Wybór mieszanki do tynkowania powierzchni wpływa bezpośrednio na jakość wykończenia. Nowoczesny rynek jest bogaty w różnorodne tynki, a producenci oferują zarówno niezawodne i sprawdzone mieszanki, jak i „zaawansowane” opcje. Materiały na tynk różnią się nie tylko kosztem, ale także składem, właściwościami i zakresem.
Najczęściej stosowane są rozwiązania na bazie cementu i gipsu. Każda z nich ma swoje zalety i wady, dlatego do wyboru niezbędnego materiału należy podejść tak ostrożnie, jak to możliwe..
Zaprawa do tynków na bazie cementu
„Klasyczna” wersja kompozycji do tynkowania, która uzyskała największą dystrybucję w ostatnich dziesięcioleciach, składa się z piasku, cementu i różnego rodzaju plastyfikatorów w celu zwiększenia właściwości operacyjnych warstwy. Z reguły ten rodzaj tynku nakłada się na solidną i trwałą płaszczyznę: cegłę, beton, pianę i gazobeton. Takie mieszanki mają wysoką wytrzymałość warstwy, ochronę przed wilgocią i przystępną cenę..
Tynk gipsowy
Skład takich mieszanin obejmuje naturalny proszek gipsowy i różne dodatki syntetyczne i polimerowe w celu poprawy wydajności. Jakość wykonywanego przetwarzania zależy od wielkości frakcji. - im mniejszy rozmiar, tym lepsza powierzchnia. Rozwiązania na bazie gipsu są nakładane na dowolną powierzchnię podłoża, w tym na tworzywa sztuczne i drewno. Wśród głównych zalet warto podkreślić przyjazność dla środowiska, ciągliwość, brak skurczu i niski ciężar właściwy. Okładzina gipsowa eliminuje konieczność stosowania dodatkowego zbrojenia.
Co jest wspólne między tynkiem cementowym a gipsowym?
Głównym faktem uogólniającym dla tych dwóch rodzajów jest ich cel - wyrównanie powierzchni różnych materiałów do wykończenia. Ponadto obie te opcje mają następujące wspólne funkcje:
- Podłoże przed nałożeniem warstwy tynku należy przygotować: oczyścić z zanieczyszczeń i rażących nierówności oraz zagruntować.
- Proces tynkowania można przeprowadzić zarówno ręcznie, jak i mechanicznie.
- Po nałożeniu warstw utwardzenie wymaga czasu (choć w każdym przypadku jest inaczej).
- Oprócz poziomowania ten rodzaj prac wykończeniowych zapewnia wystarczająco wysoki poziom izolacji cieplnej i akustycznej..
Aplikacja tynku gipsowego
Niemniej różnice między tymi typami rozwiązań są znacznie większe niż podobieństwa.
Porównanie i różnice
Zaprawy tynkarskie na bazie gipsu i cementu różnią się nie tylko składem, ale także wieloma innymi czynnikami - właściwościami podczas pracy, warunkami aplikacji i ceną:
- Trwałość. Zgodnie z tym parametrem prawdziwym liderem wśród wszystkich proponowanych opcji jest cement. Ta opcja jest najbardziej trwała i może trwać przez wiele dziesięcioleci, nawet w niesprzyjających warunkach środowiskowych. Kompozycje gipsowe dla tego wskaźnika są mniej trwałe i niezawodne..
- Przyczepność do powierzchni. Ulubionym jest także mieszanka cementowa. Nie wymagają specjalnych warunków dla wysokiej jakości przyczepności do podłoża i można je nakładać na prawie nieprzygotowaną powierzchnię, zachowując jednocześnie ich właściwości wytrzymałościowe
- Ciągliwość i kurczliwość. Wskaźnik ten jest znacznie wyższy w spoiwach gipsowych. Można go nakładać bez użycia specjalnej siatki wzmacniającej, ponieważ materiał jest bardzo lepki i nie odkształca się po ułożeniu.
- Paroprzepuszczalność. Kompozycje na bazie gipsu są porowate i mają małą gęstość, dlatego znacznie poprawiają mikroklimat i zapobiegają pleśni na obrabianych powierzchniach.
