Wydaje się, że jeśli słowa „boks” są nazwami dwóch sztuk walki, powinny być bardzo podobne pod względem techniki i zasad. Ale tak nie jest. Jaka jest różnica między boksem tajskim a zwykłym boksem, staje się jasne dla każdego, kto widział takie walki przynajmniej raz. W rzeczywistości są to zupełnie inne sporty, które są odpowiednie dla osób o różnych potrzebach i zadaniach..
Treść artykułu
- Definicje i historia
- Porównanie
- Tabela
Definicje i historia
Boks jest rodzajem sztuk walki, których główną cechą jest uderzanie przez sportowców tylko rękami w specjalnych rękawiczkach. Powstał bardzo długo: wzmianki o takich walkach na pięści znajdują się w dokumentach dotyczących starożytności. Następnie boks stał się jednym ze sportów olimpijskich. Jednak w nowoczesnej wersji pojawił się tylko w Anglii XVIII wieku. A w połowie XIX wieku opracowano pierwszy zestaw reguł, który jest nadal aktualny. Nawiasem mówiąc, ta lista regulowała obowiązkową obecność rękawiczek u sportowców podczas walki. Warto zauważyć, że reguły zostały ostatecznie uznane w 1882 roku. Klasyczna różnorodność boksu nazywa się teraz angielskim.
Boks tajski to rodzaj sztuki walki, która powstała w Tajlandii. Jest zakorzeniony w starożytnych sztukach walki tego kraju i Indochin. Drugą nazwą tego rodzaju sztuk walki jest „Muay Thai”, co oznacza „wolną walkę”. Ciosy w boksie tajskim wykonuje się pięściami, łokciami, stopami, nogami, kolanami. Podczas sparingów sportowcy, podobnie jak w przypadku zwykłego boksu, noszą rękawiczki. Interesujące jest to, że w ich ojczyźnie Muay Thai jest jedną z obowiązkowych klas szkolenia policjantów..
do treści ↑Porównanie
Jak widać z definicji, główna różnica między boksem tajskim a regularnym polega na tym, że ciosy to nie tylko pięści. Nic dziwnego, że Muay Thai jest często nazywany walką ośmiu kończyn..
Druga ważna różnica dotyczy części ciała, które można uderzyć w tych dwóch rodzajach boksu. Angielski zabrania sportowcom uderzania się nawzajem poniżej pasa. Ponadto nie można popychać, wykonywać ujęć i udusić, wkładać podnóżki, gryźć, pluć. Uderzenie w plecy i nerki jest również zabronione..
Reklama
W boksie tajskim kopanie jest używane częściej i jest oceniane wyżej: uważa się je za bardziej skuteczne. We współczesnym Muay Thai chwyty, kopnięcia w pachwiny, techniki uduszenia i rzuty amplitudy są zakazane. Nie możesz pokonać przeciwnika głową i zaatakować poległych. Podczas bitwy punkty są również usuwane za każdą zniewagę wobec wroga, czy to słowo, gest braku szacunku, czy coś innego. Najbardziej upokarzającą rzeczą podczas Muay Thai jest uderzenie stopą, ponieważ w Tajlandii ta część ciała jest uważana za nikczemną. Nawet delikatny dotyk dla sportowca przypomina plucie w twarz. Jednak takie strajki nie są zabronione przez przepisy..
Klasyczny boks nakłada zauważalne ograniczenia na sportowców, ponieważ uderzenia można wykonać tylko pięściami. Ale z tego samego powodu klinczowanie tutaj jest stosunkowo bezpiecznym punktem. Chociaż są bokserzy, którzy celowo wykonują wiele chwytów, aby wyczerpać wroga i pozbawić go korzyści z aktywnej walki. Jednocześnie w Muay Thai klincz jest jednym z najniebezpieczniejszych etapów walki, ponieważ dozwolone są tu potężne ciosy łokciami i kolanami, które są trudne do zauważenia i zapobiegania w tej sytuacji. Wynika to z tego, że tajscy bokserzy mają szczególne zalety w walce w zwarciu, nawet gdy walczą bez reguł.
Pewne różnice obserwuje się w środowisku właściwym dla każdego z dwóch rodzajów boksu. Tak więc w języku angielskim do walki potrzebny jest kwadratowy pierścień, którego bok w nowoczesnych konkurencjach może wynosić od 3 do 7 m. Bokserzy spędzają 3-minutowe rundy z przerwą 1 minuty.
Co ciekawe, walki Muay Thai tradycyjnie odbywają się przy muzyce. Ustawia rytm i pomaga wojownikom się skoncentrować. Czas trwania rundy, jak w przypadku normalnego boksu, wynosi 3 minuty, ale bitwa odbywa się w kwadratowym pierścieniu o boku 6 m.
Ogólnie boks tajski jest uważany za jedną z najbardziej traumatycznych i trudnych sztuk walki. Do 1929 r., Kiedy ustalono zasady zwycięstwa punktów, bojownicy często pozostawiali pierścień martwy lub poważnie kaleką. A poddanie się uważano za ogromny wstyd. Boks angielski jest znacznie mniej niebezpieczny dla samych sportowców.
do treści ↑Tabela
Poniższa tabela krótko opisuje różnicę między boksem tajskim a zwykłym..
| Boks tajski | Regularne boks |
| Możesz pokonać kolanami, łokciami, pięściami, nogami, stopami, kopnięciami jako bardziej efektywnymi | Tylko stemple |
| Przebijanie pachwiny i głowy zabronione | Uderzenia poniżej talii i z tyłu są zabronione |
| Clinch - najniebezpieczniejszy moment pojedynku, gdy stosowana jest potężna technika walki w zwarciu | Clinch - sposób na relaks lub wyczerpanie przeciwnika |
| Do walki potrzebujesz pierścienia 6 x 6 m, walce towarzyszy tradycyjna tajska muzyka | Do bitwy używa się kwadratowego pierścienia o boku od 3 do 7 m |
Kiedy zapoznasz się z cechami tych dwóch rodzajów sztuk walki, staje się jasne, dlaczego boks tajski jest uważany za bardziej krwawy, a jednocześnie bardziej spektakularny. Jeśli Twoim celem jest nauczyć się chronić siebie, to Muay Thai będzie jedną z najlepszych opcji. Przy dobrym przygotowaniu pozwoli ci szybko i skutecznie pokonać wroga, nawet jeśli twoja własna waga i masa mięśniowa są niewielkie. Nie zapominaj, że powstał w Tajlandii, gdzie cała populacja wyróżnia się dość delikatnym kompleksem w porównaniu z przedstawicielami innych krajów. Muay Thai jest również często włączony do programów samoobrony kobiet..
Jeśli chcesz opanować brutalną sztukę walki i mówić na zawodach, nie narażając zdrowia na bardzo wysokie ryzyko, angielski boks będzie oczywiście właściwym wyborem.
