Co jedzą delfiny?

Delfiny to wysoce zorganizowane zwierzęta. Zachowanie się paszy, czyli wszystko związane z pozyskiwaniem żywności, jest dla nich bardzo skomplikowane, a niektóre szczegóły naukowcy poznali stosunkowo niedawno. Interesujące jest nie tylko to, co jedzą delfiny, ale także proces znajdowania i pozyskiwania żywności.

Treść artykułu

• Delfiny Morskie
• Mieszkańcy słodkowodnych
• Delfiny i ludzie
• Urodził się Delfin ...

Delfiny Morskie

Na słowo „delfin” większość z nas najprawdopodobniej przedstawi białą beczkę (Delphinus delphis) lub delfina butlonosą (Tursiops truncatus). Rzeczywiście są oni charakterystycznymi przedstawicielami rodziny subordorskich delfinów wielorybów. Delfin zwyczajny uwielbia otwarte morze, ale delfin butlonosowy jest mieszkańcem wód przybrzeżnych.

Delfiny morskie są znane ludziom od bardzo dawna. Mieszkańcy wybrzeża z łatwością oswoili te towarzyskie zwierzęta, oferując im swoją ulubioną ucztę - ryby. Ale jeśli delfiny biorą ryby z ludzkich rąk, to z natury są dość wybredne w jedzeniu. Preferowane są małe stada, ponieważ łatwiej je polować i łatwiej połknąć. Z oczywistych powodów ostatnie gatunki jedzą kolczaste gatunki płetw..

Na przykład delfin Morza Czarnego, biała beczka, preferuje szprota i hamsę, ostrobok, plamiak, makrele, igły morskie i barweny są nieco mniej popularne. Nie znajdując swojej ulubionej ofiary, łapie zielonkawe, psy morskie (okonia), krewetki i zbiera bezkręgowce z dna. Beczki ryb oceanicznych z siei żerują na gromadniku, saury, barwenie, śledziu, sardynach i innych rybach, które zwykle tworzą szkoły. Makrela i latające ryby trafiają do nich znacznie rzadziej, a od czasu do czasu delfiny urozmaicają menu płaszczkami i kałamarnicami.

Delfiny próbują żerować na powierzchni, ale w razie potrzeby mogą nurkować na przyzwoitej głębokości - do 250 metrów. Delfiny śródziemnomorskie nieświadomie pomagają rybakom, odstraszając stada sardeli i sardynek przed zimowaniem w głębinach morskich.

Doświadczone zwierzęta mają wiele technik łowieckich. Jednym z najczęstszych jest składanie ławic ryb w piłkę. Po znalezieniu szkoły rozciągniętej wstążką delfiny owijają ją w taki sposób, że głowa szkoły łapie własnym ogonem. Zrobione - ryba będzie krążyć w jednym miejscu, aż delfiny będą pełne. Niektórzy łowcy trzymają ościeżnicę na ringu, oszałamiając ultradźwiękowymi krzykami, inni na zmianę wbijają się w jego środek i chwytają zdobycz.

Pojedynczy delfin używa ukrytych metod połowu. Wchodząc w gęstwinę stada małych ryb, pływa, jakby nie zwracając na nie uwagi. Niemniej jednak ryby znikają pojedynczo i kilka naraz w uchylonym pysku - drapieżnik wciąga je, działając językiem jak tłok. Łapie wszystkie ryby, które okazały się 10-15 centymetrów od nosa delfina.

Morze nie zawsze jest pełne ławic ryb, a delfiny zmieniają nawyki. Chodzą na nocne wędkowanie, samodzielnie lub w małych grupach. Starając się nie hałasować, przeczesuj płycizny w poszukiwaniu drzemiących ryb, a także ośmiornic i kałamarnic, które wychodzą z dna po zachodzie słońca. Szary delfin specjalizuje się w głowonogach, dlatego zawsze poluje o zmierzchu..

Konkurs żywnościowy

Na Florydzie wyrażenie „jak delfin i rekin” jest równoznaczne z naszym „jak kot i pies”. Spór między rekinami i delfinami jest bezpośrednim wynikiem rywalizacji pokarmowej: oba gatunki jedzą to samo. W przypadku rekina nie przejmuj się śniadaniem z delfinem, ale wzajemna pomoc je ratuje - wszyscy, którzy są w pobliżu, proszą o pomoc, nawet delfiny innych gatunków. Dla ryb drapieżnych oznacza to koniec. Delfiny nigdy nie jedzą zabitych rekinów, chociaż młode rekiny są łapane i połykane wraz z innymi rybami.

