Żaden komputer nie może działać bez dysku twardego. Od wielu lat dyski twarde nie mają alternatywy. Era dysków SSD już się rozpoczęła. Oprócz nich pojawiła się technologia Napęd Fusion.
Co to jest Fusion Drive?
Fusion Drive jest hybryda półprzewodnikowego dysku SSD i magnetycznego dysku twardego. Został opracowany przez Apple w 2012 roku. Dysk został po raz pierwszy użyty na komputerze Mac. Cecha FD - pojemność dwóch połączonych dysków jest dodawana jako wspólna. Oznacza to, że jeśli dysk SSD jest zaprojektowany na 128 GB, a dysk twardy na 500 GB, to otrzymasz 628 GB, jeśli nie weźmiesz pod uwagę systemu operacyjnego.
Technologia współpracuje z Efi - interfejs między systemem operacyjnym a oprogramowaniem układowym. Umieszcza dyski we wspólnej i rozdziela pliki między nimi. EFI wybiera miejsce przechowywania programu i może przenieść go na inny dysk. Jeśli program jest często używany, przenosi się na dysk SSD, aby przyspieszyć pracę. Zdjęcia, filmy i audio są przechowywane na dysku twardym.
Plusy:
- Wysoka wydajność. W 2012 r. Porównano dwa minis Maca z Fusion Drive i HDD. Test potwierdził, że napęd FD jest bardziej wydajny niż zwykły magnetyczny dysk twardy. Oto wyniki testu:
- Czas pobierania: 15,7 s. Przeciw 34 s..
- Prędkość odczytu i zapisu: 400 Mbps vs. 100 Mbps.
- Zwiększona pojemność. Technologia łączenia dwóch napędów to zwiększona pojemność.
- Pliki można łatwo odzyskać.. Wszystkie zdjęcia, filmy, audio i inne „leżące” pliki są przechowywane na dysku magnetycznym. Pliki pozostaną zapisane, jeśli pamięć flash ulegnie awarii.
Wady:
- Działa tylko na produktach Apple.. Ponieważ firma z Cupertino opracowała technologię, wykorzystuje ją tylko do swoich urządzeń. Dlatego ten sam dysk HP Fusion Drive nie obsługuje.
- Ograniczony zasób zapisu SSD. Z czasem wydajność spadnie..
Co to jest SSD?
SSD jest dysk półprzewodnikowy, który wykorzystuje pamięć flash. Pierwsze dyski pojawiły się w 1978 roku i były używane w wojskowych i przemysłowych superkomputerach. Zostały stworzone do urządzeń domowych dopiero w 2007 roku, kiedy ASUS wypuścił netbooka z 4-gigabajtowym półprzewodnikowym dyskiem twardym..
Wszystkie dane są przechowywane przy użyciu Nand - technologie, w których wszystkie informacje są przechowywane w komórkach. Cechą NAND jest to, że zamiast części magnetycznych na płycie instalowane są tranzystory z pływającą bramą. Kiedy napięcie spada w środku, elektrony przemieszczają się między bramą a kanałem. Kiedy napięcie rośnie, są przyciągane do góry. Tak programuje się komórkę i zapisuje informacje..
Plusy:
- Szybkie odczytywanie i zapisywanie plików. Maksymalna prędkość sięga 32 Mbps. Średnia prędkość odczytu i zapisu wynosi około 300–400 Mb / s, co jest również bardzo szybkie..
- On milczy. Wewnątrz nie ma ruchomych elementów, więc nie hałasuje. Ponieważ nic nie ma.
- Energooszczędny. Zużywa 7-8% mniej energii ze względu na swoją wydajność. W rezultacie oszczędza 20-30 minut pracy na baterii laptopa.
- Działa w każdym systemie operacyjnym.
Wady:
- Ograniczone zasoby nagrywania. Spadnie po 7 latach codziennej pracy, więc przyzwoity margines.
- Nie można odzyskać usuniętych informacji. Nagły skok mocy powoduje, że cały dysk wypala się, ponieważ został zaprojektowany jako pojedyncza płyta.
- Świetna cena. Za 512 GB trzeba będzie zapłacić 7 tysięcy rubli. Dysk twardy terabajta kosztuje 4 tr.
Wspólne cechy
Po tekście z informacją o nich nadszedł czas, aby je porównać. Mają podobieństwa i różnice. Oto ich wspólne cechy.
Pracuj szybko
Dla każdego napędu ważne jest szybkie zapisywanie i odczytywanie informacji. Często komputery zamrażają się właśnie z powodu dysku twardego: nie ma czasu na przetwarzanie plików, ponieważ jego prędkość jest zbyt niska dla programu.
Szybkość pamięci flash jest znacznie wyższa. Szybkość SSD 400 Mbps, i magnetyczny z zaledwie 100 Mbps.
Technologia FD obejmuje blok HDD i SSD. Integrują się z EFI. Działający program przechodzi na dysk SSD.
Ograniczone zasoby
Przykład dysku flash jest odpowiedni tutaj: po kilku latach zaczyna powoli pobierać i przesyłać pliki. Pamięć flash jest zaprojektowana w taki sposób, że z czasem rozwija się jej zasób. Mają więcej marginesów zapisu i odczytu niż dysk magnetyczny.
SSD jest bardzo duży, mocny dysk flash. Jest również produkowany, wyczerpując własny margines bezpieczeństwa. To samo z FD.
Różnice
Teraz informacje o ich różnicach.
Pojemność mediów
Ilość pamięci FD nie jest proporcjonalna do innych. Najczęściej instalowane są dyski twarde terabajty i dyski SSD o pojemności 128 gigabajtów. Ostatecznie, bez uwzględnienia miejsca zajmowanego przez Mac OS, okazuje się 1,12 TB pamięć programów i plików. Istnieje również wersja z dyskiem twardym na 2 lub 3 terabajty.
W przypadku nośników flash rozmiar pamięci jest następujący: 128/256/512 GB; 1/2/3 TB itp. Co więcej, rzeczywisty rozmiar pamięci jest mniejszy ze względu na fakt, że wszystkie dane są przechowywane w systemie binarnym. Aby obliczyć przybliżoną pojemność dysku, należy pomnożyć ją przez 0,931.
Jeśli weźmiesz 2 z tych dysków z porównywalną ilością pamięci, FD ma więcej.
Cena
Te dyski są podobne. Działają równie szybko, nie hałasują. Ale czasami ich koszt jest inny.
1.128 TB Fusion Drive o prędkości 550 Mbps w okolicy 7-9 tys. Cena za magnetyczny dysk twardy terabajt wynosi 3500–4000, i dla 128 GB półprzewodnikowego - 4-5 tr.
Kosztuje 1 TB SSD o takich samych parametrach operacyjnych 13 tysięcy rubli. Technologia produkcji jest znacznie bardziej skomplikowana i kosztowna..
Wniosek
Fusion Drive jest przeznaczony dla osób posiadających komputer Apple lub laptop. W innej technice to nie działa. W przeciwnym razie ma taką samą wydajność z półprzewodnikowym dyskiem twardym. Jeśli porównasz w iMac, FD dla stosunkowo tej samej pojemności jest tańszy.
Dysk SSD jest odpowiedni dla każdego, kto chce zwiększyć prędkość komputera. Działa kilka razy szybciej niż dysk twardy. Ale kosztuje kilka razy więcej.
