Nasza wizja rozpoznaje obiekty ze względu na to, że emitują one światło (często jest odbijane). Ale promienie z obiektu mogą napotkać przeszkodę w postaci dowolnego układu optycznego. W rezultacie obraz jest prawdziwy lub wymyślony. Co oznaczają te nazwy, jak w każdym przypadku następuje ruch promieni i czym różni się rzeczywisty obraz od wyobrażonego? Jest to opisane poniżej..
Treść artykułu
- Informacje ogólne
- Porównanie
Informacje ogólne
Promienie ze zwykłego obiektu wchodzą w otaczającą przestrzeń w postaci rozbieżnej wiązki. Jeśli weźmiemy jakieś źródło punktowe i pozwolimy, aby światło z niego przechodziło przez układ załamujący lub odbijający, powstaje obraz zwany obrazem optycznym. Będzie to punkt, w którym promienie lub ich przedłużenia (linie urojone w przeciwnym kierunku) zbiegają się po przejściu przez taki system.
do treści ↑Porównanie
Aby zrozumieć, jaka jest różnica między obrazem rzeczywistym a wyobrażonym, rozważ dwie liczby. Oto pierwszy:
Tutaj źródło punktowe jest oznaczone literą A. Rozprzestrzenia promienie rozbieżne. W pewnej odległości jest jakiś układ optyczny (L). Promienie przechodzą przez to załamujące się medium, zmieniają kierunek i pędzą do punktu A1. To ona jest prawdziwa, to znaczy uformowana przez same promienie, obraz źródła A..
ReklamaTeraz druga sprawa:
Znów mamy źródło światła A. Promienie z niego przemieszczają się do układu L, a także zmieniają kierunek. Dopiero teraz się rozchodzą. Obraz powstaje jednocześnie w miejscu, w którym promienie mogłyby się przecinać, poruszając się w przeciwnym kierunku (ich tzw. Kontynuacja jest zaznaczona linią przerywaną). Punkt A1 - wyobrażony, nie stworzony bezpośrednio przez promienie, obraz.
Jakie instrumenty optyczne lub przedmioty pozwalają obserwować każdą z opcji? W przypadku prawidłowego obrazu jest to, powiedzmy, soczewka zbierająca. A dzięki wyobraźni - lupa, zwykłe gładkie lustro.
Jaka jest jeszcze różnica między obrazem rzeczywistym a wyobrażonym? Fakt, że pierwszego z nich nie widać po prostu „w powietrzu”. Wymaga to projekcji na powierzchnię znajdującą się w płaszczyźnie przecięcia promieni transmitowanych przez ośrodek optyczny, na przykład na ekran lub fotomacierz. W ten sposób nie można zarejestrować obrazu. Ale możesz to po prostu zobaczyć lub zrobić zdjęcie.