Znaczenie tego słowa miłość każdy wie dobrze, ale nie każdy może z całą pewnością powiedzieć, jak go użyć w przypadku dopełniacza. Wysokie znaczenie tego słowa nie stanowi wyjątku od reguł, według których pisownia rzeczowników zależy od ich płci, liczby i formy. Jednak w tekstach literackich i języku mówionym, wraz ze znaną wersją miłość spotyka innego - miłość, ani nie jest to pomyłka. O co chodzi?
Rzeczownik miłość odnosi się do III deklinacji, której dopełniacz jest utworzony z rdzenia formy początkowej, to znaczy mianownika liczby pojedynczej, za pomocą zakończenia -i:
| Odmiana rzeczowników III (liczba pojedyncza) | |||
| forma początkowa | baza | zakończenie | dopełniacz |
| teściowa marchewki krew cień Reklamawelon | teść- marchewki- schronienie- dziesięć- welon- | -i | teściowa marchewki krew cienie welony |
We wszystkich tych rzeczownikach podstawa mianownika jest zachowana i logiczne jest założenie, że rzeczownik miłość powinien również zachować podstawę formy początkowej i być stosowany w przypadku dopełniacza w formie miłość. Jednak we współczesnym języku rosyjskim traci samogłoskę [o] przed końcem -i: miłość - miłość.
Forma dopełniacza miłość jest normatywne, powszechne i zgodne z regułami pisowni pisowni.
Wraz z formą miłość w stylu sztuki miłość, który często znajduje się w dziełach literackich XIX wieku. Z reguły we współczesnym języku jest używany jako środek artystycznej ekspresji i specjalnej techniki słownej, podkreślając stylistyczną kolorystykę tekstu:
W ogóle nie pozbędziesz się swojej miłości ... (B. Okudzhava. „Arbat”)
Ta sama forma stała się normatywna dla właściwej nazwy. Miłość:
W Lyubov Alexandrovna wszystko było gotowe na przybycie syna.
podaje następujące zalecenia dotyczące stosowania form rzeczownika miłość i miłość:
- Normatywna i powszechna jest forma dopełniacza miłość. W mundurze miłość użycie tego słowa jest dozwolone tylko w fikcji.
- W przeciwieństwie do rzeczownika pospolitego, rzeczownik właściwy Miłość w przypadku dopełniacza ma formę normatywną Miłość.
