Różnica między Persami a Arabami

Dla zewnętrznego obserwatora (na przykład Europejczyka) Persowie i Arabowie są mniej więcej tym samym: obaj są muzułmanami o różnym stopniu smagłości, mówiąc niezrozumiałym językiem. Czy to naprawdę tak jest? Oczywiście że nie. Istnieje ogromna różnica między Arabami a Persami - w języku, kulturze, a nawet (ku zaskoczeniu wielu) w religii. Jaka jest różnica między Persami a Arabami i co mają ze sobą wspólnego? Zacznijmy w porządku.

Treść artykułu

• Występ na scenie historycznej
• Porównanie
• Tabela

Występ na scenie historycznej

Jako aktywni uczestnicy międzynarodowych wydarzeń, Persowie jako pierwsi się zamanifestowali. Prawie 300 lat minęło od pierwszej wzmianki w kronikach asyryjskich w 836 rpne do stworzenia niezależnego państwa perskiego, a nieco później - imperium Achemenidów. W rzeczywistości w czasach starożytnych nie było czysto narodowego państwa perskiego. Będąc mieszkańcami jednego z obszarów imperium medycznego, podobnego do nich pod względem języka i kultury, Persowie pod wodzą Cyrusa Wielkiego zbuntowali się i dokonali zmiany władzy, podbijając później rozległe terytoria, które nie były częścią Medów. Według niektórych historyków państwo Achemenidów w czasach swojej świetności liczyło 50 milionów ludzi - około połowy światowej populacji w tym czasie.

Arabowie, którzy pierwotnie mieszkali na północnym wschodzie Półwyspu Arabskiego, zaczynają być wymieniani w źródłach historycznych mniej więcej w tym samym czasie co Persowie, ale nie uczestniczą w ekspansji militarnej ani kulturowej. Arabskie stany Arabii Południowej (królestwo Sabean) i Arabii Północnej (Palmyra, Nabatea i inne) żyją głównie z handlu. Palmyra, która zdecydowała się stanąć w opozycji do Cesarstwa Rzymskiego, dość łatwo została pokonana przez dumne Quiresy. Ale sytuacja zmienia się radykalnie, gdy Mohammed urodził się w handlowym mieście Mekka.

Tworzy najmłodszą religię monoteistyczną, której wyznawcy zbudowali jeden z największych stanów wszech czasów - kalifat arabski. Arabowie w pełni lub częściowo zasymilowali dużą liczbę różnych ludów, głównie tych, które były poniżej swojego poziomu rozwoju społeczno-kulturowego. Podstawą asymilacji była nowa religia - islam - i język arabski. Faktem jest, że zgodnie z naukami muzułmańskimi Święta Księga, Koran, jest tylko oryginałem napisanym po arabsku, a wszystkie tłumaczenia są traktowane jedynie jako ich interpretacje. Zmusiło to wszystkich muzułmanów do nauki języka arabskiego i często prowadziło do utraty tożsamości narodowej (w szczególności stało się tak ze starożytnymi Libijczykami i Syryjczykami, którzy byli kiedyś odrębnymi narodami; teraz ich potomkowie są uważani za arabskie grupy etniczne).

Różnica między Persami a Arabami polega na tym, że w VII wieku ne Persja podupadła, a Arabowie stosunkowo łatwo ją podbili, po ustanowieniu islamu. Nowa religia nałożona na starożytną bogatą kulturę, a Persja 8 wieku naszej ery stała się podstawą tak zwanego Złotego Wieku Islamu. W tym okresie nauka i kultura aktywnie się rozwijały. Później Persowie przyjęli szyizm jako jedną z religii państwowych - jeden z kierunków islamu, przeciwstawiających się Arabom i Turkom - głównie sunnitom. A dziś Iran - następca starożytnej Persji - pozostaje główną twierdzą szyizmu.

Dziś Persowie, oprócz szyizmu, wyznają sunnizm i starożytną religię - zaratusztrianizm. Zoroastrian, na przykład, był słynnym piosenkarzem rockowym Freddie Mercury. Arabowie, głównie sunnici, częściowo wyznają szyizm (część populacji Syrii, większość mieszkańców Iraku i Bahrajnu). Ponadto część Arabów pozostała wierna chrześcijaństwu, kiedyś rozpowszechnionemu na terytorium podbitym później przez muzułmanów. Słynna piosenkarka latynoamerykańska Shakira pochodzi z rodziny chrześcijańskich Arabów.

Porównanie

Jak często zdarza się w historii, różnice religijne były wynikiem politycznej i militarnej konfrontacji różnych państw. W religii łatwiej jest naprawić dogmaty, które wyraźnie określają „nas samych” od „nich, obcych”. Stało się tak w przypadku Persji: szyizm ma wiele poważnych różnic teologicznych od sunnizmu. Sunnici i szyici walczyli ze sobą nie mniej entuzjastycznie niż katolicy z protestantami we współczesnej Europie: na przykład Persja przyjęła szyizm w 1501 r., A już w 1514 r. Rozpoczęła się pierwsza wojna z sunnickim imperium osmańskim, które rozprzestrzeniło swój wpływ na większość terytoriów arabskich.

Jeśli chodzi o język, Persowie i Arabowie nie mają ze sobą nic wspólnego. Arabski należy do semickiej gałęzi rodziny języków afrykanerskich, a jego najbliższym „krewnym” jest hebrajski - język urzędowy Izraela. Podobieństwo jest widoczne nawet dla laika. Na przykład znane arabskie powitanie „salaam alaikum” i „shalom alaikhem” w języku hebrajskim są wyraźnie zgodne i przetłumaczone w ten sam sposób - „Pokój wam”.

Mówienie o jednym języku perskim jest niepoprawne, ponieważ według współczesnych pomysłów jest to grupa językowa składająca się z czterech powiązanych języków (jednak niektórzy lingwiści nadal uważają je za dialekty):

• Farsi lub sam język perski;
• Paszto
• dari (wraz z paszto jest jednym z oficjalnych języków Afganistanu);
• Tadżycki.

Powszechnie znany jest następujący fakt: podczas wojny w Afganistanie dowództwo radzieckie często używało bojowników tadżyckich do komunikowania się z lokalnymi mieszkańcami, ponieważ ich język jest prawie identyczny z tadżyckim. To, czy rozpatrywać paszto, dari i tadżycki jako osobne języki, czy tylko dialekty w tym przypadku, jest przedmiotem debaty językowej. Sami użytkownicy języków nie rozmawiają szczególnie na ten temat, doskonale się rozumiejąc.

Tabela

W skoncentrowanej formie informacje o różnicy między Persami a Arabami przedstawiono w poniższej tabeli. Określenie liczby Persów zależy od tego, kogo uważa się za Persów (nie jest to takie proste pytanie, jak się wydaje na pierwszy rzut oka).