- Odporny na wilgoć. Przeciwnie, mieszanki cementowe mają wysoką gęstość, eliminując możliwość absorpcji, dzięki czemu można je stosować do dekoracji pomieszczeń o stałej wysokiej wilgotności. Aby zwiększyć wytrzymałość okładziny gipsowej, wymagana jest dodatkowa obróbka specjalnymi związkami.
- Wymagania dotyczące powierzchni do zastosowania. Jedną z wad rozwiązań cementowych jest możliwość nakładania tylko na gładkie i trwałe materiały: cegłę, kamień i różne rodzaje betonu. Nie może być stosowany do wykańczania pomalowanych, drewnianych, plastikowych podłoży. Tynk gipsowy można łatwo nakładać na dowolną płaszczyznę..
- Ciężar właściwy. Spoiwa cementowe są ciężkie i przenoszą duże obciążenie na podstawę. Zaprawy gipsowe są znacznie lżejsze, a oprócz zmniejszenia obciążenia prowadzi to do zmniejszenia zużycia materiału.
- Złożoność procesu i czas suszenia. Proces nakładania zaprawy cementowej jest dość czasochłonny - wymaga układania w kilku etapach i obecności specjalnej siatki do zbrojenia. W takim przypadku okres suszenia może trwać kilka tygodni, co znacznie zmniejsza tempo pracy. Powstała powierzchnia ma wysoką porowatość i niepozorny kolor, dlatego przed wykończeniem należy dodatkowo szpachlować i szlifować. Tynkowanie powierzchni za pomocą kompozycji cementowo-piaskowej wymaga specjalnych umiejętności. Kompozycje gipsowe ze względu na wysoką ciągliwość z reguły można układać w jednej warstwie i wysychają w ciągu 2-3 dni. Po aplikacji powierzchnię można stosować bez dodatkowej szpachli. Prawie każdy początkujący może poradzić sobie z tą metodą, jednak nie można zapominać o szybkim czasie krzepnięcia i niemożności ponownego użycia.
- Przyjazność dla środowiska. Mieszanki gipsowe, w przeciwieństwie do mieszanek cementowych, praktycznie nie zawierają substancji szkodliwych dla zdrowia. W innym przypadku podczas pracy w środowisku do dróg oddechowych przedostaje się duża ilość piasku, cementu, pyłu i innych cząstek.
- Koszt. Cena mieszanek na bazie cementu jest zwykle 1,5-2 razy niższa niż w przypadku gipsu.
Gdzie lepiej zastosować?
Na podstawie przeglądu zalet i wad każdego rodzaju mieszaniny można wyciągnąć wnioski na temat zakresu każdego rodzaju rozwiązania.
Spoiwa cementowe najczęściej stosuje się do dekoracji fasad zewnętrznych, nieogrzewanych i piwnicznych pomieszczeń, ścian łazienek, kuchni i innych pomieszczeń, w których wytrzymałość i odporność warstwy tynku na wilgoć jest szczególnie ważna. Dzięki doskonałej wytrzymałości i trwałości wersja cementowo-piaskowa jest doskonałym wyborem do wyrównywania ścian podczas remontu pomieszczeń.
Aplikacja tynku cementowego
Tynk na bazie gipsu należy stosować do dekoracji wnętrz przed nałożeniem warstw wykończeniowych materiałów lub tapet. Ponadto może być stosowany jako końcowy element dekoracyjny. Jest bardzo przyjazny dla środowiska i ze względu na paroprzepuszczalność tworzy specjalny klimat i zapobiega rozprzestrzenianiu się grzybów i innych mikroorganizmów. Ze względu na niską odporność na wilgoć tego rodzaju spoiwa nie można stosować do prac wykończeniowych na zewnątrz.
Należy pamiętać, że podczas wykonywania pracy zaleca się stosowanie gotowych materiałów od sprawdzonych producentów. Cena błędu przy wyborze w tym przypadku może prowadzić do dodatkowych kosztów finansowych i czasowych..
