Filozofia i psychologia zwracają się do osoby jako przedmiotu badań.
Co ciekawe, psychologia rozwinęła się od dawna jako integralna część filozofii, czerpiąc z niej wiele wiedzy teoretycznej. Istnieje jednak kilka różnic między tymi dwiema naukami, których sformułowanie nie jest tak łatwe. Spróbujmy dowiedzieć się, jaka jest globalna różnica między tymi podejściami do badania osoby ludzkiej i otaczającego ją świata jako całości.
Treść artykułu
- Definicja
- Porównanie
- Wnioski
Definicja
Filozofia - nauka, której przedmiotem badań jest praktycznie nieograniczony obszar wiedzy i idei dotyczących zarówno człowieka, jak i ludzkości w ogóle, a także otaczającego ich świata w najszerszym tego słowa znaczeniu; światopogląd, dążenie do wiedzy o wszystkich rzeczach.
Psychologia - nauka, która bada mechanizmy i wzorce ludzkiej aktywności umysłowej.
do treści ↑Porównanie
Filozofia, która powstała kilka tysięcy lat temu, jest zjawiskiem o wiele bardziej starożytnym niż psychologia. Trudno nawet nazwać filozofię nauką (niektórzy filozofowie protestują przeciwko temu), więc jest to kompleksowy sposób na zrozumienie rzeczywistości. Psychologia, podobnie jak wiele innych nauk, była ściśle związana z filozofią i dopiero w połowie XIX wieku została podzielona na niezależną doktrynę.
Jedno z głównych zadań filozofii można nazwać rozumieniem świadomości jako największej kategorii światopoglądu. Psychologia dzieli świadomość na wiele oddzielnych elementów: pamięć, myślenie, wolę, percepcję, wyobraźnię itp. Świadomość jest tylko jednym rodzajem aktywności umysłowej wraz z nieświadomością. Filozofia dowiaduje się, jak świadomość (sfera ducha) wchodzi w interakcje z fizycznym, materialnym. Psychologia nie jest w stanie rozwiązać takiego problemu, a także jak odpowiedzieć na pytanie, skąd w ogóle pochodzi duchowość. Tutaj psychologia jest gorsza od prymatu filozofii, w sprawach duchowości opierając się na tym światopoglądzie jako jej fundamencie. Psychologia może jedynie opisywać kolejne etapy kształtowania się świadomości u jednostki, uzasadnia działania mentalne, pomaga kształtować umiejętności umysłowe, analizuje stan osoby. Dlatego możemy powiedzieć, że psychologia nie może istnieć bez filozofii, podczas gdy filozofia nie opiera się na psychologii w swoich obliczeniach. Psycholog musi być filozofem, ale filozof nie musi znać psychologii.
Istnieje szczególny paradoks: powstanie jako nauka o duszy (psychika - „dusza” po grecku), psychologia zaczęła następnie badać wewnętrzny świat człowieka, zwłaszcza charakter, zachowanie i myślenie. W rzeczywistości psychologia jest nauką o duszy, która nie bada duszy, ponieważ ta substancja jest nieuchwytna. Początkowym przedmiotem rozumienia filozofii była natura, następnie skupiono się na relacji „człowiek - świat”. Jego filozofia analizuje z różnych punktów widzenia, odpowiadając na pytania: „Co to jest?”, „Dlaczego tak?” Psychologia stoi przed innymi zadaniami: dowiaduje się, jak zmienić istniejący stan rzeczy, jakie są sposoby rozwiązania problemu..
do treści ↑Wnioski
- Filozofia ma już kilka tysiącleci, psychologia ukształtowała się w niezależnej doktrynie około półtora wieku temu. Jednak psychologia i filozofia są ze sobą ściśle powiązane: pierwsze opracowane przez długi czas jako część drugiego.
- Filozofia obejmuje świat i człowieka na świecie, królestwo duchowe, pojęcie duszy. Psychologia, będąc „nauką duszy”, bada różne przejawy ludzkiej psychiki, nie będąc w stanie zbadać duszy jako nieuchwytnej substancji.
- Filozofia to bliższa teoria, psychologia - praktyka. Filozofia odzwierciedla, dlaczego, a nie inaczej, psychologia odpowiada na pytanie: „Co robić?”
- Psychologia nie może istnieć bez podstaw filozofii; filozofia potrzebuje psychologii znacznie mniej.
