Środki takie jak wydalenie i deportacja są stosowane wobec niektórych osób w celu ich przeniesienia poza granice kraju. Jakie są cechy każdego przypadku i czym różni się wydalenie z deportacji? Jest to opisane dalej..
Treść artykułu
- Definicja
- Porównanie
Definicja
Wydalenie - to kara za wykroczenia. Dotyczy to cudzoziemców i tych, którzy nie mają obywatelstwa..
Deportacja - przymusowe wycofanie osób z wyżej wymienionej kategorii z kraju z powodu braku podstaw do ich pobytu na tym terytorium.
do treści ↑Porównanie
Zatem skład osób, których dotyczą te działania, jest taki sam w obu przypadkach. Są to podmioty, które przybyły z zagranicy lub mieszkają w kraju bez obywatelstwa. Różnica między wydaleniem a deportacją uwidacznia się przede wszystkim w podstawach podjęcia takich środków.
ReklamaOsoby, które popełniły przestępstwa administracyjne, podlegają wydaleniu. Te ostatnie obejmują na przykład nielegalną pracę lub wjazd do kraju na podstawie fałszywych dokumentów. Wydalenie jest procesem prawnym wymagającym decyzji sądu.
Tymczasem za pomocą deportacji państwo pozbywa się osób, które utraciły prawo pobytu na jego terytorium. Nie jest to kara, jak w przypadku wydalenia, ale sposób na uregulowanie sposobu pobytu gości z zagranicy w kraju. Aby wdrożyć taki środek, wystarczy decyzja usługi migracji.
W każdym przypadku wydana decyzja odpowiada innemu terminowi. Wydalenie odbywa się zatem po wejściu w życie ogłoszonej decyzji. Oznacza to, że musi upłynąć dziesięć dni od daty dostarczenia odpowiedniego zawiadomienia naruszającemu. Punktem wyjścia dla deportacji jest moment, w którym dana osoba otrzyma decyzję. Cała procedura trwa pięć dni.
Podobieństwo dwóch rozpatrywanych środków polega na tym, że ich odwołanie jest dopuszczalne. Ale w sytuacji wydalenia konieczne jest posiadanie czasu, aby upłynęło dziesięć dni od momentu otrzymania decyzji o ukaraniu. Dłuższy okres trzech miesięcy na zakwestionowanie nakazu deportacji..
Jaka jest różnica między wydaleniem a deportacją? Fakt, że pierwsza procedura zawiera element zapobiegawczy. Osoba pociągnięta do odpowiedzialności jest nie tylko zobowiązana do opuszczenia kraju, ale także traci prawo do powrotu do niego w ciągu następnych pięciu lat. Deportacja, jeśli migrant kategorycznie odmawia opuszczenia terytorium, nie ma tak poważnych konsekwencji. Po przygotowaniu niezbędnych dokumentów w razie potrzeby obywatel będzie mógł wrócić do tego samego kraju.