Różnica między pisaniem a mówieniem

Początkowo było tylko ustne, czyli dźwiękowe, mowa. Następnie stworzono specjalne znaki i pojawiła się mowa pisemna. Różnica między tymi metodami komunikacji polega jednak nie tylko na zastosowanych środkach, ale także na wiele innych sposobów. Rozważmy bardziej szczegółowo różnicę między mową pisemną i mową..

Treść artykułu

• Definicja
• Porównanie
• Wdrożenie
• Odpowiednie narzędzia
• Funkcje konstrukcyjne
• Możliwość myślenia
• Czas trwania istnienia

Definicja

Pisanie - System graficzny służący do konsolidacji i przekazywania informacji jest jednym ze sposobów istnienia języka. Wystąpienie pisemne jest prezentowane na przykład w książkach, listach osobistych i biznesowych, dokumentach urzędowych.

Język mówiony - forma języka wyrażona wyraźnymi i słyszalnymi stwierdzeniami. Komunikacja za pomocą języka mówionego może odbywać się poprzez bezpośredni kontakt (przyjazna rozmowa, wyjaśnienia nauczyciela na lekcji) lub pośrednio (rozmowa telefoniczna).

Porównanie

Wdrożenie

Mowa pisemna jest określana jako kontekstualna. Oznacza to, że wszystkie niezbędne informacje znajdują się tylko w samym tekście. Takie przemówienie jest często adresowane do nieznanego czytelnika, w tym przypadku nie trzeba liczyć na uzupełnienie treści szczegółami, które zwykle są zrozumiałe bez słów w bezpośrednim kontakcie. Dlatego mowa pisemna pojawia się w bardziej rozszerzonej formie. W pełni ujawnia wszystkie istotne punkty, opisuje niuanse.

Mowa ustna najczęściej wiąże się ze związkiem rozmówców w konkretnej sytuacji, którą oboje rozumieją. W tym stanie rzeczy wiele szczegółów pozostaje niewypowiedzianych. W końcu, jeśli powiesz na głos to, co już jest oczywiste, przemówienie okaże się nudne, wręcz nudne, nieuzasadnione długie, pedantyczne. Innymi słowy, język mówiony ma charakter sytuacyjny i dlatego jest mniej rozbudowany niż pisany. Często przy takiej komunikacji wystarczy tylko wskazówka, aby się zrozumieć.

Odpowiednie narzędzia

Różnica między mową pisemną i ustną polega na tym, że pisarz nie ma możliwości wywierania wpływu na adresata środkami, jakie ma mówca w swoim arsenale. Ekspresyjność tekstów pisanych jest zapewniona przez ustawianie znaków interpunkcyjnych, zmianę czcionek, używanie akapitów itp..

Dzięki komunikacji ustnej wiele można pokazać poprzez intonację, spojrzenie, mimikę twarzy, różne gesty. Na przykład powiedzenie „do widzenia” może w jednej sytuacji oznaczać „do zobaczenia, poczekam”, a w drugiej „między nami wszystko skończone”. W rozmowie nawet pauza może być znacząca. A czasem zdarza się, że przekazane słowa szokują słuchaczy i te same słowa, po prostu zapisane na papierze, nie robią absolutnie żadnego wrażenia..

Funkcje konstrukcyjne

Myśli na piśmie powinny być wyrażone w niezwykle zrozumiałej formie. W końcu, jeśli w rozmowie słuchacz ma okazję zapytać ponownie, a mówca może coś wyjaśnić i wyjaśnić, to taka bezpośrednia regulacja mowy pisemnej nie jest możliwa.

Język pisany podlega wymogom dotyczącym pisowni i składni. Ma również element stylistyczny. Na przykład w przemówieniu skierowanym do słuchacza dozwolone jest stosowanie niekompletnych zdań, ponieważ reszta wynika z sytuacji, a niekompletne konstrukcje litery w wielu przypadkach są uważane za błąd.

Możliwość myślenia

Cała odpowiedzialność za treść napisanego tekstu spoczywa na autorze. Ale jednocześnie ma więcej czasu na przemyślenie wyrażeń, ich poprawienie, uzupełnienie. Dotyczy to również takich odmian języka mówionego, jak raport i wykład, które również są przygotowywane z wyprzedzeniem..

Tymczasem mowa potoczna odbywa się w pewnym momencie komunikacji i jest skierowana do konkretnych słuchaczy. Warunki te czasami powodują trudności dla głośnika. Niemożność wyrażenia myśli, nieznajomość tego, co należy powiedzieć dalej, chęć poprawienia już wypowiedzianego, a także chęć wyrażenia wszystkiego naraz, prowadzi do zauważalnych błędów. Jest to mowa przerywana lub wręcz przeciwnie, brak fragmentacji fraz, niepotrzebne powtarzanie słów, nieprawidłowe akcenty. W rezultacie treść mowy może nie być w pełni zrozumiała..

Czas trwania istnienia

Rozważ różnicę między mową pisemną i ustną w odniesieniu do czasu trwania każdego z nich. Przejdźmy do pisania. Jego ważną właściwością jest to, że tekst po napisaniu będzie istniał przez długi czas, niezależnie od obecności autora. Nawet jeśli pisarz już nie żyje, ważne informacje dotrą do czytelnika..

Fakt, że upływ czasu nie wpływa na pisanie, daje ludzkości możliwość przekazywania zgromadzonej wiedzy z pokolenia na pokolenie i zachowania historii w annałach. Tymczasem język mówiony żyje tylko w momencie jego brzmienia. Ponadto obecność autora jest obowiązkowa. Wyjątki są rejestrowane na nośnikach.