Różnica między dobrowolnym zwolnieniem a zwolnieniem za zgodą stron

Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej przewiduje 2 podobne mechanizmy zwalniania pracownika przedsiębiorstwa - na ich wniosek, a także za zgodą stron. Jakie są ich cechy szczególne? Jaka jest różnica między dobrowolnym zwolnieniem z pracy na podstawie porozumienia stron?

Treść artykułu

• Jakie są cechy dobrowolnego zwolnienia?
• Jakie są szczegóły zwolnienia za zgodą stron?
• Porównanie
• Tabela

Jakie są cechy dobrowolnego zwolnienia?

Ten mechanizm prawny obejmuje rozwiązanie umowy z inicjatywy pracownika, który składa oświadczenie o chęci rezygnacji. Obowiązkowe - bez instrukcji i życzeń pracodawcy, całkowicie dobrowolnie. Jeżeli okaże się, że pracownik nadal złożył oświadczenie odzwierciedlające chęć rezygnacji z przymusu, zwolnienie może następnie zostać uznane przez inspektorat pracy lub sąd za niezgodne z prawem.

Omawiany mechanizm zwalniania regulują przepisy art. 80 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z jego przepisami:

• pracownik musi powiadomić swoją firmę o planach odejścia na 2 tygodnie przed zakończeniem pracy (podczas gdy firma ma prawo skrócić ten okres);
• w przypadku rezygnacji specjalisty ze względu na fakt, że nie może on obiektywnie kontynuować pracy, a także w przypadkach, gdy pracodawca dopuścił się naruszenia prawa pracy, termin rozwiązania umowy określa pracownik;
• pracownik, który wysłał wniosek o anulowanie umowy na własny wniosek, ma prawo odwołać dokument do upływu 2 tygodni lub innego określonego okresu oraz jeśli firma nie zatrudniła innego pracownika do momentu anulowania wniosku;
• stosunki pracy między pracownikiem, który napisał wniosek z własnej woli, a firmą pracodawcy mogą być kontynuowane, jeżeli umowa po 2 tygodniach lub innym określonym okresie nie zostanie faktycznie rozwiązana.

Jakie są szczegóły zwolnienia za zgodą stron?

Rozważany mechanizm umożliwia zainicjowanie zwolnienia zarówno przez pracownika, jak i firmę zatrudniającą. Procedura ta jest regulowana przepisami art. 78 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z nimi zwolnienie zgodnie z przedmiotowym programem jest możliwe w dowolnym momencie. Ważne jest, aby umowa o zakończeniu stosunków prawnych między pracownikiem a pracodawcą została sporządzona na piśmie. Umowa powinna wyraźnie określać fakt, że zwolnienie specjalisty wynika z wzajemnej zgody każdej ze stron stosunku prawnego.

Szczegóły pisemnej umowy o rozwiązaniu umowy mogą być wskazane w zamówieniu w momencie odstąpienia od umowy jako podstawa do sporządzenia tego zamówienia. W pisemnej umowie należy określić datę zwolnienia specjalisty, odniesienie do artykułu regulacyjnego Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej i inne warunki rozwiązania umowy.

Raz pisemne porozumienie w sprawie rozwiązania stosunku pracy może zostać anulowane tylko wtedy, gdy zostanie zatwierdzone ponownie przez obie strony - zarówno pracownika, jak i pracodawcę.

Porównanie

Główną różnicą między zwolnieniem z woli a rozwiązaniem umowy za zgodą stron jest to, że w pierwszym przypadku inicjatorem rozwiązania umowy może być tylko pracownik, w drugim może to być również pracodawca. Omawiane mechanizmy są regulowane przez różne artykuły Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej.

Podstawą do rozwiązania umowy z woli pracownika jest sporządzone przez niego oświadczenie. Po rozwiązaniu umowy zgodnie z drugim schematem obie strony stosunku pracy podpisują dokument potwierdzający zamiary każdej ze stron.

Pracownik, który wysłał oświadczenie do swojego pracodawcy (w ramach pierwszego mechanizmu) ma prawo wycofać to źródło lub, pod pewnymi warunkami, nie skorzystać z prawa do rozwiązania umowy po 2 tygodniach lub innym okresie do przepracowania. Z kolei pisemne porozumienie o rozwiązaniu stosunku pracy może zostać rozwiązane tylko na życzenie obu stron, które podpisały dokument.

Po ustaleniu, jaka jest różnica między zwolnieniem z woli a zwolnieniem za zgodą stron, odzwierciedlają ustalenia w niewielkiej tabeli.

Tabela