Różnica między sakramentem a imiesłowem

Komunia i imiesłów to specjalne formy czasownika, które mają różne cechy gramatyczne i pełnią różne funkcje językowe. Zrozumienie różnic między tymi formami czasowników pozwala prawidłowo używać ich w konstrukcjach syntaktycznych i precyzyjnie wyrażać myśli w mowie ustnej i pisemnej.

Komunia - niezmienna forma czasownika, która oznacza dodatkowe działanie lub warunek i w sensie jest powiązana z głównym czasownikiem:

Uśmiechnięta dziewczyna zaprosiła gości do domu. (zaprosiłem co robić? - uśmiechnięty)

Warczący pies wychylił się z budy. (wychylił się, co zrobił? - warknął)

Znaki czasownika w imiesłowu - typ, przechodniość i nawrót.

Niedoskonałe imiesłowowie odpowiadają na pytanie co robisz?

dbanie

śnić

myślenie

Idealne imiesłowy odpowiadają na pytanie co zrobiłeś?

toczny

zapominając

przestraszony

Imiesłowy zachowują gadatliwość czasowników, z których powstają:

czytać książkę - podczas czytania książki (przejściowa);

 mżawka - mżawka (nieprzechodnie.).

W zdaniu sakramentu działają jako okoliczności.
Komunia - jest to forma czasownika oznaczająca cechę obiektu, zjawiska lub warunku poprzez działanie:

czytać książka to książka, która czytać;

wściekły burza - burza, która zagrał;

niepokojące cisza - ucisz to niepokojące;

 studiowałem właściwość jest właściwością, która uczą się.

Imiesłów łączy cechy gramatyczne czasownika i przymiotnika.

Jako forma czasownika ma kategorie czasu, typu, działania przechodniego.

Obecne imiesłowy są tworzone z niepochodnej lub pochodnej podstawy bezokolicznika przy użyciu sufiksów -razh- (-yush-); -ash- (-yash-); -em-, -om-:

rośnie - rośniewąwozyja

dźgnięcie - policzyushchja

miłość - miłośćpudełkoja

konsumować - konsumowaćjeśćth

Imiesłowowie przeszłe wskazują na znak zakończonej akcji. Powstają z rdzenia czasowników przeszłych przy użyciu sufiksów. -enn-an-  (-ann-), -vsh-, -sh-, -t- :

kupiony - kupionyennth

doświadczony - doświadczonyannth

zasnąłem - zasnęwszyja

ziemia - ziemiatth

Komunia nie ma czasu przyszłego.

Zgodnie z treścią semantyczną i charakterem wyrażonego znaku imiesłowu mogą być rzeczywiste lub pasywne.

Imiesłowy rzeczywiste oznaczają znak akcji wywołanej przez sam przedmiot mowy:

skrzypienie wózek (wózek skrzypi);

wypadł śnieg (śnieg wypadł);

rumiane świt (świt zarumienił się).

Imiesłowy pasywne oznaczają znak działania skierowany na obiekt mowy:

naładowany strzelba (strzelba naładowany);

studiowałem temat (temat studiowałem);

podniesiony ręka (ramię podniesiony).

W języku rosyjskim wyróżnia się stosunkowo niewielką grupę imiesłów, które pod względem wartości odpowiadają czasownikom zwrotnym:

Imiesłowy utworzone z czasowników przechodnich lub nieprzechodnich zachowują znak przechodniości:

Idealna lub niedoskonała forma imiesłowu pokrywa się również z formą czasownika, z którego powstaje:

co robić?

co robić?

Imiesłowy, jako przymiotniki, mogą się różnić literami i liczbami. Imiesłowy mają ten sam system zakończeń, co przymiotniki, zmieniający się przy odmawianiu zgodnie z regułami wspólnymi dla tych części mowy:

oczarowany klatka piersiowa (Im. p .; mężczyzna. p .; jednostka h.);

oczarowany drzwi (Creat. p.; g .; wyd. h);

oczarowany skarby (rodzaj; liczba mnoga).           

W zdaniu imiesłów, podobnie jak przymiotnik, działa jako uzgodniona definicja.

Wnioski

1. Imiesłów oznacza dodatkową akcję i odnosi się do czasownika. Sakrament wskazuje atrybut podmiotu w działaniu i odnosi się do rzeczownika lub merytorycznej części mowy.
2. Komunia i uczestnicy odpowiadają na różne pytania.
3. Imiesłów się nie zmienia. Imiesłów może się różnić w zależności od rodzaju przymiotnika.
4. Składniowa rola imiesłowu jest okolicznością. Komunia działa jak definicja.