Jeśli narracja jest opowiadana w pierwszej osobie, nie oznacza to, że narratorem jest sam autor. Obraz narratora jest fikcją autora dla realizacji ograniczonego celu autora, a jego rola w artystycznej organizacji tekstu jest nie mniej ważna niż sama akcja, o której autor opowiada.
Treść artykułu
- Definicja
- Porównanie
- Wnioski
Definicja
Autor - pisarz, poeta lub dramatopisarz, twórca dzieła artystycznego lub dziennikarskiego, który odzwierciedla jego światopogląd i realizuje indywidualny styl autora.
Narrator - fikcyjna postać, w której imieniu opowieść o losie bohaterów lub o wydarzeniach stanowiących treść dzieła literackiego.
do treści ↑Porównanie
Autor realizuje własny plan twórczy, rozwijając fabułę, budując fabułę, obdarzając bohaterów dramatycznym losem, łącząc fragmenty tekstu w jedną kompozycyjną całość.
Postacie zawsze otrzymują bezpośrednią lub pośrednią ocenę autora, co jest ważne dla ujawnienia ideologicznej treści dzieła. W niektórych gatunkach wprowadza się w tym celu narratora - osobę warunkowo obdarzoną własną oceną wydarzeń i bohaterów, wokół których rozgrywa się akcja fabularna.
Obraz narratora jest neutralny. Czytelnik nie wie prawie nic o swojej postaci, sposobie myślenia, losie. Narrator jest interesujący tylko dlatego, że narracja jest prowadzona w jego imieniu. Według narratora dowiadujemy się o nawykach i osobliwościach Pechorina w powieści M.Yu. Lermontow „Bohater naszych czasów”; Cykl Puszkina z Belkin's Tales jest również opowiadany przez fikcyjnego narratora.
Narracja z perspektywy pierwszej osoby jest powszechną techniką w literaturze europejskiej XVIII-XIX wieku. Narrator rzadko grał rolę pozbawionego emocji obserwatora wydarzeń i chronologa: w jego ustach inwestowano portretową charakterystykę głównych bohaterów dzieła, ocenę ich działań, przewidywania i ostrzeżenia o konsekwencjach pochopnych działań.
Często narrator jest niezbędny do wyrażenia stanowiska autora. W powieści A.S. Obraz narratora „Eugeniusza Oniegina” Puszkina jest prawie identyczny jak sam autor. Jest to jednak nadal obraz, w którym stosunek autora do świata został tylko częściowo odzwierciedlony..
Wprowadzenie postaci narratora do fabuły utworu komplikuje kompozycję, nadaje jej wszechstronność, a jednocześnie wyraźnie narruje strukturę. Jednocześnie autor pozostaje twórcą i twórcą, głównym reżyserem akcji, a nie jego uczestnikiem.
do treści ↑Wnioski
- Autor jest twórcą dzieła literackiego. Narrator jest jedną z jego postaci..
- Autor buduje fabułę i opisuje wydarzenia, o których powinien opowiedzieć fikcyjny bohater - narrator.
- Dzięki obrazowi narratora można wyrazić pozycję autora w stosunku do opisanych wydarzeń.
- W ocenianych ocenach narratora światopogląd autora jest częściowo zamanifestowany.
