Porównanie leków Fezam lub Omaron i które jest lepsze (Medycyna i zdrowie)

Omaron i Fezam są kompletni analogi strukturalne. Mimo to istnieją między nimi różnice, o których należy wiedzieć przed rozpoczęciem przyjmowania leków nootropowych.

Fezam

Fezam jest dostępny w kapsułkach zawierających piracetam i cynaryzynę jako składniki terapeutyczne.

Oprócz nich skład leku zawiera następujące dodatkowe składniki:

Cukier mleczny.
Aerosil.
E 576.
E 171.
Żelatyna.

Lek jest dostępny w twardych, białych kapsułkach żelatynowych, cylindrycznych.

Wewnątrz nich znajduje się biały lub prawie biały proszek, dozwolone jest tworzenie grudek, które rozpadają się po naciśnięciu szklanym prętem.

Fezam jest lek kombinowany, który ma działanie nootropowe, rozszerza naczynia krwionośne, chroni tkanki przed głodem tlenu. Lek poprawia przepływ krwi w obszarze niedokrwienia.

Piracetam poprawia metabolizm w mózgu, przyspiesza wykorzystanie glukozy przez tkanki, poprawia przekazywanie impulsów nerwowych.

Cynaryzyna jest selektywnym blokerem wolnych kanałów wapniowych i antagonistami receptorów histaminowych H1. Obniża ton ścian tętniczek, ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne. Cynaryzyna zwiększa właściwości przeciw niedotlenieniu piracetamu, zmniejsza pobudliwość labiryntu. Zmniejsza lepkość krwi i napięcie współczulnego układu nerwowego.

Po zażyciu leku jest on szybko i całkowicie adsorbowany z przewodu pokarmowego.

Maksymalną zawartość piracetamu we krwi zanotowano później 2-6 godzin. Łatwo migruje przez BBB; jego najwyższą zawartość w płynie mózgowo-rdzeniowym uzyskuje się później 2-8 godzin. Biodostępność piracetamu wynosi 100%. Jest rozprowadzany po wszystkich tkankach, przenika przez łożysko. Jest wydalany głównie z moczem, dlatego wydłuża się okres półtrwania z zaburzeniami czynności nerek.

Farmakokinetyka piracetamu nie zmienia się u osób z zaburzeniami czynności wątroby.

Po podaniu doustnym cynaryzyna wchłania się powoli. Jego najwyższe stężenie odnotowano później 1-4 godz. Do 91% zaakceptowanej dawki cynaryzyny wiąże się z białkami. Przechodząc przez wątrobę, ulega metabolizmowi. Okres półtrwania wynosi 4 godziny. Większość przyjętej dawki cynaryzyny jest wydalana przez jelita, a mniej z moczem.

Homar

Omaron zawiera te same składniki aktywne co Fezam, ale jest dostępny w białych, cylindrycznych tabletkach. Są zagrożone, marmurkowanie jest dozwolone..

Skład tabletek obejmuje następujące substancje pomocnicze:

Cukier mleczny.
Powidon.
Aerosil.
E 572.
Pentahydrat wodorowęglanu magnezu.
Krospowidon.

Farmakokinetyka i farmakodynamika produktu Omaron i Fezam są podobne.

Co jest wspólne między środkami?

Omaron i Fezam mają następujące podobieństwa:

Jest leki nootropowe, które są stosowane w niewydolności naczyń mózgowych spowodowanej miażdżycą naczyń ośrodkowego układu nerwowego, encefalopatią o różnej etiologii, urazem czaszkowo-mózgowym, udarem niedokrwiennym. Są stosowane w zatruciach, labiryntopatii, patologiach OUN, którym towarzyszy osłabienie pamięci, uwagi. W pediatrii Omaron i Fezam są przepisywane w połączeniu z innymi lekami dzieciom z zespołem psycho-organicznym, które mają niską zdolność uczenia się. Oba nootropiki można pić, aby zapobiec migrenom i kinetozom.
Oba leki nie możesz pić z indywidualną nietolerancją ich skład, ciężka niewydolność nerek i wątroby, zespół Huntingtona, pobudzenie psychoruchowe w momencie rozpoczęcia terapii, nietolerancja monosacharydów i upośledzone wchłanianie, krwotok w mózgu. Narkotyki zabronione dla dzieci poniżej 5 lat.
Oba leki należy stosować ostrożnie u pacjentów cierpiących na patologie wątroby i nerek, jaskrę, hemostazę i ciężkie krwawienie..
Dlatego Omaron i Fezam można otrzymać na receptę samoleczenie przez nich jest niedopuszczalne.
Fezam i Omaron mogą powodować alergie, depresję, senność, bóle głowy, zawroty głowy, ataksję, halucynacje, lęk, zaburzenia snu i aktywność fizyczną, pobudzenie, zwiększoną aktywność seksualną, drżenie niektórych części ciała, bóle brzucha, nudności, wymioty, niestrawność, nerwowość.

Porównanie i czym się różnią

Pomimo faktu, że Omaron i Fezam są kompletnymi analogami strukturalnymi między nimi, istnieją różnice:

Omaron nie powinien być pijany cierpiącym pacjentom choroba Parkinsona. Mogą ostrożnie przyjmować Fezam.
Leczenie produktem Omaron należy rozpoczynać ostrożnie u pacjentów z nadczynnością tarczycy, ciężką miażdżycą, porfirią, padaczką, osobami podatnymi na reakcje nerwicowe, a ostatnio poddawanych rozległym zabiegom chirurgicznym.
Na tle terapii Fezamem może rozpocząć się hiperkineza i nasilone wydzielanie śliny. Omaron może wywoływać impotencję, zaostrzenie padaczki, zmniejszenie koncentracji uwagi, spadek lub wzrost ciśnienia krwi, suchość w ustach, zwiększenie masy ciała, żółtaczka cholestatyczna, liszaj płaski i toczeń rumieniowaty.
Po przekroczeniu zalecanych dawek Fezam u dzieci może powodować bezsenność, nerwowość, koszmary senne, omamy, drgawki, drżenie niektórych części ciała, euforię. W przypadku przedawkowania leku Omaron występują zaburzenia świadomości, niedociśnienie, wymioty, objawy pozapiramidowe, luźne stolce ze śladami krwi, ból brzucha. Antidotum jest nieznane, dlatego zalecana jest terapia objawowa..
Leki mają różne dodatkowe elementy, Co wziąć pod uwagę u pacjentów ze skłonnością do alergii.