Władcy i władcy, zarówno nowocześni, jak i zatopieni, zawsze powodują wzrost zainteresowania zwykłych ludzi. Za jakie zasługi otrzymali swoje przywileje, jak doszli do władzy i jak stali się sławni? Te intrygujące pytania ekscytują umysły nie tylko historyków, ale także zwykłych obywateli. Królowie i cesarze od dawna uważani są za jednego z najpotężniejszych ludzi na Ziemi. Ale jaka jest różnica między tymi wysokimi tytułami? Spróbujmy to rozgryźć.
Treść artykułu
- Definicja
- Porównanie
- Wnioski
Definicja
Król - monarcha, głównie w krajach słowiańskich, zarządzający państwem z jednym (lub jednym dominującym, dominującym) narodem i jednym językiem państwowym.
Cesarz - władca imperium, które składa się z terytoriów kilku państw, wcześniej niezależnych i zjednoczonych w wyniku podboju.
do treści ↑Porównanie
Król jest władcą całkowicie suwerennego państwa zwanego królestwem, które zamieszkuje jeden dominujący lud. Mówią w tym stanie głównie w jednym języku, który sam król doskonale zna. Imperium składa się z kilku elementów, ziem, które geograficznie mogą być dość daleko od siebie. Ze względu na bardzo duży rozmiar takiej formacji jako imperium, a także z uwagi na fakt, że zamieszkuje ją ogromna liczba różnych narodowości, w imperium może współistnieć kilka języków, z których większość nawet nie zna. Aby śledzić gigantyczną „ośmiornicę” - imperium, które rozprzestrzeniło swoje „macki” w różnych częściach świata, jego władca (cesarz) mianuje swoich asystentów (wasali), których można określić mianem królów i książąt, do kontrolowania niektórych części państwa, zwłaszcza terytoriów peryferyjnych.
Tytuł cesarza dziedziczą bliscy lub dalsi krewni. Po podbiciu pewnej części ziemi nawet syn doktora może ogłosić się cesarzem (przypomnijmy sobie Napoleona, który bez praw do tronu utworzył imperium z królestwa i został cesarzem).
Tytuł cesarza uważany jest za bardziej „europejski”, dlatego najwyraźniej nieprzypadkowo Piotr Wielki zwrócił się do cesarza, aby podkreślić zwiększony wpływ Rosji na światową scenę. Pierwszym cara w Rosji był oficjalnie Iwan Groźny, a ostatnim był Piotr Wielki. Począwszy od Piotra, wszyscy rosyjscy carowie zaczęli być nazywani cesarzami. Ostatnim rosyjskim cesarzem był Mikołaj II. Słowo „król” było powszechne w krajach słowiańskich: było używane w odniesieniu nawet do cesarzy rzymskich i bizantyjskich. W języku rosyjskim słowo „król” jest nadal często używane w odniesieniu do monarchy w ogóle; „królowie” nazywani są na przykład starożytnymi władcami Dawida i Salomona, znanymi z Biblii.
do treści ↑Wnioski
- Car - tytuł monarchy, rozpowszechniany głównie w krajach słowiańskich, w Rosji był oficjalnie używany w stosunku do władcy aż do połowy XVIII wieku. Cesarz jest tytułem głównie europejskim, wyznaczającym władcę kilku zjednoczonych ziem, zarówno rodowych, jak i podbitych (kolonie). Uważa się, że tytuł cesarza jest bardziej „prestiżowy” i zdrowy niż tytuł królewski.
- Terytorium kontrolowane przez króla nazywane jest królestwem, odpowiednio pod kontrolą cesarza przez imperium.
- Tytuł królewski został odziedziczony, zdobywca (jak na przykład Napoleon) mógł ogłosić się cesarzem.
