Różnica między aktywnymi okularami 3D a pasywnymi

Technologie 3D, przechodząc od kategorii efektów specjalnych do już dostępnych i prawie tradycyjnych, stawiają konsumentowi trudne zadanie do wyboru. Obecnie producenci oferują już trzy sposoby na wejście do trójwymiarowej przestrzeni wideo: poprzez tak zwane pasywne lub aktywne okulary 3D i monitory autostereoskopowe. Te ostatnie są wciąż zbyt drogie w produkcji i nie są używane w kinach domowych. Wybierając telewizor 3D, potencjalny użytkownik wybiera technologię aktywną lub pasywną. I chociaż oznacza to wybór między urządzeniami, ostatecznie okulary, które musisz użyć, nadal odgrywają decydującą rolę. Pamiętaj tylko, że zamiana jednego widoku na inny nie będzie działać bez bezpośredniej wymiany źródła sygnału - telewizora lub monitora.

Treść artykułu

• Definicja
• Porównanie
• Wnioski

Definicja

Aktywne okulary 3D - urządzenia pomocnicze używane do tworzenia trójwymiarowego obrazu przez ludzki aparat wzrokowy, wymagające podłączenia do źródła zasilania. Ich zasadą działania jest użycie mechanizmu migawki, który naprzemiennie zasłania lewy lub prawy ekran LCD, które są używane w aktywnych okularach zamiast okularów. Mechanizm migawki synchronizuje się z telewizorem, który wyświetla klatki naprzemiennie dla każdego oka z wysoką częstotliwością.

Nowoczesny pasywne okulary 3D - urządzenia stosowane do tworzenia trójwymiarowego obrazu przez ludzki aparat wzrokowy, które nie wymagają dodatkowych źródeł zasilania i instalacji skomplikowanych mechanizmów. Zasada działania takich okularów opiera się na zastosowaniu filtrów polaryzacyjnych, które zapewniają osobny obraz dla każdego oka. Obecnie stosuje się polaryzację liniową i kołową. Aby uzyskać efekt 3D dzięki technologii pasywnej, ekran musi być również wyposażony w odpowiednie filtry.

Porównanie

Dwa główne kryteria, według których konsument wybiera sposób wygodnego pozostania w domu przed ekranem - cena i jakość obrazu. Oczywiście dzielą każdą grupę na dwie diametralnie przeciwne: koszt urządzenia jest zwykle odwrotnie proporcjonalny do jakości. Okulary 3D nie są wyjątkiem.

Koszt punktów aktywnych może czasami przekraczać koszt pasywny, a czasem dziesiątki razy. Anaglify (te z lat 90., z wielokolorowymi szkłami i tekturową ramą) nie są dziś omawiane, choć są również pasywne. Jednak telewizor lub monitor z filtrem polaryzacyjnym (daje efekt srebrnego ekranu) jest znacznie droższy niż urządzenie 3D, które jest wyposażone w aktywne okulary. Z drugiej strony aktywna technologia nie zapewnia uniwersalnej kompatybilności okularów z urządzeniami, a synchronizacja jest czasami dostępna tylko wtedy, gdy modele tego samego producenta pokrywają się.

Jedną z zalet aktywnych okularów nad pasywnymi jest rozdzielczość dostarczonego obrazu. Ponieważ obiektywy LCD pokazują ramkę w całości, a soczewki spolaryzowane są z przeplotem, rozdzielczość tego pierwszego wydaje się znacznie wyższa, a obraz jest bardziej szczegółowy i wyraźny. Pomimo zapewnień producentów pasywnych okularów o bezpośrednim połączeniu obrazu z widocznością, wpływ ma to na jasność i szczegółowość. Z drugiej strony jasność cierpi w obu przypadkach: zarówno bramki kolorów, jak i filtry polaryzacyjne zmniejszają oddawanie kolorów. Subiektywne dowody mówią jednak o mniej więcej naturalnej jasności obrazu uzyskanego za pomocą technologii pasywnej. Ale jeśli przejdziesz na 2D, wysoka częstotliwość migania i brak filtra polaryzacyjnego dla telewizorów z aktywną technologią dadzą obraz o wyższej jakości.

Jako zaawansowane technicznie urządzenia aktywne okulary 3D ważą znacznie więcej niż te pasywne. W tym przypadku zalety tego ostatniego są dosłownie na nosie: im mniejszy nacisk, tym lepiej czuje się widz. Jednak komfort jest nadal ograniczony: okulary pasywne z polaryzacją liniową nie pozwalają na zmianę kąta główki (efekt trójwymiarowy znika), okulary z polaryzacją kołową nie mają bardzo szerokich kątów widzenia, więc nie możesz liczyć na oglądanie filmu w pozycji leżącej bez zmiany kąta ekranu. Wysoki stopień zmęczenia oczu spowodowany migotaniem, który stał się efektem ubocznym aktywnej technologii, można również przypisać komfortowi..

Aktywne okulary wymagają okresowego ładowania akumulatorów lub wymiany akumulatorów. Pasywne w ogóle nie wymagają żadnych dodatkowych akcesoriów, które w połączeniu z ich taniością (nawet te jednorazowe mogą być używane w kinach - ani jeden AIMax nie zbankrutował) działa na korzyść wymiernej korzyści takiej technologii. Ponadto system synchronizacji z telewizorem lub monitorem (podczerwień lub bluetooth) nie wymaga żadnych zakłóceń, których czasami trudno uniknąć w domu: na przykład bez pilota, oglądanie dowolnego filmu może nie być zabawne. Występuje interferencja - następuje desynchronizacja, co oznacza, że ​​obraz z 3D staje się dwuwymiarowy i podwójny.

Wnioski

1. Aktywne okulary 3D wyświetlają na przemian ramki dla każdego oka, okulary pasywne jednocześnie.
2. Aktywne okulary 3D są wielokrotnie droższe niż pasywne.
3. Aktywne okulary 3D wymagają źródła zasilania.
4. Pasywne okulary 3D są wygodne w użyciu.
5. Klarowność i szczegółowość obrazu w aktywnych okularach 3D jest większa.
6. W pasywnych okularach 3D jasność obrazu jest wyższa, a odwzorowanie kolorów jest optymalne.
7. Pasywne okulary 3D wymagają specjalnych drogich ekranów.
8. Aktywne okulary 3D wymagają urządzenia synchronizującego w urządzeniu.
9. Pasywne okulary 3D mają niższe kąty widzenia.
10. Wiele osób skarży się na zmęczenie oczu po użyciu aktywnych okularów 3D..