Mieszkańcy słodkowodnych

Z czterdziestu gatunków delfinów pięć żyje w rzekach. Wszystkie są rzadkimi zwierzętami wymienionymi w Czerwonej Księdze. Różnią się od morskich z ruchomą szyją, dłuższym dziobem i niską prędkością ruchu. Żywią się głównie tym, co znajdują w mule - skorupiakami, mięczakami, rybami chowającymi się na dnie. Prowadź skryty, nocny styl życia.

Amazonka Inia słynie z pomysłowości i jest znana z tendencji do kradzieży ryb z sieci. Ponadto łowi żółwie rzeczne i kraby. Nie wiadomo, w jaki sposób delfin wyciąga mięso ze skorupy. Najprawdopodobniej łamie zdobycz na kamieniach (w podobny sposób delfin ścina mątwy). Delfin Ganges, znany również jako Susus, poluje na błotnistych wodach indyjskich rzek. Wizja jest tu bezużyteczna, więc susuk jest prawie ślepy. Ale z drugiej strony posiada echolokację z precyzją biżuterii - znajduje każdy przedmiot, który wpadł do wody, nawet monetę wyrzuconą daleko.

Delfiny i ludzie

Delfiny są silnymi i porywczymi drapieżnikami, które potrafią złapać dowolną ofiarę w słonej przestrzeni. Ale oprócz tego są przebiegli: po co podróżować dziesiątki mil w poszukiwaniu ryb, skoro można zaprzyjaźnić się z kimś i zdobyć część jego połowu? Istnieje wiele sposobów - od zwykłego żebractwa po pełne uczestnictwo w wędkowaniu.

Na wybrzeżu Afryki Zachodniej istnieje rodzaj międzygatunkowego tandemu. Delfiny butlonosowe żyjące w pobliżu wiosek rybackich zawsze sygnalizują na lądzie, że w pobliżu znajduje się duże stado ryb. Widząc niespokojnie pędzących w tę iz powrotem ogonowych „partnerów”, rybacy pospiesznie przygotowują sieci. A delfiny działają jako naganiacze. Gdy sieć jest pełna, ludzie nie spieszą się z wyborem sprzętu - czekają, aż delfinowa „brygada” będzie pełna. I dopiero wtedy wyciągają sieć na brzeg. Podobnie ludzie i delfiny w południowej Brazylii współpracowali. Wybrzeże jest tam wcięte przez laguny tak małe i błotniste, że delfiny boją się w nich pływać. Wbijają ryby do laguny i blokują dostęp do morza, a rybacy muszą przejść przez zatoczkę z siatką. Delfiny zawsze dają część zdobyczy.

Kiedy złapane są delfiny, indywidualny charakter każdego z nich jest w pełni zamanifestowany. Niektórzy po stresie przez wiele dni prowadzą strajk głodowy, a nawet umierają, całkowicie rezygnując z jedzenia. Inni biorą jedzenie z rąk od pierwszego dnia; następnie takie osoby szybko uczą się i łatwo nawiązują kontakt nawet z nieznajomymi.

Umiejętność naśladowania

Delfiny urodzone i wychowane w niewoli nie mają umiejętności łowieckich. Faktem jest, że delfiny w delfinarium jedzą tylko z rąk trenera, przyjmując ryby jako zachętę do starannego wykonywania zadań. Jednak w społeczności dzikich krewnych wszystko szybko się odbija - pomaga to w naśladowaniu. Delfiny naśladują nie tylko krewnych, ale także ludzi, a nawet foki: mogą powtarzać dźwięki i charakterystyczne ruchy za sobą. Jeśli jeden delfin zobaczy, że inny został za coś pochwalony, natychmiast powtarza swoje działania, aby otrzymać nagrodę.

Urodził się Delfin ...

Kiedy gwiazda spada, Grecy mówią - „narodził się delfin”. Oczywiście delfiny rodzą się w inny sposób, ale legenda jest bardzo piękna.

Delfin rodzi się jako pierwszy. To duże dziecko, czasem osiągające połowę długości matki. Jego płetwy są złożone w rurkę, ale wkrótce zyskują ton i prostują się. Nikt nie wspiera noworodka w pobliżu powierzchni: nie może utonąć. Dzięki zapasom tłuszczu cielę trzyma się w wodzie jak pływak - w pozycji pionowej. Po godzinie lub dwóch podejmuje pierwsze próby samodzielnego pływania, a następnie matka odwraca do niego brzuch i zamienia sutek.

Mleko delfinowe jest gęste i pożywne, bogate w tłuszcz i białko. Dziecko pozostaje nabiału przez okres do jednego roku (w niewoli - do dwóch lat), chociaż zaczyna próbować pokarmów stałych od trzeciego miesiąca życia. W niewoli mogłem zobaczyć, jak matka delfina uczy młode - prawie jak kotek. Trzyma ryby przez pewien czas w powietrzu, aby straciła zwinność, puszcza i znów łapie, dając przykład. A potem daje „zabawkę” dziecku.