Miło jest pisać o pozytywnych tematach, ale te negatywne wymagają pokrycia. Właśnie dlatego, że staramy się chronić przed negatywnymi emocjami, nie wchodząc w szczegóły nieprzyjemnych zjawisk społecznych, czasami nie rozumiemy smutnych, ale naglących rzeczywistości. Chuligaństwo i wandalizm są synonimami w wielu kontekstach, pomimo faktu, że te dwa zjawiska społeczne różnią się od siebie.
Chuligaństwo - ogólny termin dla przestępstw, które ujawniają brak szacunku dla innych członków społeczeństwa.
Wandalizm - jeden z przejawów chuligaństwa, który wyraża się w zbezczeszczeniu wartości duchowych ludzkości - przedmiotów i zabytków kultury. Wandalizm ma na celu niszczenie mienia bardziej niż ludzi. Jest znany światu jako od dawna zjawisko historyczne, które powstało w starożytnym Rzymie. Chuligaństwo jako termin i pewne naruszenie społeczne trwa tylko kilka stuleci i tylko w krajach, które wcześniej były członkami ZSRR, chuligaństwo jest rozpatrywane w tym aspekcie, który jest przewidziany w ustawodawstwie. W innych krajach termin „chuligaństwo” odnosi się głównie do agresywnych fanów sportu. Wandalizm jest karalny wszędzie.
Aby rozróżnić pojęcia „chuligaństwa” i „wandalizmu”, należy zrozumieć, że ten pierwszy ma charakter demonstracyjny, w przeciwnym razie jego znaczenie zostanie utracone, a drugie jest niezauważalne, ponieważ wandalizm ma na celu - zniszczenie mienia. W naszym kraju kodeks karny dokładniej obejmuje przypadki chuligaństwa, wandalizm jako odrębne przestępstwo podkreślono później.
Wnioski
- Chuligaństwo jest bardziej ogólnym terminem, hiperonimem hiponimu „wandalizm”, przy czym ten drugi jest odmianą tego pierwszego.
- Wandalizm jako zjawisko historyczne znany jest od niepamiętnych czasów; chuligaństwo po raz pierwszy odnotowano w XVIII wieku.
- Nielegalne działania wandali mają na celu zniszczenie mienia, a chuliganów - naruszenie praw i wolności innych obywateli.
- Chuliganizm jest otwarty, ostentacyjny, a wandalizm polega na popełnieniu przestępstwa „po cichu”.
