Różnica między pełnym i ograniczonym partnerstwem

Przedsiębiorczość w Federacji Rosyjskiej może być prowadzona przez obywateli tworzących związki partnerskie. Występują w dwóch głównych typach - pełnym i ograniczonym. Jakie są cechy każdego z nich??

Treść artykułu

• Co to jest pełne partnerstwo?
• Co to jest spółka komandytowa?
• Porównanie
• Tabela

Co to jest pełne partnerstwo?

Under pełne partnerstwo Ustanawia się instytucję utworzoną zgodnie z umową zawartą między partnerami:

• w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej w imieniu odpowiedniej organizacji;
• z zastrzeżeniem obowiązków ustanowienia partnerów majątkowych.

Osoba może należeć tylko do jednej organizacji odpowiedniego typu. Pełne partnerstwo powstaje poprzez podpisanie umowy partnerskiej przez partnerów. Ten dokument rejestruje:

• wielkość i struktura kapitału wspólnego;
• wielkość i procedura dostosowywania udziałów każdego z partnerów;
• wielkość, struktura i procedura inwestowania wkładów w partnerstwo;
• odpowiedzialność uczestników za niedopełnienie obowiązku lokaty inwestycyjnej.

Biznes w formie pełnego partnerstwa prowadzony jest wspólnie. Czasami dokumenty założycielskie ustalają mechanizm podejmowania decyzji większością głosów. Każdy z partnerów, w taki czy inny sposób, ma prawo uczestniczyć w dyskusji na temat istotnych kwestii, a także prowadzić działalność w imieniu ustanowionej organizacji (chyba że umowa stanowi inaczej). Jednak przed zawarciem transakcji partner będzie musiał uzyskać zgodę na nawiązanie stosunków prawnych od innych członków stowarzyszenia lub uzyskać pełnomocnictwo potwierdzające niezbędne uprawnienia.

Każdy z partnerów, który ustanowił organizację danego typu, jest zobowiązany:

• brać udział w rozwoju biznesu zgodnie z warunkami określonymi w statucie stowarzyszenia;
• zainwestować co najmniej połowę ustalonego udziału wkładu w kapitał organizacji do czasu jego zarejestrowania i przekazać pozostałe fundusze partnerstwu w terminie określonym w umowie;
• koordynować z kolegami zawieranie transakcji we własnym imieniu lub w interesie innych osób podobnych do tych, które stanowią przedmiot działalności handlowej spółki.

Jeśli członek związku naruszy którąkolwiek z powyższych zasad, wówczas jego partnerzy będą mieli prawo domagać się odszkodowania za straty od niego. Jeżeli powstają w wyniku nieskoordynowanej transakcji z udziałem innych osób, wówczas partnerzy mogą żądać rekompensaty za straty z funduszy otrzymanych przez partnera w ramach odpowiedniej transakcji.

Zysk oraz straty w ramach pełnego partnerstwa powinny być dzielone między jego założycieli zgodnie z proporcją charakteryzującą wielkość każdego udziału w kapitale zakładowym organizacji, chyba że umowa stowarzyszeniowa lub inna umowa między partnerami stanowi inaczej.

Ważne jest, aby aktywa netto spółki przekraczały kwotę kapitału akcyjnego lub przynajmniej były równe, w przeciwnym razie założyciele organizacji nie będą mieli prawnej możliwości wypłaty wspólnie uzyskanego zysku.

Odpowiedzialność partnerów w ramach zobowiązań jest zależna. Jeśli inni uczestnicy dołączą do organizacji (którzy nie są ich założycielami), wówczas będą odpowiadać za zobowiązania partnerstwa na równych zasadach z innymi.

Jeśli członek organizacji będzie zobowiązany do spłaty zaciągniętych długów, wówczas jego udział w spółce może zostać wykorzystany jako zabezpieczenie - pod warunkiem, że inna własność będąca własnością danej osoby nie wystarczy do wyrównania długu. Wartość udziału aktywów w spółce zależy od ich wartości księgowej, która jest ustalana w momencie, gdy pożyczkodawcy zwracają się do pożyczkobiorcy z prośbą o przekazanie aktywów przedsiębiorstwa w celu spłaty pożyczki.

Jeżeli udział na rzecz wierzyciela zostanie oddzielony od spółki, pożyczkobiorca przestaje uczestniczyć w działalności jako wspólnik. Ale przez kolejne dwa lata nadal ponosi odpowiedzialność za zobowiązania organizacji na równi z byłymi partnerami.

Uczestnik związku partnerskiego może zostać wydalony ze stowarzyszenia w postępowaniu sądowym zgodnie z jednomyślną decyzją partnerów, podjętą na podstawie obiektywnych podstaw - na przykład, jeśli osoba narusza zobowiązania określone w umowie.

Uczestnik partnerstwa może opuścić firmę z własnej inicjatywy, pisząc o tym oświadczenie. Należy to zrobić na 6 miesięcy przed zakończeniem działalności jako przyjaciel. Z ważnych powodów możliwa jest redukcja tego okresu..

Co to jest spółka komandytowa?

Spółka komandytowa, podobnie jak pełna, jest instytucją stworzoną w celu połączenia wysiłków przedsiębiorców i wspólnego zarządzania przedsiębiorstwem. Ale w jego składzie są 2 grupy partnerów:

• pełni towarzysze;
• dowódcy lub deponenci.

Działania tego pierwszego są prowadzone zgodnie ze wszystkimi zasadami, które zbadaliśmy powyżej. Oznacza to, że ponoszą pełną odpowiedzialność za obowiązki organizacji, podejmują kluczowe decyzje w biznesie.

Z kolei dowódcy praktycznie nie biorą udziału w partnerstwie, ale jednocześnie nie ponoszą odpowiedzialności za decyzje organizacji, ani za jej obowiązki. Wszystko, co robią, to inwestowanie pieniędzy w potencjalny zysk. Towarzysze otrzymują dodatkowy kapitał, dzięki któremu możliwe jest zapewnienie rozwoju biznesu..

Organizacje tego typu są również nazywane partnerstwami na rzecz wiary. Są uważane za formy prowadzenia działalności gospodarczej, dzięki którym przedsiębiorcy mogą, w oparciu o zaufane relacje z inwestorami, przyciągać dodatkowe inwestycje bez znaczącego ryzyka..

Porównanie

Główna różnica między spółką pełną a spółką komandytową polega na tym, że udział inwestorów lub komandytariuszy nie jest przewidziany w działaniach pierwszej organizacji: wszyscy założyciele lub nowi członkowie spółki są w pełni odpowiedzialni za wyniki biznesowe. Z kolei w spółce komandytowej są deponenci odpowiedzialni za straty spółki tylko w granicach zainwestowanych kwot.

W przeciwnym razie charakter prawny obu rodzajów rozważanych organizacji jest zbieżny. Mają ten sam status w relacjach z partnerami. Pełnoprawni partnerzy będący częścią spółki komandytowej mają takie same prawa i obowiązki, jak gdyby odpowiednie stowarzyszenie nie wiązało się z udziałem komandytariuszy w działalności gospodarczej.

Po rozważeniu różnicy między pełnym i ograniczonym udziałem, ustalamy wnioski w tabeli.

Tabela