Spironolakton i Veroshpiron należą do diuretyków i są kompletnymi analogami strukturalnymi. Mimo to istnieją różnice między lekami, które należy wyjaśnić przed zastosowaniem leków moczopędnych.
Spironolakton
Lek jest dostępny w kapsułkach i tabletkach przez kilka firm krajowych, więc skład jego składników pomocniczych może się znacznie różnić.
Spironolakton odnosi się do magnez i oszczędzający potas lek moczopędny. Zwiększa wydalanie wody, jonów sodu i chloru z organizmu, zmniejsza odprowadzanie mocznika i potasu oraz zmniejsza kwasowość moczu. Na tle przyjmowania leku zwiększa się ilość moczu, następuje obniżenie ciśnienia krwi, ale efekt ten nie jest stały. Lek nie obniża normalnego ciśnienia krwi. Działanie moczopędne leku występuje w ciągu 2-5 dni terapii.
Po podaniu doustnym do 90% leku wchłania się w przewodzie pokarmowym. Spironolakton przechodzi przez wątrobę i jest metabolizowany. Jest wydalany głównie z moczem i w niewielkiej ilości przez jelita. Okres półtrwania może się różnić od 13 do 24 godzin.
Veroshpiron
Veroshpiron zawiera jako główny składnik spironolakton. Lek jest dostępny w tabletkach i kapsułkach.
Tabletki okrągłe 25 mg, płaski kształt. Mają specyficzny zapach, fazowanie, z jednej strony jest nazwa leku.
Skład tabletek obejmuje następujące dodatkowe składniki:
- Aerosil.
- E576.
- E553b.
- Cukier mleczny.
- Skrobia kukurydziana.
W przypadku kapsułek 50 mg pokrywka jest żółta i ma biały korpus; do przygotowania 100 mg pokrywka jest pomarańczowa, a korpus jest żółty. Wewnątrz zawierają białą ziarnistą drobnoziarnistą proszkową masę.
Skład kapsułek obejmuje następujące nieaktywne składniki:
- E576.
- Cukier mleczny.
- E487.
- Skrobia kukurydziana.
Kapsułki 50 mg mają następujący skład:
- Wieko jest utworzone z bieli tytanowej, żelatyny i E 104.
- Obudowa składa się z żelatyny i bieli tytanowej.
Kapsułki 100 mg tworzą następujące substancje:
- Pokrycie obejmuje E110, żelatynę i E171.
- Ciało jest utworzone z żelatyny, E110, E104, E171.
Kluczowe podobieństwa
Oba leki są stosowane w leczeniu następujących patologii:
- Nadciśnienie samoistne.
- Obrzęk spowodowany przewlekłą niewydolnością serca.
- Obniżenie poziomu magnezu i potasu we krwi.
- Pierwotny i wtórny hiperaldosteronizm.
Na tle leczenia środkami moczopędnymi mogą wystąpić następujące niepożądane reakcje:
- Nudności, wymioty, rozstrój żołądka, wrzód przewodu pokarmowego, krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie żołądka, ból brzucha, zatrzymanie stolca, patologia wątroby.
- Brak koordynacji, letarg, zawroty głowy, ból głowy, senny sen, zaburzenia świadomości, senność.
- Obniżenie poziomu sodu, płytek krwi i białych krwinek, megaloblastoza.
- Choroba, podwyższone stężenie kreatyniny, mocznika, potasu, przesunięcie równowagi kwasowo-zasadowej.
- Zgrubienie głosu, powiększenie gruczołów sutkowych u mężczyzn, zaburzenia erekcji, zaburzenia miesiączkowania, miesiączka, miesiączka, brak miesiączki, krwawienie z macicy podczas menopauzy, owłosienie, mastalgia, rak piersi.
- Pokrzywka, wysypka, swędzenie, gorączka narkotykowa.
- Kurcze nóg, skurcze mięśni.
- Ostra niewydolność nerek.
- Patologiczne wypadanie włosów, nadmierne owłosienie.
Podczas leczenia lekami moczopędnymi należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdu i wykonywania potencjalnie niebezpiecznych czynności..
Jeśli dawki terapeutyczne zostaną przekroczone, leki moczopędne mogą powodować zatrucie, które objawia się następującymi objawami:
- Nudności.
- Wymioty.
- Zawroty głowy.
- Obniżenie ciśnienia krwi.
- Zaburzenia stolca.
- Wysypka.
- Zwiększony mocznik, wapń i potas.
- Niższy poziom sodu.
- Odwodnienie.
Jeśli występują oznaki zatrucia, ofierze pokazano płukanie żołądka, mianowanie leków eliminujących odwodnienie i normalizujących ciśnienie krwi. W przypadku ciężkiego zatrucia zalecana jest hemodializa.
Nie można przyjmować tych leków moczopędnych, jeśli występują następujące patologie:
- Nietolerancja składu leku.
- Zwiększone stężenie potasu we krwi.
- Zmniejszenie sodu w organizmie.
- Zaburzenia czynności nerek, w których klirens kreatyny jest mniejszy niż 10 ml / min.
- Brak oddawania moczu.
- Choroba Addisona.
- Nietolerancja cukru mlecznego, brak laktazy, złe wchłanianie dekstrozy i galaktozy.
Leki na spirolakton nie powinny być przyjmowane przez kobiety w pozycji i wspomagające karmienie piersią, dzieci poniżej 3 roku życia.
Ostrożnie powinni je pić pacjenci, którzy:
- Wysoki poziom wapnia we krwi.
- Blok przedsionkowo-komorowy, ponieważ ze względu na wysoki poziom potasu w organizmie można go zwiększyć.
- Kwasica metaboliczna.
- Cukrzyca w połączeniu z podejrzeniem i rozpoznaniem przewlekłej niewydolności nerek.
- Operacja.
- Nefropatia Cukrzycowa.
- Leczenie lekami wywołującymi ginekomastię.
- Starość.
- Miesiączka.
- Znieczulenie miejscowe i ogólne.
- Upośledzona czynność wątroby, marskość wątroby.
Porównanie i co wybrać
Oprócz tego, że Spirolactone i Veroshpiron różnią się składem składników pomocniczych, nadal różnią się warunkami przechowywania. Veroshpiron należy przechowywać w temperaturze do 30 stopni. I na przykład spirolakton wytwarzany przez Synthesis OJSC nie traci swoich właściwości, jeśli tabletki są przechowywane w temperaturze do 25 stopni.
Leki są całkowicie wymienne, jedyną rzeczą, którą należy wziąć pod uwagę dla osoby skłonnej do alergii: leki różnią się składem dodatkowych składników.
Obie diuretyki są wydawane na receptę, dlatego samoleczenie jest zabronione..
