kombinacji przysłówkowo-przyimkowej „pod nieobecność”. Wskazuje osobę nieobecną podczas jakichkolwiek działań, o których mowa we wniosku:

Pod nieobecność (kogo?) Iwana Pietrowicza w dziale miała miejsce zmiana personelu.

Chłopiec dorastał w (czyją?) Jej nieobecności i stał się jeszcze bardziej podobny do swojego ojca.

W zdaniach tych „pod nieobecność” to pochodna kombinacja przysłówkowo-przyimkowa, która zachowała formę biernika w przypadku rzeczownika „nieobecność”.

Nie jest członkiem zdania, nie zmienia się i zachowuje formę pisania z -e na końcu.

ustalił, że różnica między słowami „pod nieobecność” i „pod nieobecność” jest następująca:

1. Forma przyimkowego przypadku rzeczownika „nieobecność” zapisywana jest z -tym na końcu: „pod nieobecność”. Przypadek biernika tego rzeczownika ma końcówkę -e: „pod nieobecność”.
2. Formy przypadków „pod nieobecność” i „pod nieobecność” różnią się od połączenia przysłówkowo-przyimkowego „pod nieobecność” obecności znaczenia leksykalnego. Kombinacja przysłówkowo-przyimkowa wskazuje tylko osobę, o której mowa w zdaniu.
3. Między przyimkiem a rzeczownikiem „pod nieobecność” - „pod nieobecność” można wstawić sensowną definicję. Kombinacja typu przysłówkowo-przyimkowego „pod nieobecność” nie zmienia się i jest niepodzielną całością.
4. Połączenie przysłówkowo-przyimkowe „pod nieobecność” powstaje z podobnej postaci biernika; poprawna pisownia - z literą -e na końcu.