Naukowcy uważają, że to ludzka zdolność abstrakcyjnego myślenia odróżnia go od świata zwierząt. Jedną z podstawowych zasad takiej pracy jest określenie kategorii badanych jako „przedmiot” i „przedmiot”. Ale, jak pokazuje praktyka, nie każda osoba, w tym osoba posiadająca wyższe wykształcenie, rozumie różnicę między tymi definicjami. Jednocześnie należy starannie odróżnić kategorie, co upraszcza rozumienie wydarzeń i faktów oraz pozwala wyciągać właściwe wnioski..
Obiekt - jest to obiekt lub kategoria, do której kierowane jest działanie podmiotu. Interakcja może być zarówno rzeczywista (pracownik socjalny - osoba potrzebująca pomocy), jak i spekulacyjna (podmiot polityczny - polityka międzynarodowa). Niemniej jednak obiekt zawsze znajduje się w polu obiektywnej rzeczywistości i można go wyrazić w różnych kategoriach oznaczających jego cechy.
Temat - jest to osoba lub grupa osób, które wchodzą w interakcje z przedmiotem. Ta kategoria ma różne definicje w zależności od kierunku studiów. Tak więc, w sensie prawnym, podmiotem jest osoba, która ma pewien zakres praw i obowiązków. W sensie filozoficznym przedmiot odnosi się do osoby, która poznaje świat i aktywnie zmienia rzeczywistość. Wszystkie definicje jednoznacznie łączy świadomość i celowość działań charakterystycznych dla osoby o rozwiniętej świadomości.
Kontrastowanie przedmiotu i przedmiotu jest jednym ze sposobów poznania świata charakterystycznego dla społeczeństwa zachodniego. Niemniej jednak konkretnej definicji i rozróżnienia tych kategorii można dokonać tylko w określonym obszarze działalności człowieka. Zgodnie z prawem relacje powstają wokół obiektu, ale uczestniczą w nim tylko podmioty, które można nazwać graczami. To oni podejmują decyzje dotyczące rozwoju wydarzeń w danym obszarze.
W stosunkach pracy podmiotem jest osoba, która w nich uczestniczy (pracownik, inżynier, inspektor ochrony pracy). A produktem, który zmieniają lub tworzą, jest przedmiot (materiały budowlane, naczynia kulinarne, meble). Tak więc główną różnicą między tymi kategoriami jest kierunek działania. Tylko podmiot może zmienić obiektywną rzeczywistość, wyróżniając się od niej.
Wnioski
- W centrum akcji. Tematem jest ten gracz, który przekształca oryginalną rzeczywistość, wypełniając ją nową treścią. Akcja jest skierowana od niego. Przeciwnie, przedmiot akceptuje te zmiany lub zachowuje swoją pierwotną formę. Akcja jest zawsze skierowana w jego stronę. Na przykład student prawa (przedmiot) studiuje prawo międzynarodowe (przedmiot), zdobywając nową wiedzę.
- Zdolność do działania. Podmiot może podjąć niezależną decyzję dotyczącą dalszego rozwoju wydarzeń. Obiekt jest posłuszny tym decyzjom i działaniom, ulega transformacji i zmianie..
- Manifestacja Podmiot objawia się poprzez aktywne działanie, izolując się od rzeczywistości. Na przykład zachowują się przywódcy polityczni, zarządzając jedną lub drugą sferą relacji. Przeciwnie, przedmiot przejawia się poprzez pasywną akceptację działań podmiotu.
- Animacja Przedmiot z reguły jest nieożywiony (jedzenie, przedmiot pracy, świadczenia społeczne). Jednocześnie, jeśli akcja skierowana jest konkretnie do ludzi (pomoc pracownika socjalnego dla konkretnej osoby), możemy mówić o czymś przeciwnym. Podmiot zawsze jest obdarzony rozumem i wolą, co wskazuje na obecność świadomości charakterystycznej dla żywych istot (dziecko, polityk, urzędnik) lub istot społecznych (jednostka, organizacja non-profit).
